انتخابات ریاست جمهوری 2024 در ایالات متحده آمریکا نقطه عطفی در تاریخ جهان بود...
جو بایدن، که حتی در دور اول هم جایگاه مسن ترین رئیس جمهور تاریخ ایالات متحده را به خود اختصاص داده بود، برای انتخاب مجدد وارد کارزار انتخاباتی می شود. ابتدا بسیاری تصور می کردند انتخاب مجدد بایدن غیرممکن است. اما به برکت مکانیزم نظارت استصوابی از طریق Super-delegate ها در ساختار حزب دموکرات آمریکا، و همچنین بازداشت و محاکمه دونالد ترامپ که رقیب اصلی بایدن در انتخابات بود، و بالاخره با کمک قوانین محدود کننده جدید در رسانه های آمریکایی، بالاخره جو بایدن موفق شد برای دور دوم هم در انتخابات پیروز گردد.
جو بایدن که در همان دور اول هم گهگداری در برخی جلسات رسمی کنترل باد شکم خود را از دست می داد، در دور دوم که هم سنش بالاتر رفته و هم دیگر نگرانی چالش در انتخابات را نداشت، کلاً خودش را راحت کرده و هر زمان و در هر مکانی که بادی در شکمش جمع می شد آن را رها می کرد.
جمهوری خواهان به این مساله اعتراض کرده و آن را مایه تحقیر ملی دانستند. اما دموکرات ها در حمایت از رئیس جمهور خود، یک کمپین گسترده به راه انداخته و ادعا کردند مخالفان بایدن دچار بیماری روانی Fart-phobia یا باد شکم هراسی هستند.
طرفداران جنبش Antifa در برابر تجمعات جمهوری خواهان صف کشیده و با «فاشیست» خواندن هر کس که حرفی علیه باد شکم می زد، وی را مورد ضرب و شتم قرار داده یا با رنگ قرمز روی پیشانی او می نوشتند Fart-phobic Fascist.
همچنین برخی دیگر از فعالان ترقی خواه در سخنرانی های سیاستمداران جمهوری خواه ظاهر شده و ناگهان روی صحنه پریده و با در کردن باد شکم، اعتراض خود به تفکر متحجرانه و سرکوبگرانه این افراد را به نمایش می گذاشتند.
دیری نگذشت که جنبش باد شکم به ایران هم رسید و سلبریتی ها و چهره های فرهنگی و هنری و ورزشی شروع کردند به حمایت از تابوشکنی و مبارزه علیه هنجارهای پوسیده و دست و پا گیر قدیمی.
به عنوان مثال، یکی از اکانت های پر فالوور در فضای مجازی توئیتی منتشر نموده و گفت:
در واکنش به این توئیت، عده ای از جوانان مشغول به انتشار فیلم های کوتاه از خود شدند که جریان داشتن باد شکمشان را نشان می داد.
کم کم برخی چهره های سیاسی اصلاح طلب و اعتدال گرا هم به این مساله واکنش نشان داده و رها کردن آزادانه باد شکم را حق مردم دانستند.
ناگهان خبری در رسانه ها و فضای مجازی به شدت مورد توجه قرار گرفت. یک معلم دبیرستان در شهر تبریز یکی از دانش آموزان را به دلیل رها کردن باد شکمش وسط کلاس درس، از کلاس اخراج کرده و همچنین خطاب به این دانش آموز از برخی الفاظ تند و تحقیر کننده از قبیل: «بی تربیت»، «بی نزاکت»، «بی فرهنگ»، و مهمتر از همه «بی شعور» استفاده کرده بود.
این خبر موج بزرگی از واکنش ها را بر انگیخت. یکی از کاربران فضای مجازی گفت «لطفا بجای اخراج و توپ و تشر، از گزینه‌های بهتری مثل گفتگوی مسالمت آمیز استفاده شود، مطمئنا تاثیر بهتری خواهد داشت.»
کاربر دیگری گفت «اونایی که اختلاس میکنن چرا اخراج نمی‌کنید؟». کاربر دیگری با نوشتن نظر مشابهی گفت «یک تذکر و توصیه می‌کردید و تمام. اخراج یعنی از آنور بوم افتادن»
کاربر دیگری در حمایت از دانش آموز اخراجی نوشت «آخه ما حق نداریم شادی کنیم چه اشکالی داره آخه یه بادی در کرده بقیه هم خندیدن. چرا با شادی مردم مخالفین؟!»
در ادامه این واکنش ها، اصلاح طلبان و ترقی خواهان برخورد معلم با دانش آموز را به شدت تقبیح و محکوم کردند. سید محمد خاتمی در مصاحبه ای درباره این موضوع گفت:
متاسفانه سلب آزادی از مردم به میزانی عادی شده که به سادگی از کرامت انسانی یک دانش آموز معصوم و نوجوان چشم پوشی می شود. جامعه ای که در آن حتی نوجوانان و دانش آموزان هم از آزادی بیان محروم بوده و سرکوب می شوند، قطعاً نمی تواند جامعه ای پویا و با نَشاط باشد.
از سوی دیگر، طیف نیروهای انقلابی و ارزشی از ترویج فرهنگ بی بند و باری و توهین به هنجارهای اجتماعی توسط غربگرایان انتقاد کردند.
یکی از فعالان رسانه ای اصولگرا نوشت: «کسی که تفاوت کلاس درس را با موال متوجه نمی شود، حتما تفاوتی بین خود و همکلاسی ها و معلم با محتویات موال نمی بیند».
فعال رسانه ای دیگری نوشت: «تا زمانی که قوانین بازدارنده ای برای جلوگیری از گسترش فرهنگ بی بند و باری نداشته باشیم، باید هر روز شاهد انحطاط بیشتر نسل جوان و لکه دار شدن عفت عمومی باشیم».
یک چهره رسانه ای اصولگرای دیگر در واکنش به شخصی که به اخراج نشدن اختلاس کننده ها اشاره کرده بود گفت: «اینکه عده ای اختلاس می کنند دلیل نمی شود که هتاکان به عفت عمومی را تبرئه کنیم. هر چیزی به جای خودش.»
پس از مدتی، با اصرار و مطالبه گری همین نیروهای انقلابی، لایحه جدیدی تقدیم مجلس شورای اسلامی گردید، با عنوان «قانون صیانت از عفت و حیثیت عمومی».
به موجب این قانون، هر گونه رها سازی باد شکم در ملاء عام و فضاهای عمومی غیر قانونی اعلام شد. همچنین دستگاه های فرهنگی موظف به ترویج فرهنگ کنترل باد شکم شده و ارائه مواد غذایی نفاخ مانند نخود و لوبیا در رستوران ها و غذاخوری های عمومی ممنوع گردید. فراجا و نیروهای پلیس هم موظف به شناسایی هوشمندانه افراد قانون شکن در معابر، اماکن، و البته فضای مجازی شدند. قانونگذار مجازات هتک حرمت به عفت عمومی از طریق رها سازی عمدی باد شکم را بار اول ارسال پیامک اخطار همراه با عکس و صوت و سایر مستندات، بار دوم ارسال مجدد پیامک اخطار، بار سوم جریمه نقدی معادل مجازات درجه 8 تا سقف 5000 ریال، و بار چهارم به بعد جریمه نقدی همراه با ارجاع پرونده به دادگاه در نظر گرفته شد.
از سوی دیگر، در همین لایحه قید شد که هرگونه هتک حرمت یا برخورد آمرین به معروف با این مجرمین، خلاف قانون بوده و فرد هتک حرمت کننده طبق قانون مجازات خواهد شد.
این لایحه علیرغم مخالفت های شدید هر دو طرف، به هر حال در مجلس تصویب شده و توسط شورای نگهبان هم تایید و به قانون تبدیل شد.
در واکنش به تصویب این قانون، فاطمه معتمد آریا، هنرمند شهیر و بزرگ سینمای ایران، در مراسم خاکسپاری هنرمند فقید مرحوم بهزاد فراهانی، پشت تریبون سخنرانی حاضر شده و با صدایی بلند و رسا باد شکم خود را رها کرد.
چند روز بعد، ترانه علیدوستی، در فضای مجازی ویدیویی منتشر کرد که در آن ضمن انتقاد علنی از قانون عفت و حیثیت، چندین بار پشتش را به سمت دوربین کرده و باد شکمش را رها نمود.
شبکه تلویزیونی ایران اینترنشنال هم هر یک ساعت یک بار برنامه های عادی خود را متوقف کرده و فیلم های دریافتی مربوط به رها کردن باد شکم توسط مردم غیور و مبارز ایران را پخش می نمود.
از سوی دیگر، نیروهای انقلابی از انفعال مسئولین و قوه قضائیه در برابر هتاکی علنی غربگرایان به ارزشهای مردم و قانون شکنی انتقاد کرده و خواستار برخورد جدی با خاطیان شدند.
بالاخره خبر رسید قوه قضائیه احضاریه ای برای ترانه علیدوستی صادر شده و علیه او اعلام جرم شده است. البته ترانه علیدوستی پس از دریافت یک اخطار آزاد شد.
عده ای اعتراض کردند که برخورد نرم قوه قضائیه قادر به ایجاد بازدارندگی در برابر قانون شکنان نیست. همین موقع بود که کتایون ریاحی در اعتراض به سرکوب زنان و تحمیل ارزش های زن ستیزانه و مردسالارانه در ایران، ویدیویی منتشر کرده و گفت: «... (صدای بلند باد شکم)... به مردسالاریتون!»
با پیگیری نیروهای انقلابی، کتایون ریاحی هم به دادگاه احضار شده و به 5000 ریال جزای نقدی محکوم گردید.
اصلاح طلبان این اقدام قوه قضائیه را نقض آشکار آزادی بیان دانسته و صادق زیباکلام در مناظره ای گفت:
تو مملکتی که برای رها کردن باد شکم هم باید از رهبر اجازه بگیریم، معلومه که نمیشه توقع پیشرفت داشت. آمریکایی ها ناسا دارند و فضانورد به ماه می فرستن، ما توی ایران اینهمه بودجه گذاشتیم که جلوی باد شکم مردم رو بگیریم...
یکی از کاربران در نقد توئیت زیباکلام گفت: «پیشرفت های علم و تکنولوژی در آمریکا دقیقا به همین دلیل که با ارزش های اخلاقی همراه نبوده به فجایع و جنایات آمریکاییها علیه مستضعفان و مظلومان جهان منتهی شده.»
کاربر دیگری در پاسخ گفت: «جنایت از این بدتر که زنان و دختران ما را به خاطر یک باد سلاخی می کنند؟ التماس تفکر!»
و کاربر دیگری هم گفت: «ارزشی های مغلطه کار به بهانه اخلاقیاتی که ندارن ما رو از همه چیز محروم کردن. حالا فهمیدین هر چی فریاد دارین بر سر کیا باید بزنین؟!»
این کشمکش ادامه داشت تا اینکه بالاخره فصل انتخابات ریاست جمهوری در ایران هم فرا رسید.
محمد جواد ظریف با شعار احیای برجام و رفع مشکلات اقتصادی، آزادی بیان و توسعه سیاسی، وارد کارزار انتخاباتی شد.
صدا و سیما طبق معمول مناظره هایی میان نامزدهای انتخاباتی برگزار نمود. در آخرین مناظره، جواد ظریف لابلای سخنانش ناگهان آروغ بلندی زد. تحلیلگران سیاسی و ستاد انتخاباتی وی این آروغ را نماد مخالفت ظریف با قانون عفت و حیثیت تفسیر کرده و همین مطلب موجب پیروزی او در انتخابات شد.
انتخابات با میزان مشارکت بسیار بالایی برگزار گردیده و 83 درصد مردم به ظریف رای دادند.
خبر پیروزی ظریف موجب شادی اقشار وسیعی از مردم شده و میلیون ها نفر به خیابان ها آمده و رقص و پایکوبی نمودند.
بالا رفتیم ماست بود، امر به معروف با سطل ماست بود. پایین اومدیم دوغ بود، نماد روشنفکری آروغ بود.
تمت هذه القصة في یوم سبع و عشرین شهر خرداد سنة الف اربعمائة اثنین شمسي من هجرة الرسول صل الله علیه و سلم.
