در عکاسی صنعتی مهم‌ترین چیزی که باعث ایجاد ارزش در ذهن مشتری و اعتماد او به برند می‌شود، کیفیت ارائه‌ی بصری شما از محصولات است. و این بدان معنی است که عکاسی زیبا و باکیفیت از محصولات، شما را بسیار جلو می‌اندازد. در این مطلب به آموزش عکاسی صنعتی برای رسیدن به این هدف است. با مجله نورنگار همراه باشید… .
همه‌ی دارندگان کسب‌وکارها توانایی استخدام یک استودیوی عکس‌برداری حرفه‌ای را ندارند؛ خصوصا هنگامی که تازه می‌خواهند کسب‌وکار خود را راه بیندازند. روش جایگزین این است که خودشان دست به کار شوند. و اجازه بدهید بگویم که اگر ابزار و تکنیک‌های مناسب را بشناسید، به‌راحتی می‌توانید از محصولات خود عکس‌های خوبی تهیه کنید. این مقاله یک آموزش عکاسی صنعتی ساده هم برای عکاسانی است که قصد فعالیت در این رشته عکاسی دارند هم برای دارندگان کسب و کار.
ما در این مطلب فقط راجع‌به زیبایی‌شناسی صحبت نمی‌کنیم. نمایش محصولات‌تان با عکس‌های باکیفیت می‌تواند تفاوت زیادی ایجاد کند. مخصوصا در مواقعی که محصولات خود را در سایت ها آنلاین و شبکه های اجتماعی به‌فروش می‌گذارید؛ چرا که عکس محصولات‌تان در کنار محصولات رقبای شما قرار خواهد گرفت.
اما به‌هنگام شروع کسب‌وکار، عکس‌برداری از محصول می‌تواند کمی آزاردهنده باشد؛ چرا که عکس‌برداری حرفه‌ای معمولا گران است. اما خبر خوب آن است که صدها ابزار عکس‌برداری از محصول وجود دارند که می‌توانند به شما کمک کنند خودتان این کار را انجام دهید.
تکنیک‌های بسیاری برای آموزش عکاسی صنعتی وجود دارد اما در این مقاله راجع‌به تکنیکی صحبت خواهیم کرد که در زبان عامیانه به آن تکنیک نور پنجره (Window Light Technique) می‌گویند. به‌عنوان کسی که روزانه از محصولات عکس می‌گیرد، این آموزش عکاسی صنعتی به‌طور خاص برای کسانی طراحی شده است که تجهیزات محدودی دارند. این شیوه ساده است ولی درعین‌حال، عکس‌های باکیفیت و نتایج بی‌نظیری به دست می‌دهد.
اسباب و لوازم مناسب ، قلب عکاسی هستند و در اکثر مواقع کار با آن‌ها بسیار هیجان‌انگیز است؛ اما تجهیزات عکاسی برای تازه‌واردها کمی گیج‌کننده هستند. نیازی نیست کسر بزرگی از بودجه‌ی خود را روی ابزار و وسایل گران‌قیمت خرج کنید؛ ما در این آموزش عکاسی صنعتی به شما می گوییم که سعی کنید ذهن بازی داشته باشید و برای گجت‌هایی که کار آن‌ها را یک بسته‌ی کارت هم می‌تواند انجام دهد، پول خرج نکنید. در صورت داشتن دوربین، هزینه‌ی راه‌اندازی این پنجره‌ی نور بسیار کم می شود. برای برپایی آن به چند وسیله نیاز دارید.
واقعا به دوربین خیره‌کننده‌ای نیاز ندارید. با این که عکس گرفتن با دوربین نیکون D810 (که قیمت تقریبی آن ۲۰۰۰ دلار است) و لنز ۱۰۵mm f/1.4 (با قیمتی حدود ۷۴۰ دلار) تجربه‌ی بسیار جذابی است، خرید آن غیرضروری است.
وقتی می‌خواستم عکس‌های امتحانی برای این مقاله را بگیرم، از کانن G10 قدیمی‌ام (۲۰۰۸) استفاده کردم. من سری G از کانن را بسیار دوست دارم؛ چرا که می‌توان آن‌ها را روی حالت دستی (Manual) قرار داد و عکس‌های خام (raw file) بسیار خوبی گرفت.
ما این دوربین را برای این آموزش عکاسی صنعتی از آن جهت انتخاب کردیم که نشان بدهیم با تجهیزات نسبتا ساده نیز می‌توان نتایج خوبی گرفت. البته اگر برای یک سازمان عکاسی می کنید داشتن یک دوربین DSLR علاوه بر کمک کردن به شما برای گرفتن عکس های بهتر ، باعث می شود در نظر کارفرما حرفه ای تر هم به نظر برسید.
سوال این است که به چه دوربینی نیاز دارید؟ من توصیه می‌کنم این آموزش عکاسی صنعتی را با هر چیزی که دم دست دارید، شروع کنید و ببینید نتیجه چه می‌شود. مردم باور دارند این دوربین است که عکس‌ها را می‌گیرد. در حالی که در واقعیت، دوربین فقط قسمتی از یک مجموعه‌ی بزرگ‌تر است. عکس از یک رشته انتخاب به‌وجود می‌آید: نورپردازی، نورسنجی، سبک و خلاقیت عکاس و مراحل پس از ثبت عکس مانند ویرایش.
در این آموزش عکاسی صنعتی قصد نداریم خیلی فنی صحبت کنیم اما برای این نوع از عکاسی معمولا لازم است با دیافراگم خیلی بسته عکس بگیرید؛ و این برای آن است که بیشترین میزان عمق میدان را داشته باشید.
عرض عمق میدان، ناحیه‌ی فوکوس را مشخص می‌کند. و برای رسیدن به آن، باید از بزرگ‌ترین فاکتور f دوربین خود استفاده کنید. سرعت شاتر و f به هم مربوط‌اند. از آن جایی که با f بزرگ‌تر – مثلا f/8 – نور کم‌تری وارد می‌شود، باید سرعت شاتر خود را کم کنید تا نور بیشتری وارد شود و کمبود نور را جبران کند.
وقتی دوربین سرعت شاتر پایینی دارد، نمی‌توانید آن را با دست نگه دارید؛ این کار باعث می‌شود سوژه تار شود. چاره‌ی این مسئله سه‌پایه است. اگر می‌خواهید راجع‌به اصول اولیه‌ی عکاسی بیشتر بدانید، سری به این مقاله در مورد بهترین تنظیمات دوربین بزنید. البته می‌فهمم که بیشتر دوربین‌های کامپکت امکان انتخاب f را به شما نمی‌دهند. راه‌هایی برای دور زدن این مسئله هست و من آن‌ها را قدم‌به‌قدم توضیح خواهم داد.
تاکید می‌کنم که نیازی نیست در این مرحله از ماجراجویی خود، برای خرید سه‌پایه هزینه کنید. البته سه‌پایه‌هایی وجود دارند که قیمت های بسیاری دارند. با سر زدن به بخش سه پایه ها در سایت نورنگار می توانید به راحتی یک پایه مناسب دوربین خود پیدا کنید.
گزینه‌های زیادی برای پس‌زمینه‌ی سفید وجود دارد و اگر فکر می‌کنید زیاد عکاسی خواهید کرد، بهتر است یک بکگراند سفید مخصوص این کار تهیه کنید. یک گزینه‌ی ارزان‌قیمت آن است که به یک لوازم تحریری یا مغازه‌ی لوازم هنری بروید و یک تخته‌ی پوستر بخرید. یادتان باشد که حتما سفید خالص باشد؛ نه سفید مایل به خاکستری یا کِرِم.
وقتی از نور پنجره استفاده می‌کنید، دو قسمت دارید: یک قسمت روشن که نور از آن سمت به محصول می‌خورد و سمت دیگر که تاریک است. سمت تاریک معمولا بیش‌ازحد تاریک است و به همین دلیل، از یک وسیله سفید برای بازتاب نور روی قسمت تاریک استفاده می‌کنیم. رفلکتور سفید بازتاب‌کننده‌ی بسیار خوبی است؛ چرا که محکم و کاملا سفید است.
می‌توانید از رفلکتور مشکی برای عمیق‌تر نشان دادن سایه‌ها استفاده کنید. به‌خصوص در مواقعی که می‌خواهید از یک محصول سفید مقابل یک پس‌زمینه‌ی سفید عکس‌برداری کنید، این تکنیک بسیار کمک‌کننده است.
با اضافه کردن دو فوم مشکی به کناره‌ها، درست خارج عکس، روی محصول سایه‌ی تاریکی ایجاد خواهد شد. اگر می‌خواهید نورپردازی ماهرانه‌تری داشته باشید، یک رفلکتور سفید در جلو و یک رفلکتور مشکی در پشت قرار دهید. رفلکتور ها با این که در بین تجهیزات قیمت عکاسی صنعتی های مناسبی دارند اما در این آموزش عکاسی صنعتی به شما تضمین می دهیم که بسیار کار آمد هستند.
یک میز نور استاندارد با ابعاد ۲۴×۲۷ اینچ بهترین گزینه است. البته روی هر میز دیگری نیز که سفید باشد می توانید عکاسی خود را انجام دهید. یک وسیله مناسب ارزان قیمت دیگر که می تواند به شما کمک کند خیمه های نور است که برای عکاسی از محصولات کوچکتر بسیار کار آمد است.
بسته به میزی که می‌خرید، می‌توانید از چسب یا گیره برای ثابت کردن پرده‌ی خود استفاده کنید.
اتاقی که پنجره‌ای در کنار یکی از دیوارها داشته باشد، کاملا مناسب است. هر چه پنجره بزرگ‌تر باشد، نور طبیعی بیشتری وارد می‌شود. با نزدیک‌تر شدن به پنجره، نور بیشتر و سایه ملایم‌تر می‌شوند. هر چه از پنجره دورتر شوید، نور متعادل‌تری خواهید داشت اما سایه‌ها نیز تیزتر می‌شوند.
بیایید قدم‌به‌قدم راه آموزش عکاسی صنعتی به ویژه عکس‌برداری از محصول را با هم مرور کنیم.
حالا که ابزار و وسایل را جمع‌آوری کرده‌اید، نوبت به آماده کردن محل عکس‌برداری رسیده است. میز را بدون این که سایه‌ی حاصل از پایین پنجره را قطع کند، تا جایی که می‌توانید به پنجره نزدیک کنید. بهتر است زاویه‌ی پنجره با سمت راست یا چپ میز شما ۹۰ درجه باشد. هر چه به پنجره نزدیک‌تر باشید و هر چه پنجره بزرگ‌تر باشد، نور ملایم‌تر خواهد بود.
اگر می‌خواهید سبک نورپردازی متفاوتی را امتحان کنید، می‌توانید میز را بچرخانید تا زاویه‌ی پنجره با میز ۴۵ درجه بشود یا حتی پنجره درست مقابل میز قرار بگیرد. برای مثال، معمولا در عکاسی کردن از غذا، پنجره پشت میز قرار می‌گیرد و دوربین داخل پنجره را خواهد گرفت. یک روش دیگر، آماده کردن همه چیز در گاراژ و باز نگه داشتن در است؛ که دقیقا مانند پنجره است و تنها تفاوت این است که شیشه‌ای در کار نیست.
راه‌های زیادی برای انجام این کار وجود دارد اما هدف اصلی این است که پرده عمودی باشد. ممکن است برای رساندن پرده به آن شکل، نیاز به بالا بردن آن باشد. همانطور که در عکس بالا نشان داده شده است، من میز را به دیوار تکیه دادم و پرده را به دیوار و میز چسب زدم. اگر دیوار ندارید، باید راهی برای محکم کردن پشت پرده پیدا کنید. البته اگر بکگراند و پایه آن را تهیه کرده باشید دیگر با این مشکلات مواجه نخواهید بود.
محصول خود را در مرکز پرده قرار دهید و جای کافی برای قرار دادن رفلکتور سفید نیز بگذارید. من می‌خواهم از یک اسباب‌بازی Skyrim & Doom عکس بگیرم.
هر دوربینی کمی با دیگری متفاوت است. بعضی از دوربین‌ها کاملا اتوماتیک هستند و برخی دیگر قابل تنظیم هستند. خوبی این روش این است که اگر نیاز داشته باشید، می‌توانید همه چیز را در حالت اتوماتیک قرار دهید.
) وایت بالانس (WB) خود را در حالت اتوماتیک (AWB) قرار دهید.
۲) تنظیمات فلاش را خاموش کنید.
۳) تنظیمات عکس‌برداری خود را در بالاترین کیفیت قرار دهید (اگر دارید، RAW).
اکثر دوربین‌های کامپکت تنظیمات RAW ندارند؛ اما اگر شما دارید، از آن استفاده کنید. این نوع فایل بسیار سنگین است و از نهایت قدرت دوربین استفاده می‌کند. البته در نهایت باید در نرم‌افزاری که عکس‌های RAW را می‌خواند (مانند فوتوشاپ، بریج، لایت‌روم، آپرچر) آن را ویرایش کنید.
اگر تنظیمات RAW را ندارید، تنظیمات را روی بزرگ‌ترین JPG که دارید، قرار دهید. من در دوربین کانن خود همیشه به‌دنبال دو گزینه می‌گردم:
ایزوی خود را روی ۱۰۰ قرار دهید. ایزو میزان حساسیت حسگر را کنترل می‌کند. هر چه ایزو بیشتر باشد، نویز بیشتری در عکس وجود خواهد داشت. معمولا پایین‌ترین ایزویی که می‌توان انتخاب کرد ۱۰۰ است، پس اگر می‌توانید آن را انتخاب کنید.
تنظیم دستی بهترین گزینه برای این کار است؛ چرا که قرار نیست هیچ چیزی هنگام عکس گرفتن شما تغییر یا حرکت کند. در تنظیمات دستی، f را روی بیشترین عدد قرار دهید تا بیشترین میزان عمق میدان را داشته باشید.
عکس را در پشت دوربین و از طریق نمای زنده (liveview) تماشا کنید. احتمالا همه چیز تیره شده است؛ که مشکلی هم ندارد. حالا سراغ سرعت شاتر بروید و آنقدر شاخص را بچرخانید که عکس به‌اندازه‌ی کافی روشن شود.
سرعت شاتر شما باید در حال پایین آمدن باشد. برای مثال، ممکن است از ۱/۶۰ به ۱/۴ برسد. این اعداد کسری از ثانیه هستند؛ میزان زمانی که شاتر باز می‌ماند. همینطور که عدد پایین می‌آید، اجازه‌ی ورود نور بیشتری را می‌دهد. آنقدر این عدد را تغییر دهید که پیش‌نمایش عکس درست شود.
ممکن است دوربین شما این گزینه را نیز نداشته باشد اما اگر دارد، f را روی بالاترین عدد بگذارید. و با این کار دوربین به‌صورت اتوماتیک، شاتر را روی چیزی که باید باشد، تنظیم می‌کند. البته ممکن است اشتباه کند و در آن صورت، باید آن را تغییر دهید و با سرعت شاتر نور بیشتری وارد کنید و این کمبود نور را جبران کنید.
اگر دوربین شما تمام اتوماتیک است، کار زیادی از دست شما برنمی‌آید. اما نگران نباشید، مسئله‌ی مهمی نیست. اگر شاخص نورسنجی دارید، احتمالا باید +۱ یا +۱٫۵ به آن اضافه کنید تا به نورسنجی صحیح برسید. اگر فقط عکس‌های مردی در حال دویدن را دارید، چیزی مثل غروب خورشید را امتحان کنید.
با آیفون، کافی‌ست روی ناحیه‌ای که می‌خواهید به‌خوبی نورسنجی شود ضربه بزنید. از هیستوگرام مانیتور دوربین استفاده کنید. مانند عکس پایین، سعی کنید شیب به سمت راست نزدیک‌تر باشد.
نکته‌ای برای نورسنجی: به عکسی که روی مانیتور دوربین نمایش داده می‌شود، توجه نکنید. برای اطمینان از درستی عکس خود، هیستوگرام را نگاه کنید. سمت راست سفید و سمت چپ سیاه است. در مثال عکس بالا، یک شکاف کوچک در سمت راست وجود دارد؛ بدان معنی که رنگ سفید خالصی در عکس وجود ندارد.
آنقدر نور را تنظیم کنید که بخشی از منحنی که نشان‌دهنده‌ی پس‌زمینه‌ی سفید است، لبه‌ی سمت راست را لمس کند. در مثال بالا، احتمالا باید ۱/۳ به f اضافه کنید تا نور بیشتری وارد شود.
بزرگ‌نمایی (Zoom In) :دوربین‌ها معمولا یک زوم اپتیکال و یک زوم دیجیتال دارند. از زوم دیجیتال استفاده نکنید؛ چرا که تنها کاری که می‌کند بریدن عکس دیجیتال است و با این کار کیفیت عکس را کاهش می‌دهد.
اگر زوم اپتیکال دارید، تا جایی که می‌توانید زوم کنید. هر چه زوم بیشتر باشد، اعوجاج حاصل از لنزهای واید بیشتر از بین می‌رود. برای مثال، موبایل‌ها لنزهای بسیار وایدی دارند که یک ایراد متداول است.
در آموزش عکاسی صنعتی تنظیم موقعیت محصول، یکی از کارهایی است که ساده به نظر می‌رسد اما زمان‌بر است. برای مثال، اگر محصول شما یک بطری است باید برچسب آن مرکزیت داشته باشد. در اکثر مواقع باید حرکت‌ها و تنظیم‌های زیادی ایجاد کرد تا به موقعیت دلخواه رسید.
این سفید ساده، مهم‌ترین اصلاح‌کننده‌ی نوری است که ما در استودیو داریم و من برای تمام عکس‌ها از آن استفاده می‌کنم. نور از روی کارت بازتاب می‌کند و تمام سایه‌ها را پر می‌کند. نحوه‌ی قرارگیری این کارت به سلیقه‌ی شما بستگی دارد؛ پس آن را در زوایای مختلف قرار دهید و ببینید کدام بهتر است.
وقتی عکس را گرفتید، چند لحظه به چیزی که خلق کرده‌اید نگاه کنید. اینجا تجربه و آموزش ها وارد ماجرا می‌شود. چه چیزی خوب است، چه چیزی خوب نیست و برای بهتر شدن آن چه کارهایی می‌توان انجام داد؟ روش‌های مختلف بهتر کردن عکس را امتحان کنید و کم‌کم می‌بینید که مهارت شما به‌صورت طبیعی افزایش می‌یابد.
عکس‌های خود را به کامپیوتر منتقل کنید و نگاهی به آن‌ها بیندازید. بدین صورت، ایده‌ی بهتری از آن‌ها خواهید داشت. پشت دوربین هیچ‌وقت کاملا دقیق نیست. بخشی از آموزش عکاسی از کفش توسط خود شما و با بررسی عکس هایتان اتفاق می افتد.
من برای سازمان دادن به عکس‌هایتان، برنامه‌ی ادوبی لایت‌روم را پیشنهاد می‌کنم. این برنامه می‌تواند برای تمام ویرایش‌هایتان نیز استفاده شود؛ مگر این که بخواهید کارهای بسیار پیشرفته‌ای انجام دهید.
وقتی بالاخره عکس مورد نظر خود را گرفتید، وقت ادیت کردن آن است. اگر به‌درستی از محصول خود عکس گرفته باشید، محصول باید کاملا نورسنجی شده باشد و پس‌زمینه باید خاکستری روشن باشد و عکس شما باید چیزی شبیه به عکس‌های ادیت نشده در بالا باشد. با مقایسه‌ی عکس‌های ادیت نشده و عکس‌های ادیت شده، کاملا اهمیت این مرحله از روند را درک می‌کنید.
شاید در خیلی از موارد برون سپاری هزینه مناسب تری برای شما داشته تا خودتان بخواهید آموزش کاملی در این زمینه ببینید اما آموزش های زیادی نیز به صورت رایگان در اینترنت و سایت نورنگار وجود دارند که می توانید از آن ها نیز برای آموزش استفاده کنید.
بهینه‌سازی موتور جستجو (سئو) برای تمام سایت های آنلاین مهم است. چیز دیگری که بسیار مهم است سرعت لود شدن (load speed) وبسایت شما است. عکس‌های پرحجم محصولات واقعا به سرعت لود اضافه می‌کنند.
باید بین کیفیت عکس و بهینه‌سازی تعادل ایجاد کنید چرا که اگر بیش‌ازحد بهینه کنید، کیفیت عکس خراب می‌شود. من یک قانونی برای خودم در نظر گرفته‌ام و عکس‌هایم را بزرگ‌تر از ۲۰۰kb آپلود نمی‌کنم؛ اما همیشه سعی می‌کنم در مرحله‌ی عکس گرفتن، بزرگ‌ترین عکس را بگیرم.
اولین راه برای بهینه کردن عکس‌ها، تغییر اندازه‌ی ارتفاع و عرض عکس است. حتما از عکس هایی که قصد انتشار در سایت دارید خروجی برای وب بگیرید. وقتی به یک عکس در وبسایت نگاه می‌کنید، در واقع به عکسی نگاه می‌کنید که برای آپلود در فضای آماده سازی شده است.
ابزارهای رایگان زیادی به شما برای تغییر اندازه‌ی عکس کمک می‌کنند. من پیشنهاد می‌کنم از Mac Preview یا Microsoft Picture استفاده کنید. چرا که در سیستم عامل شما وجود دارند و استفاده از آن‌ها ساده است.
بعد از این که اندازه‌ی عکس را تغییر دادید، از آن به‌عنوان (JPEG (100% خروجی بگیرید و روی دسکتاپ ذخیره کنید.
وقتی عکس را با کیفیت ۱۰۰% ذخیره کردید، نگاهی به اندازه‌ی فایل بیندازید؛ متوجه می‌شوید که اندازه‌ی فایل نسبتا زیاد است. با برنامه‌ی Preview عکس را فشرده نکنید، چرا که نمی‌توانید نتایج فشرده‌سازی با JPEG compression slider را ببینید.
وقتی ما عکسی را فشرده می‌کنیم، اتفاقی که می‌افتد این است: دیتایی که مورد استفاده نیست، حذف می‌شود. اگر بیش‌ازحد عکسی را فشرده کنید، عکس شروع به از بین رفتن و نویزدار شدن می‌شود.
پس باید عکس را هوشمندانه فشرده کنیم. در گذشته، من فوتوشاپ (save for web function) را توصیه می‌کردم؛ چرا که می‌توانستید میزان فشرده‌سازی را بالا و پایین کنید و پیش‌نمایش آن را ببینید.
به‌تازگی، نرم‌افزاری به نام JPEGmini.com را کشف کرده‌ام که از الگوریتمی برای پیدا کردن بهترین فشرده‌سازی برای عکس شما استفاده می‌کند. بعد از این که چندین هزار عکس را درون آن امتحان کردم، واقعا تحت تاثیر قرار گرفتم؛ بسیار سریع است و استفاده از آن آسان است.
اولین سوالی که همه از من می‌پرسند، این است که از یک خیمه نوری استفاده کنیم یا خیر. استفاده از نور پنجره آسان است، چرا که فقط یک منبع نور دارد. علاوه‌برآن، ارزان است و آماده کردن آن ساده است. وقتی با یک خیمه نوری عکاسی می‌کنید، وارد یک دنیای چند نوره می‌شوید که پیچیدگی‌ای اضافه می‌کند که نمی‌توان آن را در یک مقاله ساده آموزش عکاسی صنعتی آموزش داد.
استفاده از چند منبع نور مشکلات زیر را به همراه دارد:
?باید ابزارهای بیشتری تهیه کنید و ممکن است گران تمام شود؛ (هزینه‌ی خیمه‌ی نور و نورپردازی اضافه)
?باید بین قدرت نورسنجی نورهای مختلف تعادل برقرار کنید و موقعیت درست را برای آن‌ها پیدا کنید. وقتی صحبت از نور می‌شود، پیدا کردن f و سرعت شاتر کار چالش‌برانگیزی است.
?از آن جایی که هر منبع نوری رنگ خاص خودش را دارد (و به آن دمای رنگ می‌گویند)، ایجاد تعادل بین رنگ‌ها به یک نگرانی تبدیل می‌شود. تفاوت‌های فاحش در رنگ می‌توانند به‌شدت روی عکس شما تاثیر بگذارند.
?اگر می‌خواهید به جای نور پیوسته از فلاش استفاده کنید، آماده‌ی چالشی فرای یک نورسنجی ساده باشید. نورسنجی فلاش فقط با f مشخص می‌شود و سرعت هم‌زمان‌سازی محدودی دارد و برای فعال شدن به تجهیزات ویژه‌ای (رادیو تریگر) نیاز دارد.
?کیفیت نور حاصل از خیمه نوری معمولا بسیار متعادل و بدون سایه است. سایه‌ها مهم‌اند؛ چرا که شکل محصول را مشخص می‌کنند و حس مکان را منتقل می‌کنند. نظر شخصی من این است که عکس‌هایی که با نور پنجره گرفته می‌شوند، پویاتر و جذاب‌تر هستند.
اگر هنوز دلتان می‌خواهید یک خیمه نوری بخرید یا بسازید، خود را برای یاد گرفتن f، سرعت شاتر، ایزو و تعادل رنگ روی صحنه و با نورهای مختلف آماده کنید.
یک مسئله‌ای که مردم با این چیدمان دارند، این است که عکس‌های آن‌ها بی‌نقص نمی‌شود. برای مثال، بعضی افراد با عکس گرفتن از محصولات که نور را بازتاب می دهند مشکل داشته‌اند. چرا که مانند عکسی که در مثال پایین می‌بینید، محصولات نور حاصل از پنجره را بازتاب می‌کنند.
هر کاری که خودمان بخواهیم انجام دهیم، محدودیت‌هایی دارد و عکاسی نیز از این قاعده مستثنی نیست. اکثر افراد در یک محیط تک‌نوره (مانند نور طبیعی پنجره)، می‌توانند عکس‌های بسیار زیبایی بگیرند. اما برای عکاسی از یک‌سری محصولات (مانند محصولات بازتابنده)، حتما باید از یک استودیو عکاسی چندنوره و یک تیم با اطلاعات فنی عمیق درباره‌ی عکاسی کمک گرفت.
مقاله‌ی « آموزش عکاسی صنعتی بدون نیاز به تجهیزات حرفه ای » بالاخره تمام شد!. اگر این روش را امتحان کردید، لطفا نظر خود را در مورد آن برای ما بنویسید.
