معامله‌گری مالکیتی، پراپ تریدینگ یا Prop Trading، که از عبارت Proprietary Trading گرفته شده، یک فعالیت مالی است که در آن سازمان‌ها و شرکت‌ها برای انجام معاملات مالی، تریدرهای با تجربه و حرفه‌ای را استخدام میکنند.
در این نوع از معاملات، تریدرها یا معامله‌گران از طریق الگوریتم‌های پیشرفته و تحلیل‌های تکنیکال، الگوها و فرصت‌های معاملاتی را شناسایی میکنند. به عنوان مثال، تریدر پس از شناسایی این الگوها می‌تواند با بهره‌گیری از کمترین اختلافات در قیمت‌ها به سود برسد و معاملات را انجام دهد.
این نوع معامله بدون دخالت انسان است و دارای سرعت بالا و اعتمادی قابل توجه است. معامله‌گران در معاملات مالی مانند بازار ارزهای دیجیتال، بورس و فارکس می‌توانند به صورت خودکار و با سرعت عملی بالا حضور یابند و معاملاتی را انجام دهند و سود کسب کنند.
بروکرها و موسسات مالی که در این نوع معاملات شرکت میکنند، معتقدند که این روش معامله، سود سالانه آن‌ها را افزایش می‌دهد.
شرکت‌ها و موسساتی که از این نوع معاملات سود می‌برند، سرمایه‌ای معین را برای تریدرهای پراپ در اختیار می‌گذارند. آن‌ها همواره معاملات بازار و الگوریتم‌های مختلف را تحلیل میکنند تا تغییرات و الگوهای جدید را ثبت کنند و در نتیجه تصمیمات هوشمندانه‌تری بگیرند.
هدف این سازمان‌ها و بروکرها بهره‌برداری از اختلاف قیمت‌ها در بازارهای مالی است. به همین دلیل، تحلیل دقیق و عمیق بازار و پیش‌بینی عملکرد آن برای بهره‌گیری از فرصت‌های مختلف، ضروری می‌باشد.
بعضی از این موسسات مالی حوزه‌های خاصی از بازار را مانند بازار ارزهای دیجیتال، بورس و فارکس در دست می‌گیرند تا با تخصص در آن‌ها سود بیشتری نیز به دست آورند. در این راستا، شرکت‌های پراپ فرم یا Prop Firms، ابزارهای ویژه‌ای را در اختیار تریدرهای خود قرار می‌دهند تا مسیر را برای آن‌ها هموارتر کنند. این ابزارها بسته به نوع خود می‌توانند اطلاعات مفیدی درباره داده‌های واقعی بازار، اخبار روز و نرم‌افزارهای الگوساز و تحلیلی در اختیار آن‌ها قرار دهند.
در این مسیر، تریدرها می‌توانند خود حرفه‌ایان معاملات بازار باشند یا این‌که شرکت پراپ تریدینگ آموزش‌ها و نرم‌افزارهای لازم را به تریدرها ارائه داده و سواد مالی آن‌ها را ارتقا دهند و در نهایت به سود بیشتری دست یابند. در واقع، آن دسته از شرکت‌ها که زمان بیشتری برای آموزش معامله‌گرانشان می‌گذارند، در بازار مالی نیز عملکرد بهتری دارند.
بیشتر سودی که شرکت‌های معامله‌گر مالکیتی به دست می‌آورند، حاصل سود معاملات تریدرهاست. زمانی که یک شرکت تریدر را استخدام می‌کند، با او بر سر تقسیم سود و عوامل دیگر توافق می‌کند. به عنوان مثال، تریدری که در یک دوره مشخص سودی به اندازه 100,000 واحد ارزی به دست آورده باشد و با شرکت بر سر سود به نسبت 40/60 توافق کند، تنها 40,000 واحد ارزی از آن را دریافت می‌کند و بقیه یعنی 60,000 واحد به شرکت معامله‌گر مالکیتی می‌رسد.
برخی دیگر از این شرکت‌های معامله‌گر مالکیتی ممکن است با ارائه آموزش‌ها یا دسترسی به برنامه‌ها و یا ارائه فضا به تریدرها کسب درآمد کنند. این نوع درآمد بیشتر مختص شرکت‌های کوچک‌تر یا تازه‌تاسیس است.
بعضی دیگر از شرکت‌های معامله‌گر مالکیتی مبالغی مبتنی بر اشتراک و عضویت از تریدرها دریافت میکنند. به این صورت که معامله‌گر باید پیش از عضویت یا استخدام یک سری چالش‌ها را پشت سر بگذارد و در صورت پذیرش، وارد معاملات شرکت می‌شود. برخی از شرکت‌ها هم هزینه‌ای را بابت عضویت از معامله‌گران دریافت میکنند.
معاملات تریدینگ پروپریتری برای شرکت‌ها و موسساتی که این نوع معاملات را انجام می‌دهند، مزایای قابل توجهی دارد. این نوع معاملات سوددهی بالایی دارند و در عین حال، ریسک مالی کمتری را به همراه دارند. در صورت وقوع ضرر، تریدر تنها از حسابش در این معاملات متضرر می‌شود و سرمایهٔ او حفظ می‌شود.
به مزایا و معایب بیشتری از معاملات پراپ تریدینگ نگاهی می‌اندازیم:
به هر حال هر معامله ای علاوه بر مزیت هایی که دارد، معایبی نیز به همراه دارد.
منبع این مقاله: پراپ تریدینگ چیست؟
