مشرق نیوز، رسانه همسو با نهادهای اطلاعاتی نظام، مطلب بسیار جالبی درباره قانون جدید حجاب و عفاف نوشته است که خواندن متن کامل آن توصیه می شود.
در انتهای مطلب آمده:
باید به این نکته توجه کرد که ابلاغ یک قانون توسط رئیس‌جمهور یا رئیس قوه مقننه مرحله اول یک ماراتن بزرگ است و اجرای آن، از ابلاغ اداری اهمیت بالاتری دارد. تجربه به ما نشان داده است که اگر قانونی در همان نطفه اولیه کارشناسی نشود، در عمل اجرایی نشده و ناهنجاری‌ها را تشدید خواهد کرد. چه بسا در این جا عمل به قانون فعلی حجاب که مورد تاکید قوه قضاییه هم بوده است، از ابلاغ قانون جدیدی که تنها اثر آن، ورود به دوره بی‌قانونی است، به مصلحت باشد.
آنچه در میانه لایحه موجود دیده می‌شود نه تلاش برای مبارزه با یک ناهنجاری اجتماعی بلکه زمینه‌سازی برای نرمالیزه کردن ناهنجاری‌هایی است که این روزها در رسانه‌های ضدانقلاب با عنوان «پولی کردن بی‌حجابی» در حال تبلیغ است.
لزوم ورود شورای عالی امنیت ملی به لایحه حجاب - مشرق نیوز
برای کسانی که در ظواهر سطحی دعواهای سیاسی داخل ایران گیر کرده اند و توجهی به تحلیل اتفاقات مهمتر ندارند، لایحه حجاب و عفاف یکی دیگر از تلاش های «حکومت» برای آزار و اذیت و دهن کجی به «مردم» بوده است!
لیکن همین مطلب بالا که توسط مشرق نیوز منتشر شده کافیست تا بفهمیم لایحه حجاب و عفاف که حالا به قانون تبدیل شده از ابتدا هم هرگز قرار نبوده اجرایی شود.
قطعا و صد درصد بسیاری از «کارشناسان» و لابی گرانی که در شکل گیری این لایحه و قانون دخیل بوده اند، در خیال خام خود تصور می کردند مشغول کار بسیار مهمی هستند که به مرحله اجرا گذاشته خواهد شد. لیکن این بندگان خدا همگی سر کار بوده اند! درست مثل همان «مردم» بی نوایی که فریب خبرهای جنجالی در رسانه ها را می خورند.
اولا، چه کسانی به دنبال تصویب قانون عفاف و حجاب بوده اند و هدف لابی گرانی که برای تصویب این قانون حنجره می دریدند چه بوده است؟
نگاهی گذرا به متن اولیه لایحه و متن نهایی قانون مصوب به وضوح نشان می دهد بیشترین تاکید این قانون بر اقدامات به اصطلاح «فرهنگی» است. و صد البته این اقدامات «فرهنگی» نهایتا به بودجه های کلان دولتی جهت «ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» ترجمه می شود.
به عبارت ساده تر، قانون عفاف و حجاب بیش از هر چیز دیگری وسیله ای است برای توزیع رانت و ایجاد درآمد و کاسبی سود آور برای عده ای که قرار است عنوان «فعال فرهنگی» را اخذ کنند. یعنی عده ای قرار است از این قانون نان در بیاورند.
چه کسانی چشمشان به کسب درآمد از چنین قانونی است؟
کسانی که به شیوه های دیگر قادر به کسب درآمد نیستند. افرادی که هیچ استعداد مفیدی ندارند و در دنیای امروز از بازار و زندگی جا مانده اند. افرادی که با تغییرات فناوری و اجتماع و اقتصاد بروز نشده اند. کسانی که به دلیل رقابتی شدن بازار دچار بحران «معیشت» شده اند. افرادی از جنس وحید جلیلی و جناب اسکل نظام مقدس و برخی مداحانی که اخیرا حتی برای رهبری نظام هم چشم غرّه می روند و امثالهم.
پس قانون عفاف و حجاب بسیار فراتر از راهکاری برای حل یک معضل فرهنگی به اسم «حجاب» است. این قانون بیش از هر چیز دیگری یک مُسکن برای ناترازی و عدم تقارن در توسعه اجتماعی و اقتصادی است.
گروه دومی که به شدت پیگیر تصویب این قانون بودند آنهایی بودند که با اغراض سیاسی به آن نگاه می کردند. یعنی اینها هم نگاه فرهنگی نداشتند.
این گروه دوم به دنبال ایجاد دوقطبی در جامعه هستند تا از این طریق و با ایجاد جنجال بتوانند در بازی دموکراسی امتیاز کسب کنند.
دو قطبی حجاب دو سر دارد. یک سرش ارزشی های طرفدار دو آتشه حجاب اجباری هستند و سر دیگرش براندازان و مخالفان دو آتشه حجاب.
در همین انتخابات ریاست جمهوری اخیر مشاهده کردیم که این دو قطب که ظاهرا متضاد هستند در واقع کاملا همسو و متحد در راستای منافع یک جریان سیاسی و رانت های متصل به آن عمل می کنند. مشاهده کردیم که خصوصا در دور دوم انتخابات، دعوت به تحریم انتخابات و «نه به جمهوری اسلامی» و «رای بی رای» دقیقا در راستای کاهش آرای نامزد میانه رو و پیروزی نامزد «انقلابی» عمل می کرد. یعنی «برانداز» و «ارزشی» دست در دست هم در خدمت کاندیدای سوپر انقلابی و فی الواقع رانتی بودند.
پس طبیعی است که این گروه هم با تمام قدرت پیگیر تصویب قانون عفاف و حجاب بوده اند.
یعنی دو گروه به دنبال تصویب قانون عفاف و حجاب بودند، یک دست مطالبه گران رانت خُرد از جنس بودجه فلان موسسه فرهنگی یا مذهبی، و دسته دیگر جویندگان رانت های کلان از جنس چای دبش.
اما لایحه عفاف و حجاب یک کاربرد جالب دیگر هم داشت.
به یاد داریم دقیقا همزمان با عملیات وعده صادق 1 ناگهان طرح نور و لایحه عفاف و حجاب جدی شد. و کمتر از دو ماه بعد هم رئیس جمهورِ وقت سقوط کرد!
این را هم به یاد داریم که اولین دهن کجی مستقیم و علنی جریان سوپر انقلابی به رهبری نظام دقیقا بر سر همان تذکر رهبری در خصوص پرهیز از برخوردهای غیر عقلانی در قالب گشت ارشاد بود.
یعنی لایحه عفاف و حجاب از طرفی ماهیت واقعی سوپر انقلابی ها را برملا کرد، و از طرف دیگر بهانه خوبی برای آماده باش پلیس و فراجا و زمینه سازی برای سقوط رئیس جمهور و روی کار آمدن یک دولت همسو با اولویت های مقام معظم رهبری بود.
امروز که دولت جدید کاملا مستقر شده، کم کم وقت آن رسیده که بساط این جماعت مفت خور و دهن دریده هم جمع شود. حذف یا لااقل کشیدن افسار جریان مشکوکی که به طرز عجیبی با تندروهای اسرائیلی همسو و همگراست و اپوزیسیون برانداز را هم در جیب خود دارد، به هیچ وجه چیز عجیبی نیست.
معنای مطلبی که در مشرق نیوز منتشر شده همین مطلب است.
