قله سولدار
باز دوباره برنامه کوه چیده بودیم، اما این بار انگار داستان کمی فرق می کرد. قرار بود اتفاقی بیوفته یا برنامه ای تغییر کنه. هرچه که بود و هرچه که هست نمیدانم. شاید تقدیری بود که ما از آن بی خبر بودیم و هستیم.
داستان از این قرار بود که ما تصمیم گرفتیم صبح جمعه ۱۰ اردیبهشت قله پلنگچال را صعود کنیم و پیش از شروع ترافیک عصرگاهی زودتر به شهر برسیم. اما نمی دانستیم که سرنوشت چه بازی ای با ما در سر دارد.
همگی اعضاء گروه تقریبا سر ساعت در محل قرار حاضر شدند. با ماشین های خودمان از میدان بهاران به سمت امامزاده داوود به راه افتادیم. جاده خلوت بود و هوا بسیار خنک و ما سرخوشانه در این جاده زیبا به پیش می راندیم که ناگهان در پنج کیلومتری مانده به امامزاده داوود ناگهان چراغ بنزین خودرو ما روشن شد. چاره ای نبود باید باز می گشتیم و در سولقان باک ماشین را پر می کردیم. به اعضای گروه گفتم که به راه خود ادامه دهند و ما پس از پر کردن باک به آنها ملحق خواهیم شد اما زهی خیال باطل. پمپ بنزین سولقان بسته بود. بايد هرچه سریعتر تا شهر می رفتیم تا بنزین بزنیم. اما وقتی به میدان بهاران رسیدیم آنجا پلیس راه به سمت سولقان و امامزاده داوود را نیز مسدود کرده بود و غیر از افراد بومی کسی را راه نمیداد و این یک معنی داشت. اگر از آن محدوده خارج می شدیم دیگر نمی توانستیم بازگردیم. از دیگر سو بنزین هم نداشتیم و نمی شد تا امامزاده داوود بازگشت. پمپ بنزین سولقان هم معلوم نبود کی باز می‌شود، زمان داشت به سرعت از دست می رفت و دوستان هم به سمت بالا به راه افتاده بودند. جالب است که ما پیش از ساعت ۶ صبح از آن محدوده عبور کرده بودیم و حالا که ساعت از ۶ گذشته بود پلیس راه را بسته بود و به کسی اجازه گذر نمی داد. و من آنجا یک چیز را فهمیدم و آن اینکه ویروس کرونا پیش از ۶ صبح خواب است. سر ساعت ۶ از خواب بیدار می شود، دو رکعت نماز صبح به جای می آورد و از خانه بیرون می زند برای کسب روزی حلال.
از ادامه برنامه منصرف شدیم و تصمیم گرفتیم برنامه دیگری اجرا کنیم. سیدعلی تصمیم گرفت دوچرخه سواری کند و مسافتی را رکاب بزند. من و راحله نیز تصمیم گرفتیم قله سولدار را صعود کنیم. پس از پارک ماشین در روستای مرادآباد ساعت ۹ صبح از پای کوه استارت زدیم و ساعت ۱۱:۳۰ دقیقه بر فراز قله ایستادیم و از آنجا به تماشای پلنگچال و توچال نشستیم. آنجا که دوستانمان بودند و در حال صعود به کوه.
تعداد نفرات: ۲نفر
مدت زمان برنامه: ۵ ساعت( بدون احتساب زمان صبحانه و ناهار)
مسافت پیموده شده: ۱۷ کیلومتر
قله های شاهنشین و سی وسه چم
ساعت 5:30 صبح از محل قرار؛ میدان بهاران حرکت کرده و ساعت 6:15 به پارکینگ امزاده داوود رسیدیم. سید علی و کیخسرو طی تماس تلفنی اطلاع دادند برای بنزین زدن برگشته اند و قرار گذاشتیم که ما برنامه را شروع کرده تا آنها نیز خود را برسانند. که متاسفانه بعد با خبر شدیم که جاده به دلیل قرنطینه بسته شده و نمی توانند برگردنند.
ما بعد از گذر از روستای امامزاده داوود و از کنار رودخانه شروع به پیمایش کردیم، هوا خنک و بهاری بود و گروه با آهنگ منظم حرکت می کرد. بعد از رسیدن به آبشار برای پرهیز از رفتن روی برف ها از سمت راست شروع به افزایش ارتفاع کردیم و بعد از گذر از چند صخره به چم های راه رسیدیم، چند گروه دیگر هم در مسیر بودند که بعضی مواقع تداخل گروه ها ایجاد مشکل می کرد به همین خاطر چند جا مجبور به توقف شدیم تا گروه های دیگر عبور کنند. حدود ساعت 9 در مکانی مناسب برای صبحانه توقف کردیم. بعد از صرف صبحانه، ساعت 9:45 به حرکت ادامه داده و چم ها را یکی پس از دیگری پشت سر می گذاشتیم ، در برخی از چم ها به دلیل وجود برف زیاد ،مجبور به شکستن راه می شدیم. با پشت سر گذاشتن چم ها ساعت10:30 به گردنه اشتر گردن رسیدیم. در اینجا دو گزینه وجود داشت . چرخش به سمت راست و صعود به قله پلنگچال یا چرخش به چپ به سمت خط راس توچال و قله بازارک که بعد از پرسیدن نظر همنوردان، تصمیم بر این شد که به سمت خط راس توچال برویم. از اینجا در مسیر با شیب زیاد بر روی گردنه اشتر گردن به سمت بالا ارتفاع گرفتیم. اولین نفرات گروه ساعت 11:45 به بالای خط الراس رسیدند. اینجا هم دو گزینه داشتیم: سمت راست به سمت قله شاهنشین و سمت چپ به سمت قله های سی وسه چم و بازارک که با توجه به نزدیک تر بودن قله شاهنشین تصمیم گرفتیم اول قله شاهنشین را صعود کنیم و در صورت داشتن وقت به سمت بازراک برویم لذا به سمت شاهنشین حرکت و در ساعت 12:30 شاهنشین و هومند شاهنشین را صعود کردیم. از روی قله بسیاری از قلل اطراف تهران ، لواسانات و البرز مرکزی مشاهده می شد. بعد از گرفتن عکس یادگاری به سمت گردنه اشتر گردن باز گشتیم ساعت 13:45 به سمت گردنه سی و سه چم کاهش ارتفاع داده و ابتدا به قله سی و سه چم شرقی ، سپس گردنه سی وسه چم و در نهایت با مقداری افزایش ارتفاع در ساعت 14:15 به قله سی و سه چم غربی رسیدم. با مشورت اعضا و به دلیل کم بودن زمان از صعود به قله بازارک، در صورتی که حتی تابلو ی قله را هم از دور می دیدیم، منصرف شده و بازگشتیم . مسیر برگشت از گردنه سی و سه چم با تراورس یه سمت پایین گردنه اشتر گردن از مسیر رفت جدا می شود. و حتی اگر هدف فقط صعود به قله بازارک باشد بهتر است برای رفت هم از همین مسیر استفاده شود. در نهایت با احتساب زمان صرف نهار ساعت 16:00 به پایین گردنه و ساعت 19:00 به پارکینگ امامزاده رسیدیم
و به این ترتیب برنامه ای پر چالش و فوق سنگین به خوبی به پایان رسید.
تعداد نفرات: 13 نفر
کل زمان طی شده : حدود 13 ساعت
ارتفاع کسب شده :1285 متر
مسافت پیموده شده: حدود 19 کیلومتر
و البته جا داره تبریک بگیم به وانیا امامیان، کوچکترین و البته پر انرژی ترین عضو گروه کوهنوردی سپند که همراه اعضاء به همه قله های برنامه صعود کرده و بی شک آینده درخشانی در ورزش کوهنوردی خواهد داشت. به امید صعود وانیای عزیز بر تمام قله های بلند جهان.
