قبلا از نظریه تکامل داروین و انتخاب طبیعی گفتیم. داروین همچنین از مداخله انسان در اصلاح نژاد حیوانات اهلی صحبت کرده بود. بعنوان مثال، پرورش دهندگان سگ با انتخاب دقیق جفت ها طی چند نسل از سگ ها، نژاد بخصوصی را پدید می آورند که خصلت های مطلوب ایشان را داشته باشد. همین مطلب در مورد گوسفند، گاو، مرغ و خروس و سایر گونه ها هم از مدتها پیش کاربرد داشته است.
یکی از شاخه های علوم انسانی، بخصوص در نیمه اول قرن بیستم، که متاثر از نظریه تکامل داروین بوجود آمد، علمی بود به نام یوجنیکس (یا یوژنیکس). هدف اصلی یوجنیکس اصلاح نژاد انسان ها در یک جامعه با استفاده از همان تکنیک های اصلاح نژادی بود که در مورد سگ ها و سایر حیوانات اهلی و دست آموز به کار گرفته می شد. یوجنیکس به طور گسترده در قالب برنامه های دولتی در آلمان نازی و ایالات متحده آمریکا به کار گرفته شد.
آلمانی ها با هدف پاکسازی نژاد خالص و برتر آریایی، افرادی را که نژاد ناپاک داشتند با ابزارهای مختلفی عقیم می کردند. این افراد گروه های متنوعی بودند از جمله یهودیان، عقب ماندگان ذهنی و افرادی که با انواع بیماری های مادر زادی متولد می شدند. هدف این بود که در دراز مدت نسل آلمانی ها با هوش تر، تندرست تر و قدرتمندتر شوند.
مشابه این برنامه در آمریکا هم اجرا می شد. به اینصورت که دانش آموزانی که در مدرسه بیش از حد پرانرژی بوده، یا به نحوی سرکش بودند، و یا مشکلاتی از این قبیل داشتند را با تزریق یک آمپول عقیم می کردند. به این دانش آموزان و والدین آنها اطلاع داده نمی شد که آمپول مزبور عقیم کننده است و آنها تصور می کردند نوعی آمپول تقویتی یا نهایتا آرامبخش است. بعدها با آزاد شدن اسناد محرمانه این برنامه برملا شد و حتی در قرن بیست و یکم برخی آمریکاییان که قربانی این برنامه بودند از دولت غرامت دریافت کردند.
امروزه یوجنیکس دیگر منسوخ شده است. برخی دانشمندان مانند ریچارد داوکینز از اساس ایده یوجنیکس حمایت کرده و بر اعتبار علمی آن تاکید کرده اند. اما این ایده ها دیگر خریداری ندارد. حال سوال این است که چرا ناگهان یوجنیکس از مد افتاد؟! آیا آمریکایی ها واقعا آنقدر "پیشرو" و بشر دوست هستند که از نظر اخلاقی آن را مردود می دانند؟ نگاهی به سیاست خارجی و تحرکات نظامی آمریکا در سراسر جهان پذیرش این مطلب را دشوار می کند.
توجه داشته باشید که شیوه های مورد استفاده در یوجنیکس در دنیای امروز منسوخ شده اند و شیوه های کارامدتری برای دستیابی به همان اهداف یوجنیکس وجود دارد. قبلا نشان دادیم که سیاست کلی هیئت حاکمه آمریکا و سایر کشورهای غربی در جهت عقیم سازی داوطلبانه جمعیت است. دیگر نیازی نیست با مخفی کاری و از طریق آمپول های عقیم کننده ای که شخص قربانی از ماهیت آنها بی خبر است این کار صورت پذیرد. ترویج فمینیسم زنان را نسبت به بارداری بی رغبت می کند. همچنین قبح زدایی از سقط جنین (همان بچه کشی) به عنوان حق مسلم مادران هم در همین راستا قابل توجیه است. علاوه بر اینها، ترویج همجنس بازی و تغییر جنسیت هم یکی دیگر از شیوه های مدرن عقیم سازی است.
در مقابل، "نژادهای برتر" از سراسر جهان و از طریق مکانیزم مهاجرت جذب آمریکا و سایر کشورهای غربی می شوند. فقط "ژن های خوب" امکان مهاجرت را دارند، بنابراین چرخه یوجنیکس از این طریق تکمیل می شود. انواع آزمایش های پزشکی پیش از پذیرش مهاجرین، و مهمتر از آن بررسی پیشینه عملکرد آموزشی، حرفه ای و حتی بررسی سوء پیشینه کیفری در کشور و جامعه مبدا، همه از مکانیزم هایی هستند که احتمال جذب استعدادها و نخبگان را بیشتر می کنند.
به این ترتیب اگر به فرض مثال آمار تولد نوزادان با بیماری های مادرزادی همچون اوتیسم رو به افزایش باشد، نیازی به پیدا کردن ریشه این پدیده و احتمالا تلاش برای برطرف کردن آن نیست. کافی است سیاست جمعیتی برای ترغیب هر چه بیشتر جمعیت محلی به 'خود عقیم سازی' با جدیت بیشتری دنبال شود. در عوض قوانین مهاجرت می توانند تضمین کنند تنها افراد سالم حق مهاجرت داشته باشند.
به این ترتیب ملاحظه می کنید که کارآمدی و اثربخشی شیوه های نولیبرالیسم بسیار بیشتر از شیوه های از دور خارج شده و قدیمی مانند یوجنیکس است. علم پیشرفت کرده است!
