شخصیتهای اصلی فیلمهای لارس فونتریه از کارهای قدیمیاش یعنی داگویل و رقصنده در تاریکی و شکستن امواج گرفته تا ضد مسیح و ملانکولیا و نیمفومانیاک(سه گانه معروف او با درونمایه های رنج، افسردگی و جنون جنسی) همواره زن بوده اند.می توان گفت که آخرین ساخته وی، خانه ای که جک ساخت تنها فیلم مهم فونتریه است که شخصیت اصلیاش مرد است و البته این مرد یک قاتل زنجیرهای سریالی است که قربانیانش را از میان زنان انتخاب می کند. مواجههای عمیق و دردناک و البته پرسشانگیزی برای بیننده که به جای شور و شعف و هیجان، تجربهای ویرانگر را برای او موجب می شود.
لارس فونتریه در دنیای سینما همواره به دلایل متعددی هم ستایش و هم نکوهیده شده است. چه آنها که او را به خاطر نبوغش میستایند، چه آن ها که از او به خاطر نمایش عریان واقعیتها به زبان سینما میترسند و چه آنها که او را به دلیل افراط بیش از اندازه اش در نمایش خشونت سادومازوخیستی تقبیح میکنند و چه آنهایی که حتی او را به خاطر گنجاندن عقاید فاشیستی در زیرلایههای آثارش میکوبند و طرد کرده اند(اخراجش از جشنواره کن سال ۲۰۱۱) و هر گروهی به زعم خود به جنبههایی از ابعاد وسیع و متناقض تفکرات فونتریه میپردازند.
اما من فکر میکنم فونتریه بیش از هر چیز، به دلیل قدرتش در ترسیم پیچیدگیهای زنانه و البته سرکوب شدنشان توسط جامعه و یا آنچه که این روزها به نام "خشونت علیه زنان" رواج یافته سینماگر مهمی است. کسی که از سالهای پیش این رنج ابدی، این ترس بی پایان، این نگاه به مثابه کالا به زن، این افسردگی خاموش و درونی و این جنون ناشی از نادیده گرفته شدن یا تحقیر شدنشان را به شکلهای مختلف نشانمان داده است.
بیراه نیست که جایی در میانههای فیلم خانهای که جک ساخت ، ورژه(اسمی که یادآور ویرژیل، راهنمای دانته در کتاب کمدی الهی است) از جک که یک قاتل سریالی است میپرسد:
"چرا همیشه داستانهایی را تعریف میکنی که در آن زنان را میکشی؟آیا با تعریف کردن این داستان ها میخواهی حس برتری جویانهات رو نسبت به زنها نشون بدی؟"
کمی جلوتر و در همان فیلم هنگامی که از جنایات و فجایع بشری صحبت می شود، فونتریه به جای جوابی مستقیم و سرراست به سوال مطرح شده، هوشمندانه صحنههایی از زجر کشیدن بشر( و بیشتر از همه زنها) را که در فیلمهای قبلی خودش ساخته بود، نشانمان میدهد.
او سالهاست که این رنجها را به تصویر کشیده و این روزها، با داغ شدن دوباره این صحبت ها، فرصت مناسبی برای یادآوری این نکته از فیلمهای او، شناختنش و البته دیدن فیلمهایش است.