همانطور که پیشتر گفته شد، از طلوع سرمایه داری و انقلاب صنعتی در غرب، جهان به تدریج به دو بخش متروپل و پیرامون تقسیم شد. کشورها و جوامع متروپل شامل دول استعماری اروپایی و سپس آمریکا و ژاپن بودند. در مقابل جوامع پیرامون همان کشورهای جهان سوم بودند که برخی مستقیما مستعمره متروپل ها بوده پس از مدتی استقلال سیاسی پیدا کردند، و برخی دیگر مانند ایران بطور مستقیم مستعمره نبوده اما همچنان در موضع انفعالی قرار داشتند.
این عدم تقارن در طول زمان منجر به تحولات عمیقی در کیفیت تمدن غربی گردید. نقطه عطف این تحولات دهه 1970 میلادی بود که چندین جنبش اجتماعی و تحولات سیاسی با یکدیگر همگرا شده و منتهی به تولد نولیبرالیسم گردیدند. از میان این تحولات یکی از شاخص ترین موارد کاهش نرخ باروری تا حدی بود که از حد جایگزینی هم پایین تر رفت. به این معنا که بسیاری از جوامع غربی دیگر قادر به جایگزین کردن نسل های مسن خود با نسل های جدید نیستند.
"نرخ باروری برای کل کشور در سال 2017 زیر حد "جایگزینی" باقی ماند، یعنی حدی که در آن یک نسل دقیقا می تواند خود را جایگزین کند (عموما در حد 2100 تولد به اضای هر 1000 زن در نظر گرفته می شود). نرخ باروری در ایالات متحده عموما از دهه 1971 به اینسو زیر حد جایگزینی بوده است." (Joyce A. Martin, Births: Final Data for 2017 2018)
هر گاه نرخ باروری در جامعه ای به مدت طولانی پایینتر از حد جایگزینی قرار گیرد، جمعیت آن جامعه پیر شده و جامعه مذکور به تدریج رو به زوال و نابودی می رود. مسلما این اتفاق در کشورهای غربی لااقل تا امروز رخ نداده و این کشورها همچنان ترکیب جمعیتی بسیار ایده آلی را حفظ کرده اند. چطور چنین چیزی ممکن است؟
کلید این معما در پدیده مهاجرت است. عدم تقارن در سطح رفاه اجتماعی و میزان توسعه که با حرکت از کشورهای جهان سوم به سوی متروپل ها کاملا مشهود است، منجر به شکل گیری جریانی دایمی از متقاضیان مهاجرت از پیرامون به متروپل گردیده است. قوانین مهاجرت از حدود دهه 1970، یعنی زمانی که نرخ باروری پایین افتاد، اصلاح شده و خیل بی سابقه ای از متقاضیان امکان مهاجرت به جوامع متروپل را پیدا کردند.
و اما سوال دیگر این است که چه عواملی موجب کاهش نرخ باروری گردیدند؟ عمده این عوامل عبارتند از:
1- فمینیسم و تغییر کارویژه اجتماعی زنان از مادر و همسر به کارگر
2- ترویج شیوه های پیش گیری از بارداری و سقط جنین
3- تغییر قوانین خانواده به گونه ای که انگیزه افراد برای ازدواج کمتر و انگیزه برای طلاق بیشتر شده است
4- ترویج همجنس بازی و سایر گرایشات جنسی نامتعارف
5- عقیم سازی از طریق تغییر جنسیت
6- شیوع بیماری های مقاربتی و نتیجتا رواج استفاده از کاندوم در روابط جنسی
چند نکته کلیدی که از موارد فوق استفاده می شود این است که:
1- تحولات فرهنگی در جهت پذیرش و ترویج همجنس بازی دقیقا از زمانی شروع شد که پدیده مهاجرت انبوه شکل گرفت.
2- بر خلاف ادعای طرفداران فمینیسم و همجنس بازی، نه تنها این جنبشهای فرهنگی "برابری خواه" نیستند، بلکه اساسا نابرابری عمیقی که میان کشورهای جهان سوم و جوامع توسعه یافته وجود دارد امکان شکل گیری و خیزش این جنبش ها را فراهم کرده است.
3- اگر ترویج فمینیسم و همجنس بازی در جوامع توسعه یافته متروپل نیمچه منطقی هم داشته باشد، این نیمچه منطق به هیچ عنوان قابل استفاده در جوامع جهان سوم نیست. زیرا جوامعی مانند کشور ما مهاجر فرست هستند و نه مهاجر پذیر. لذا کاهش نرخ باروری در کشور ما یا سایر کشورهای جهان سوم به معنی نابودی کامل و فروپاشی تام اجتماعی خواهد بود.
بار دیگر باید تاکید نمود، ارزش ها و خواسته هایی که در سطح فردی ممکن است بسیار دلپذیر و منطقی به نظر برسند، در سطح اجتماعی می توانند اثراتی دور از ذهن داشته و نهایتا از آن طریق به زیان افراد هم خواهند بود.
