خوب امروز می خوام ببرمتون یه جایی که شاید بارها در موردش شنیدید یا اصلا خودتون هم به اونجا رفتین. پارک جنگلی سیسنگان از نظر من یکی از شگفت انگیز ترین جاذبه های شماله که هر کسی باید اونجارو ببینه. از اونجایی که مازندران یه شهر جذاب برای ما مردم تهران به حساب میاد پس تو طول سال هم پیش میاد که بیشتر از یک بار به اونجا می ریم. چه خوبه که اطلاعات درست و کاملیم از اونجا داشته باشیم. من روی صحبتم با اون دوستای عزیزی هستش که تا حالا به سیسنگان نرفتن. این مقاله می تونه کمک خوبی برای کسایی باشه که هیچ اطلاعاتی در مورد این جاذبه دوست داشتنی ندارن. پس با من سعنی شیما گلی همراه باشین.
اگه اشتباه نکنم شیش ماه پیش بود که صبح از خواب پا شدم دیدم از اول سال جدید یه روزم مرخصی نگرفتم، احساس می کردم می تونم به اندازه ی یه هفته بخوابم، خستگی بدجور بهم فشار آورده بود. زنگ زدم به رئیسم گفتم من واقعا نیاز دارم چن روزی استراحت کنم میشه بهم 3 روز مرخصی بدی؟ اونم چون دید من کارمند خوب و وقت شناسشم بدون معطلی درخواستمو قبول کرد و من شاد خوشحال دورباره به رخت خوابم برگشتم. هی داشتم با خودم فکر می کردم که چی کار کنم این چند روز هم بهم خوش بگذره هم استراحت کرده باشم. از اونجایی که عشق شمال و دریا و جنگلم، طبق معمول لب تابو باز کردم و شروع کردم به سرچ کردن و دیدن عکسای خوشگل. به خودم اومدم دیدم 2 ساعته دارم واسه خودم تو اینترنت می چرخم. میدونید در واقع الکی می گشتم من از قبل جنگل سیسنگان رو انتخاب کرده بودم. چون یکی از همکارام رفته بود بعد اینقد تعریف می کرد ازش که دلمو برده بود.
پریدم بیرون از اتاقو گفتم بابا؟؟؟ اونم سریع گفت باز چه نقشه ای برام کشیدی؟ گفتم این سری نقشم فقط برای خودم نیست، می خوام شما و مامانو هم شریک جرمم کنم. میاید بریم نوشهر؟ از اونجایی که یکی از شهرای مورد علاقه مامان و بابام نوشهره سریع قبول کردن. گفتم این سری می خوام یه جایی تو نزدیکی نوشهر ببرمتون که تو این 50 باری که نوشهر رفتین، اینجا نرفتین!
لبتابو دوباره باز کردم رفتم همون ویلا جنگلی و ساحلی همیشگیمونو از لوکس ویلا، آنلاین اجاره کردم. صبح زود با خیالی راحت وسایلارو گذاشتیم تو ماشینو رفتیم. ما همیشه از جاده چالوس میریم نوشهر آخه هر 3 تاییمون عاشق رانندگی تو جاده چالوس، آواز خوندن، گوش دادن به موزیک با صدای بلند هستیم. این مسیر قطعا خودش یه جاذبه گردشگری مجزاست. اصلا یه روزایی که مرخصی نداریم برای دور شدن از دود و آلودگی تهران، پیک نیک طور میریم جاده چالوس. خلاصه اینارو ول کن. این سری چون صبونه توپ زده بودیم به بدن یه کله تا نوشهر رفتیم. تقزیبا 6 ساعت طول کشید. رسیدیم ویلا و یه 2،3 ساعتی خوابیدیم و استراحت کردیم.
خوب دیگه وقتش بود برسیم به دلبر جانم (منظورم پارک جنگلی سیسنگان هستش فکر بد نکنید!)
سیسنگان از نوشهر 30 کیلومتر فاصله داشت ما 40 دیقه ای رسیدیم اونجا. یه ورودی داشت که باید ماشینی 5000 تومن میدادیم. این جوری بهتون بگم که یه پارک جنگلی که تمام تجهیزات لازمو توش داشت. رستوران، کافه، بوفه، وسایل بازی، بازارچه صنایع دستی شمال، تفریح های آبی، کارتینگ، موتور 4 چرخ، شاتل و بنانا، اسب سواری ... خلاصه کلی ذوق زده بودم. دیدم آلاچیق و جای مخصوص واسه کباب هم به وفور دیده میشه. آقا دیگه چی می خواستیم؟ بابام گفت ایول شیما بازم گل کاشتی عجب جایی پیدا کردی. از اونجایی که گشنمون بود حرکت کردیم به یه جای خلوت تر با آلاچیق برسیم آخه دلتون نخواد می خواستیم جوج بازی کنیم. خلاصه آلاچیق قشنگمونو پیدا کردیم و ناهار خوردیم. وسایلارو گذاشتیم تو ماشین شروع کردیم به گشت و گزار. چه آب و هوایی، چه منظره ای، چه درختای سر سبزی ... نگم براتون که چقدر اونجا عکس انداختم. اصلا آدم کیف می کرد اونجا قدم میزد.
یه چیزی خیلی ما سه تارو ناراحت کرد اونم این بود بعضی از مردم زباله هاشونو همین جوری توی طبیعت ول کرده بودن. آخه خدایی حیف اونجا نیست؟ چرا آخه؟ آدم اون آشغالارو میدید قلبش درد می گرفت! بگذریم ... .
همین جوری که تو جنگل می چرخیدیم رسیدیم به دریا. یه دریای آروم و مواجی بود که همه داشتن ازش لذت می بردن. یکی شنا می کرد، یکی سوار قایق بود، اون یکی با جت اسکی گاز میداد. خلاصه همه داشتن اونجا کیف می کردن. من خودم عاشق قایق موتوریم. کلا هیجانو خیلی دوست دارم. وقتی روی موجا سوار میشی و باد می پیچه تو موهات و هی تکون میخوری قشنگ لذت می برم.
بعد از قایق سواری دوباره قدم زنون اومدیم سمت ماشین که بریم سمت ویلا. ساعت نزدیکای 9 بود. سرمو از سانروف ماشین آوردم بیرون البته این کاره خطر ناکیه اما بابام آروم میروند تو جنگلم بودیم.
این بود انشای من از پارک جنگلی سیسنگان. بهتون پیشنهاد می کنم شمام برید و کلی عشق کنید. تا سفر بعدی خدانگهدارتون.
