اتحادیه اروپا قانونی تصویب کرده است، با عنوان «طرح خدمات دیجیتال» (Digital Services Act)، که از سال 2024 اجرایی خواهد شد. به موجب این قانون، بسترهای فضای مجازی موظفند محتواهای خود را بر اساس قواعدی که قانون اروپا معین کرده سانسور کنند.
ایلان ماسک، میلیاردر مشهور آمریکایی، پس از خریدن شرکت توییتر اعلام کرد:
دقیقا. همانطور که کاربران قدیمی می دانند، واقعیت واضح این است که توییتر در کسب اعتماد و تامین ایمنی ناموفق بوده و در انتخابات ها مداخله کرده.
توییتر 2.0 بسیار موثرتر، شفاف تر و قایل به مساوات خواهد بود.
در پاسخ به ایلان ماسک، آقای تیری برتون (Thierry Bretton)، کمیسر اتحادیه اروپا در امور بازارهای داخلی، در توییت دیگری گفت:
من از قصد ایلان ماسک برای آماده کردن توییتر 2.0 جهت تطابق با طرح خدمات دیجیتال استقبال می کنم.
هنوز کار بسیار زیادی در پیش است - چون توییتر باید سیاست های شفاف کاربری را پیاده سازی کند، سانسور محتواها را به مقدار چشمگیری تقویت کند و با دروغ پراکنی مقابله نماید.
منتظر مشاهده پیشرفت در همه این زمینه های هستیم.
اما روزنامه فانینانشال تایمز فاش کرد که کمیسر اتحادیه اروپا در واقع ایلان ماسک را تهدید کرده که اگر فهرست مطالبات اتحادیه اروپا را نپذیرد، فعالیت توییتر در اروپا ممنوع خواهد شد.
این مطالبات شامل اجازه ندادن به ادامه فعالیت کاربرانی است که به شدت مشغول اشائه و نشر اطلاعات دروغ هستند. همچنین توییتر باید ممیزی و نظارت دستگاه های مورد نظر اتحادیه اروپا را بپذیرد.
ایلان ماسک حدود یک ماه پیش شرکت توییتر را خرید. او که به دنبال افزایش محبوبیت این شبکه اجتماعی که اکنون تحت مالیت وی است می باشد، در توییتی با اشاره به تغییر مدیریت توییتر (به زبان انگلیسی یعنی پرنده ای که جیک جیک می کند) نوشت:
پرنده آزاد شد!
تنها چند ساعت پس از آن، کمیسر اتحادیه اروپا در پاسخ ایلان ماسک نوشت:
این پرنده در اروپا تحت قوانین ما می تواند پرواز کند.
حتی پیش از فراگیر شدن طرح خدمات دیجیتال در اروپا، فعالیت برخی از سایت های خبری پر مخاطب اما غیر همسو با سیاست های اتحادیه اروپا ممنوع و قطع شده است.
«طرح خدمات دیجیتال» در اتحادیه اروپا دقیقا مشابه همان طرحی است که در ایران با عنوان «صیانت از فضای مجازی» معروف شد. زمانی که این طرح در دستور کار مجلس شورای اسلامی قرار گرفت، حجم انبوهی از مخالفت و دهن کجی و تف اندازی و فحاشی و لعن و نفرین به سمت هواداران این طرح سرازیر شد. تم کلی این «مخالفت» ها این بود که:
شما می خواهید ایران را کره شمالی کنید! سیاست محدود سازی در هیچ کجای دنیا وجود ندارد، به جز کره شمالی...
به نظر می رسد وقتش رسیده این هواداران آزادی، کارزاری هم برای مخالفت با تصویب طرح صیانت در اروپا و آمریکا آغاز کنند.
دست بجنبانید! با این وضعیت اگر پیش برویم، نه تنها کاخ سفید، بلکه بروکسل و تمامی کاخ های اروپایی هم حسینیه خواهند شد!
ارزشی های اروپایی بدجوری دست به کار خفه کردن صدای مخالفان شده اند و اجازه شنیده شدن صدای اعتراضات را نمی دهند... وقتش رسیده علی جوانمردی و سیما ثابت و معصومه قمی کلاه از آنطرف و تاجزاده و زیباکلام و معصومه ابتکار از اینطرف به همراه بقیه شوالیه های آزادی، چند توییت در تقبیح طرح صیانت در اتحادیه اروپا بزنند!
اما نه، چاقو که دسته خودش را نمی برد. آزادی نشر دروغ و نفرت پراکنی برای ما ایرانیان ارزش است. یک هزارم از این مطالب آزادی خواهانه اگر در اروپا منتشر شود کل شبکه توییتر تعطیل خواهد شد!
نخیر آقا! در اروپا آزادی هست! شما می توانید در اروپا به جمهوری اسلامی و رهبرش فحش بدهید! (نه که در ایران هر چه دلتان می خواهد نمی گویید...) ولی البته اگر رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا هم باشی و یک مرتبه از دهانت در برود که «ارتش اوکراین تا کنون بیش از صدهزار کشته داده و چهل هزار نفر غیر نظامی هم کشته شده اند»، یکدفعه دم و دستگاه ممیزی و سانسور اروپا فعال می شوند که یا حرفت را پس بگیر یا... آره دیگه!
چرا ایلان ماسک آزادی خواه در پاسخ این کمیسر اتحادیه اروپا تهدید نمی کند که اگر توییتر در اروپا ممنوع شود، با استفاده از ماهواره های استارلینک، اینترنت آزاد در اختیار کاربران اروپایی قرار خواهد داد؟!
چرا دولت آمریکا از دسترسی آزاد مردم اروپا به اطلاعات حمایت نمی کند؟
چرا کسی اعتراض نمی کند طرح خدمات دیجیتال به دنبال جدا کردن اروپا از دهکده جهانی است؟!
از همه مهمتر، در این وضعیت خراب اقتصادی و در شرایطی که کسب و کارهای اروپایی به دلیل چندبرابر شدن هزینه انرژی، یکی یکی در معرض ورشکستگی و تعطیلی قرار می گیرند و آمار بیکاری رو به افزایش است، چرا کسی اعتراض نمی کند که طرح خدمات دیجیتال معیشت مردم اروپا را به خطر می اندازد؟!!
مشابه همین طرح هم در آمریکا و کانادا و استرالیا هست، هم در کشورهای عربی و آفریقایی، و هم در کشورهای شرق آسیا. بطور خلاصه، هیچ کشوری در دنیا نیست که مانند ایران امنیت ملی را فدای معیشت چند کسب و کار اینترنتی کند.
اروپایی که نزدیکترین متحد آمریکاست و تا جایی با سیاست های کلی آمریکا هماهنگ است که حتی در مواردی منافع اساسی خود اروپا هم پایمال می شود، با اینحال وقتی صحبت از فضای مجازی و رسانه ای می شود تعارف و من بمیرم و تو بمیری را کنار گذاشته و تهدید به ممنوعیت توییتر می کند.
کسب و کارهای ایرانی به بسترهای دیجیتال وابسته ترند یا کسب و کارهای اروپایی؟ چرا ما که زیر تحریم های متعدد آمریکا و اروپا هستیم اصرار داریم کسب و کارهایمان بیش از پیش به بسترهای دیجیتال تحت کنترل آمریکا و اروپا وابسته شوند، اما اروپایی که متحد آمریکاست با قاطعیت حکمرانی خود بر فعالیت شرکت های آمریکایی مانند توییتر در اروپا را اعمال می کند؟
چه کسی مخاطبش را خر فرض کرده؟ موافقان طرح صیانت یا مخالفان طرح صیانت؟
مخالفان طرح صیانت چه کسانی بودند؟ موافقان چه کسانی بودند؟ آیا فقط غربگراها مخالف بودند و مدعیان «بچه انقلابی» بودن مخالف بودند؟ آیا گروهی که بعضی ها دوست دارند به اسم «ارزشی» از ایشان یاد کنند همگی موافق طرح صیانت بودند؟
کم بودند از این به اصطلاح «بچه انقلابی» ها، یا به قول عده ای «ارزشی ها»، که با فرصت طلبی و رذالت روی موج مخالفت با طرح صیانت سوار شده بودند؟
از آنسو مگر نبودند سکولارهایی که هیچ ارتباطی به دم و دستگاه سیاسی درون حاکمیت نظام جمهوری اسلامی نداشتند، اما خطرات فضای ولنگار مجازی را می دیدند؟
البته همه اینها طبیعی است. در مملکتی که با یک خبر دروغ می شود دو ماه اغتشاشات سرتاسری سازماندهی کرد قطعا دو چیز طبیعی است و نباید باعث تعجب کسی شود:
1- می شود با دروغ های مشابه، زیرآب هر قانونی که امکان دروغ پراکنی را از بین می برد زد.
2- باید هم اینهمه مخالفت و خودزنی برای جلوگیری از قوانینی صورت بگیرد که مهمترین ابزار دشمن (یعنی بستر نشر دروغ) را از دستش خارج می کند.
تا روزی که طرح صیانت تصویب نشده و تا روزی که شبکه ملی اطلاعات در ایران راه اندازی نشده، احدی نمی تواند ادعا کند ما در ایران استقلال و حاکمیت ملی داریم. در بهترین حالت در حال مبارزه و جنگ برای دستیابی به استقلال ملی هستیم. جنگی که هم خسارت مادی دارد و هم خسارت جانی.
دقیقا همین چالش ما را روسیه هم داشت. اما علیرغم اینکه امروز روسیه در خط مقدم تقابل با غرب قرار گرفته، توانستند با سیاستگذاری فکر شده و اصولی، طرح ها و فتنه های دشمنانشان را خنثی کنند.
می شد ما هم از اینهمه هزینه مالی و جانی جلوگیری کنیم، اگر طرح صیانت و شبکه ملی اطلاعات همان یک سال پیش به نتیجه می رسید.
