سلام. تقریبا دومین هفته‌ست یه زندگی آروم و با انرژی و انگیزه رو دارم تجربه میکنم.
به دلیل متاهل شدنم و شروع چندین پروژه‌ی شخصی مختلف بطور همزمان، مدتی بود که استرس و فشار زیادی روم بود و نمیتونستم آروم باشم.
خیلی ضعیف شده بودم و با یه مشکل کوچیک تو پروژه‌هام میکشیدم کنار و برای خودم و همسرم وقت نداشتم و خلاصه وضعیت اصلا خوب نبود و کلا کلافه بودم.
دنبال راه حل بودم که حرف محمد صادق (برادر کوچیکترم) یادم افتاد که تو یه درد و دل باهم این مشکلات رو بهش گفته بودم و اونم پیشنهاد داده بود کارهام رو برنامه‌ریزی کنم. تازه کنکور داده بود و 2-3 سالی بود با برنامه‌ریزی دقیق و خیلی سخت‌گیرانه درس می‌خوند و تجربه خوبی براش داشت این کار.
از طرفی هم قبلا به مدت خیلی محدودی زندگی با برنامه‌ای داشتم و لذت اینکار رو میدونستم.
اوایل امسال (سال 1400) هم هدف‌گذاری سالانه‌ام رو کرده بودم ولی راستش رو بخواین نتیجه تا الان (دی‌ماه) زیاد جالب نبوده و متوجه شدم برای رسیدن به اهداف تقریباً طولانی مدت باید اونها رو به هدف‌های خیلی کوتاه مدت‌تر تقسیم کنم.
این شد تا برنامه‌ی روزانه رو دوباره راه انداختم ?
تو این مدت کوتاه متوجه شدم نباید به خودم سخت بگیرم و یه لیست بلند پایه از 20-30 تا کار رو هر روز بنویسم! بلکه باید اول کار تا حد ممکن مختصر و ساده این برنامه رو نوشت. و بعد از عادت کردن به این روش زندگی، میشه لیست رو بلندتر هم کرد. این پایین یه سری از تجربیات شخصیم رو نوشتم که ممکنه برای هر کسی یجور باشه:
1- با کارهای ساده و راحت شروع کنید. کارهایی که پیچیدگی خاصی ندارن و راحت میشه انجامشون داد. مثلاً:
2- برای یه سری کارها حداقلی قائل بشید. مثلاً برای کتاب خوندن بگید روزانه حتما باید حداقل 4 صفحه کتاب بخونم. یا برای پیاده روی بگید حداقل باید 8000 قدم بردارم و از این چیزا
3- سعی کنید اول کاری محدودیت زمان اجرا نذارید برای همه‌ی کارها. محدودیت گذاشتن برای اجرای برنامه‌ی روزانه آدم رو زده میکنه!
اینطوری ننویسید:"پیاده‌روی از ساعت 8:30 صبح تا 9:30" اینجوری اگه نتونید سر زمان انجامش بدید، مایوس میشید.
4- قبل خواب سعی کنید برنامه فردا رو بنویسید. این زیاد اجباری نیست البته. من خودم خیلی وقتا صبح زود پا میشم و برنامه روز قبل رو پاک میکنم و برنامه امروز رو مینویسم. زیاد رو این مورد حساسیت ندارم. اما بهتره که قبل خواب برنامه فردا نوشته بشه.
5- یه سری برنامه‌ها که همیشه باید انجامشون بدید رو ننویسید و برید سراغ کارهای متفاوت‌تر. اونا رو میتونید ذهنی یادداشت کنید. من خودم پیاده‌روی، کار تو شرکت، نون خریدن یا چک کردن روزانه‌ی سایت‌های فناوری رو نمینویسم. چون یه چیز تقریبا ثابت هستن و میدونم که باید هر روز انجامشون بدم.
6- کارهایی که انجامشون و اتمامشون بهتون انگیزه میده رو سعی کنید حتما یادداشت کنید. انجام اینکارها انرژی و انگیزه خوبی دارن.
چیزایی که نوشتم تجربه‌ی من در طول تقریبا 2 هفته با برنامه زندگی کردن بود که همه‌اش رو مدیون هدف‌گذاری اول سال میدونم. اگه امسال هدف‌گذاری نمی‌کردم، قطعا برنامه‌ی روزانه‌ای هم در کار نبود. برنامه‌های روزانه انگیزه و امیدی هستن که هممون تو این روزا بهش نیاز داریم.
خوشحال میشم شما هم این زیر از تجربیاتتون برام بنویسید ;)
