باید پذیرفت که دنیای غرب به چنان درجه ای از پیشرفت و ترقی رسیده که در زمینه عدالت و برابری انسان ها دیگر حتی در قید و بند کروموزوم ها و اندام های جنسی افراد هم نبوده و هر کسی می تواند آزادانه هر جنسیتی که دلش خواست برای خود انتخاب کرده و حتی در هر لحظه ای مجددا جنسیتی که قبلا انتخاب کرده را تغییر داده و ساعت به ساعت جنسیت جدیدتری را اختیار نماید!
تازه این که چیزی نیست! هر شخصی بدون در نظر گرفتن جنسیت فیزیکی و بیولوژیکی و حتی بدون در نظر گرفتن جنسیت ذهنی و تخیلی که برای خود انتخاب کرده، می تواند به هر شخصی با هر جنسیت بیولوژیکی یا تخیلی دیگری گرایش جنسی داشته باشد!
لذا دیدیم ما که در ایران هنوز در قید و بند کلیشه های پوسیده و عتیقه ای مانند خانواده و حجاب و غیرت مردانه و عفت زنانه و غیره هستیم و از قافله تمدن و پیشرفت و ترقی خیلی عقب افتاده ایم، به همین علت تصمیم گرفتیم ما هم حرکتی کنیم و جنبش اجتماعی جدیدی بر پا کنیم که تا حدودی جبران کم کاری های گذشته شود...
برای شروع باید توجه داشته باشیم این نگاه کلیشه ای که به مساله مصرف مواد مخدر و روان گردان و غیره وجود دارد به هیچ عنوان انسانی نیست!
برای حفظ کرامت انسانی، جنبش اجتماعی ما هر گونه استفاده از استیگما و برچسب های تحقیر کننده و فاشیستی از قبیل «معتاد» یا «عملی» را به شدت محکوم و تقبیح می نماید!
اعتیاد بیماری نیست. بلکه یک انتخاب است که هر کسی می تواند با پذیرش خودِ واقعیش به سمت آن برود. چرا باید مواد گرایان تسلیم فشارهای اجتماعی ظالمانه افراد غیر موادگرا شده و میل شدید درونی خود را سرکوب نمایند؟
چه بسیار انسان هایی که به دلیل همین تحقیرهای اجتماعی دچار چنان دردهای روحی شدیدی شده اند که تصمیم به خودکشی گرفته اند! پذیرش مواد گرایان به عنوان بخشی واقعی از جامعه می تواند جان انسان های بسیاری را نجات دهد...
نکته مهم دیگر اینجاست که باید برای احترام به شخصیت و هویت مواد گرایان، میان انواع مختلف گرایشات موادی تفکیک قایل شویم. به عنوان مثال برخی انسان ها تریاک گرا هستند. برخی دیگر حشیش گرا، برخی هروئین گرا، برخی کوکائین گرا، برخی شیشه گرا، برخی کراک گرا، و غیره.
به همین دلیل بهتر است از اصطلاح +OHCM استفاده کنیم که مخفف تریاک (Opium)، هروئین (Heroin)، کوکائین (Cocain)، شیشه (Methamphetamin)، و علامت پلاس نشانه ادامه دار بودن انواع این گرایشات موادی است. برخی افراد هم ممکن است صبح به مصرف کوکائین علاقه داشته باشند و ظهر شیشه مصرف کنند و شب هم پای بساط تریاک کشی بنشینند. این افراد را «مواد کوئیر» (Substance queer) می نامیم.
تاریخ تمدن انسانی نشان می دهد که موادگرایی پدیده جدیدی نیست و مصرف انواع مواد مخدر و روانگردان در تمدن های مختلف بشری کاملا رایج و عادی بوده است. به عنوان مثال، برخی قبایل سرخپوست از قارچ های روانگردان استفاده می کردند و مصرف تریاک و حشیش در تمدن های غرب آسیا کاملا رایج بوده. همچنین پیش از اینکه استعمارگران سرکوبگر اروپایی و دولت های سرمایه داری ملی برای بهره کشی از جمعیت و مردم خود استعمال مواد مخدر را ممنوع نمایند، تجارت تریاک بخصوص در شرق آسیا و چین بسیار رایج بوده و گفته می شود نیمی از جمعیت چین مواد گرا بودند.
همچنین دانشمندان و علم ثابت کرده است که مصرف برخی مواد مخدر میان برخی از گونه های حیوانی هم وجود داشته و بنابراین کاملا طبیعی است!
حمایت از حقوق و عدالت و برابری برای انسان های موادگرا نباید در حرف و شعار خلاصه شود!
ما نیازمند اقدامات عملی هستیم تا موادگرایان بتوانند با اعتماد به نفس به جامعه باز گردند. لذا در همین راستا اقدامات عملی زیر پیشنهاد می شود:
1- آزاد شدن مصرف کلیه مواد مخدر و روانگردان در محیط های عمومی و همگانی. بخصوص باید قوانینی وضع گردد تا گردانندگان رستوران ها، کافی شاپ ها، قهوه خانه ها، و اماکن تفریحی و ورزشی و فرهنگی، موظف به ارائه مواد مخدر به مشتریان و متقاضیان خود گردند. هر گونه خودداری از ارائه مواد به افراد مواد گرا باید جرم تلقی شده و مجرمین بدون کوچکترین اغماضی به شدیدترین شکل ممکن تنبیه گردند!
2- وزارت فرهنگ و ارشاد از ارائه مجوز پخش به فیلم ها و سریال هایی که در آنها افراد مواد گرا نمایندگی نشده اند خودداری نماید.
3- کلیه شرکت ها و اداره جات دولتی و خصوصی موظف به استخدام پرسنل موادگرا شوند. شرکت هایی که تعداد بیشتری پرسنل +OHCM دارند مورد تشویق و حمایت قرار گرفته و آنهایی که از کمتر از حداقل مجاز پرسنل +OHCM دارند مورد تنبیه قرار بگیرند. همچنین مقرر شود حداقل یک موادگرا عضو هیئت مدیره هر شرکتی باشد.
4- آموزش و پرورش استخدام معلمان +OHCM را در اولویت قرار داده و سرفصل های درسی جدیدی برای آموزش انواع مواد مخدر و روانگردان و همچنین انواع گرایشات موادی برای دانش آموزان دوره ابتدایی و پیش دبستانی اضافه گردد.
5- هر هفته یک موادگرای حرفه ای به کلاس درس کودکان 6 تا 12 ساله دعوت گردد تا درباره تجربه و لذت مصرف مواد برای کودکان قصه تعریف نماید.
6- چنانچه کودکی نسبت به مصرف مواد ابراز تمایل نمود، مدارس موظف شوند مواد مخدر مورد علاقه کودک را در اختیارش قرار دهند. همچنین چنانچه کودکی از واکنش منفی والدین خود نسبت به مصرف مواد در هراس بود، اولیای مدرسه حق فاش کردن گرایش کودک نسبت به مصرف مواد را نداشته باشند. هیچ کودکی نباید در هراس زندگی کند!
7- در زندان ها برای تمام زندانیان دسترسی به مواد مخدر آسان شود تا تحمل دوران حبس آسان تر شود. این بدیهی ترین حقوق انسانی است!
8- آزمایش دوپینگ از مسابقات ورزشی حذف گردیده و مواد گرایان و انسان های +OHCM اجازه پیدا کنند در کمال برابری و عدالت در کنار سایرین به رقابت ورزشی سالم بپردازند. به یاد بیاوریم آلام و دردهای روحی مرحوم مارادونا را که به خاطر اتهام ناجوانمردانه دوپینگ دچار افسردگی شد و نهایتا هم از ناراحتی دق کرد و مرد!
9- هیئت دولت حتما تعدادی وزیر +OHCM در ترکیب خود اضافه نماید.
10- به افراد موادگرایی که به دلیل گرایش به مواد در کشور خود تحت تعقیب قرار داشته و آزادی و زندگی آنان در خطر است بلافاصله پناهندگی داده شود. همچنین دولت هایی که هنوز مصرف مواد مخدر یا روانگردان را جرم تلقی می کنند تحت تحریم های حقوق بشری قرار بگیرند.
سوالات متداول:
س: مصرف مواد مخدر موجب آسیب به سلامتی جسمی می شود. آیا نباید افرادی که به آنها علاقه مند هستیم از آسیب جسمی محافظت کنیم؟
ج: سلامتی جسمی به چه دردی می خورد وقتی یک انسان دچار دردهای روحی است؟! اگر چه مصرف مواد مخدر ممکن است موجب آسیب جسمی شود، اما در عوض شخص مصرف کننده احساس لذت و آرامش و خوشی خواهد داشت! اگر واقعا دوستش دارید اجازه بدهید حالش را بکند!
س: کودک 6 ساله ای که هنوز هیچ تجربه ای از زندگی نداشته و قدرت تشخیص ندارد، چطور می تواند مصرف مواد مخدر را آزادانه انتخاب نماید؟
ج: پذیرش و تحمل موادگرایان باید از کودکی آموزش داده شود و در غیر اینصورت وقتی کودک بزرگ شد ممکن است نسبت به موادگرایان دچار ذهنیت ناخودآگاه منفی شود. بعلاوه، گرایش به مواد مخدر یک گرایش طبیعی و درونی است. شما به جای سرکوب کردن گرایشات درونی کودک خود باید اجازه دهید لذت مصرف انواع مواد را تجربه کرده و هویت واقعی خود را کشف نماید!
س: اگر ورزشکاران اجازه استفاده از مواد روانگردان و انرژی زا را داشته باشند، آیا نسبت به حق ورزشکارانی که این مواد را مصرف نکرده اند اجحاف نمی شود؟
ج: خب، کسی جلویشان را نگرفته، آنها هم می توانند مصرف کنند! عدالت و حق انتخاب یعنی همین!
س: مگر نه اینکه مصرف مواد باعث بی غیرت شدن مردان نسبت به نوامیسشان می شود؟
ج: زن ها ناموس هیچ کسی نیستند!
س: با گسترش مصرف مواد و ترویج هپروتی گری در جامعه، چطور می توانیم نسل های متخصص و توانمند برای توسعه ملی تربیت کنیم؟
ج: توسعه ملی به چه دردی می خورد؟! اینهمه می خواهید هزینه کنید و خودتان را شکنجه بدهید که رفاه و آسایش ایجاد کنید؟ به جای آن هر کسی یک دود بگیرد 100 برابر احساس رفاه و آرامش به او دست می دهد!
