زمان کودکی ما یک فیلم سینمایی موزیکال و کودکانه در سینماهای ایران اکران شد به اسم دزد عروسک ها.
داستان از آنجایی شروع شد که یک شخصیت چاق و حریص و طمع کار به اسم آقای «خور خور» به شهری وارد می شود که گویا تمام ساکنان آن شهر مستاجرین همین آقای «خور خور» بودند. خور خور که پول اجاره خانه اش را مطالبه می کرد، به یک خانمی که مادر دو بچه بود ضرب الاجل می دهد که اگر تا فلان تاریخ اجاره را پرداخت نکنی تو را از منزل بیرون می کنم.
در یک سکانس دیگری مادر برای گرفتن پول و پرداخت اجاره عقب افتاده، به بانک مراجعه کرده که ناگهان یک دزد وارد بانک شده و همه پولها را به سرقت می برد.
نهایتا پس از پی گیری های بچه ها، مخفیگاه سارق پیدا می شود و می بینند او پسر یک جادوگر عجوزه و بدترکیب است.
و اما این جادوگر عجوزه هم با خوردن یک معجون جادویی، تغییر شکل داده و مشخص می شود جادوگر در واقع همان «خور خور» است که برای پرداخت اجاره عقب افتاده اش اینهمه دچار زحمت شده بودند!
به نظر می رسد آقای اسحق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور در دوره روحانی، که چهره ای این شکلی داشتند:
مانند جادوگر فیلم اشاره شده در بالا، یک معجونی در اختیار دارد که با نوشیدن آن تغییر قیافه داده و به این شکل در می آیند:
غیر از این خیلی دشوار می شود شباهت و قرابت و یکسان بودن سیاست های این دو نفر را توجیه کرد!
