متن زیر ترجمه مطلبی است از کالج آمریکایی پزشکی اطفال. اصل مطلب در لینک زیر قابل دسترسی است:
در علوم حیاتی، جنسیت بر اساس ساختار دستگاه تولید مثل در گونه های موجودات زنده تعریف می شود. انسانها از طریق آمیزش جنسی تولید مثل می کنند. این بدان معنا است که برای تولید فرزند نیاز است تا یک سلول جنسی مذکر یا همان اسپرم با یک سلول جنسی مونث یا همان تخمک ترکیب شود. جنسیت انسانها دو تایی است - مذکر و مونث - چون دقیقا دو نوع سلول جنسی وجود دارد. ناهنجاری های جنسیتی شرایط نادر مادرزادی هستند که از طریق معاینه پزشکی قابل تشخیص بوده و منجر به کاهش میزان باروری می شوند؛ اینها جنسیت های جدید نیستند. جنسیت دو تایی بوده، از لحظه بسته شدن نطفه انسان مشخص گردیده، در شکل جنین بارز گردیده و هنگام تولد پذیرفته می شود. جنسیت بر اساس هوی و هوس پزشکان «تغییر داده» نمی شود.
هویت جنسی (gender) بصورت «یک هویت درونی جنسی» تعریف شده و حالا ادعا می کنند همانطور که هر کسی جنسیتی دارد، هر کسی هم «یک هویت جنسی درونی» دارد. حتی یک آزمایش پزشکی برای مشخص کردن «هویت جنسی درونی» افراد وجود ندارد. زیرا این مطلب ذهنی است و نه عینی. هیچ کودکی «ترنسجندر» دنیا نمی آید.
اما عده ای از متخصصین ادعا می کنند درمان های پزشکی جان این افراد را نجات می دهند؛ این ادعایی دروغ است. حتی یک تحقیق طولانی مدت وجود ندارد که نشان دهنده ایمنی یا اثربخشی درمانهایی مانند استفاده از داروهای جلوگیری از بلوغ جنسی، استفاده از هورمونهای جنسیت دیگر و عمل جراحی برای نوجوانانی باشد که تصور می کنند ترنسجندر هستند. به عبارت دیگر، تغییر جنسیت یک تجربه آزمایشگاهی است، و بنابراین، والدین نمی توانند با آگاهی نسبت به آن رضایت بدهند، والبته کودکان صغیر هم چنین امکانی ندارند. علاوه بر این، تنها شواهد مطالعاتی درازمدتی که برای افراد بالغ در اختیار داریم نشان می دهد که درمانهای پزشکی نتوانسته اند میزان آمار خودکشی در این افراد را کاهش دهند.
هواداران این شیوه های درمانی برای نوجوانانی که خود را ترنسجندر دانسته اند، مرجع علمی خود را آکادمی آمریکایی طب اطفال معرفی می کنند (American Academy of Pediatrics). اما اکثرا مطلع نیستند که سیاست موافقت با تغییر جنسیت تجویز شده توسط این آکادمی، توسط روانشناس هویت جنسی، دکتر جیمز کانتور، بی اعتبار دانسته شده و ایشان آن را ارائه شدیدا مغلوطی از علم عنوان کرده اند.
در حقیقت، بسیاری از سازمانهای پزشکی در جهان، مانند کالج پزشکی اطفال استرالیا، کالج رویال پزشکان عمومی در انگلستان، و شورای ملی اصول پزشکی در سوئد، این شیوه های درمانی در کودکان را آزمایشگاهی و بسیار خطرناک اعلام کرده اند. روانشناس شناخته شده در سطح جهانی، دکتر کریستوفر گیلبرگ گفته است که دستکاری جنسیت اطفال «احتمالا بزرگترین رسوایی در تاریخ پزشکی» است و خواسته است تا «هر گونه استفاده از داروهای جلوگیری از بلوغ جنسی فورا متوقف شود، زیرا استفاده از آنها تاثیرات ناشناخته طولانی مدتی را ایجاد می کند.»
اکثریت غریب به اتفاق کودکانی که هویت ناسازگار جنسی دارند تا اوایل بزرگسالی مشکلشان خود بخود حل می شود، و اکثریت غریب به اتفاق نوجوانانی که چنین اختلالی دارند به مشکلات روانی مختلفی مبتلا هستند که از قبل از شکل گیری هویت جنسی ناسازگارشان وجود داشته است. اخیرا گزارشی منتشر شد که یافته های مطالعات قبلی متعددی را تایید می کرد، مبنی بر اینکه اطفال با هویت ناسازگار جنسی می توانند تنها از طریق مشاوره روانی هویتی سازگار پیدا کنند، اگر این مشاوره با هدف درمان علل و بیماری های روانی اصلی آنها باشد.
دزدی جرم است و دزدیدن بلوغ جنسی طبیعی و به موقع کودکان هم به همان اندازه جرم است. بلوغ بیماری نیست. بلکه چارچوب زمانی پراهمیتی برای رشد است که بر اثر مصرف داروهای جلوگیری از بلوغ مختل می شود. از جمله این داروها لاپرون است. وقتی از بلوغ طبیعی جلوگیری می شود، فرصت بسیار ارزشمندی که برای شکل گیری و رشد استخوانها، مغز، و رشد روانی و جنسی است برای همیشه از کودک دزدیده می شود. این زمان هرگز نمی تواند به بیمار باز پس داده شود. این آسیب، علاوه بر اثرات عاطفی منفی و به خوبی شناخته شدۀ مصرف لاپرون است .
برای مثال یک افشاگری در انگلستان این مطلب را بر ملا کرد که دختران مبتلا اختلال هویت جنسی که لاپرون مصرف می کرده اند مشکلات رفتاری و عاطفی بیشتری را بروز داده و بیش از پیش از بدن خود ناراضی بوده اند. با توجه به عوارض جانبی ذکر شده برای مصرف لاپرون، این مطلب تعجب آوری نیست.
مصرف موقت لاپرون همچنین با عوارض جانبی جدی دیگری در ارتباط است، از جمله پوکی استخوان، اختلالات مزاجی، تشنج، اختلال شعور، و در صورت تجویز به همراه هورمونهای جنسیت دیگر، عقیم شدن.
علاوه بر مضرات لاپرون، تجویز هورمونهای جنسیت دیگر، کودکان را در طول زندگی در معرض ریسک بالاتر سکته قلبی، سکته مغزی، لخته خون و انواع سرطان قرار می دهد. به این مطلب اضافه کنید، دخترانی که تصور می کنند ترنسجندر هستند در سن 13 سالگی با عمل جراحی پستانهایشان برداشته شده و در 16 سالگی رحم ایشان برداشته می شود. همچنین موارد مشابه در پسران در سنین 16 و 17 سالگی اخته شده و آلت تناسلی ایشان برداشته می شود. بنابراین مشخص است که پذیرش تغییر جنسیت در کودکان با هدف اخته کردن و عقیم کردن جوانانی است که از نظر عاطفی و روانی دچار مشکل شده اند.
آمریکاییان توسط تشکیلات پزشکی و درمانی گمراه می شوند، تشکیلاتی که به دنبال یک ایدئولوژی خطرناک و همچنین منافع اقتصادی سود آور است، و نه به دنبال علم و قَسَم بقراط. جلوگیری از بلوغ طبیعی، استفاده از هورمونهای جنسیت مخالف که عامل انواع بیماری ها است، و عمل های جراحی برای اخته کردن و عقیم کردن کودکان جنایاتی هستند که باید ممنوع شوند. این جنایات را نمی شود درمان و پزشکی نامید.
