این تنها خبری هست که شاید بتواند حالمان را خوب کند.
این روزها همه ما درگیر هستیم، درگیر مهمان ناخوانده‌ای به اسم کرونا که جای خودش را به‌زور درلابلای زندگی‌مان بازکرده. مهمان هراس‌انگیزی که نقل محافل و ذکر لبمان گشته و می‌خواهد بعدازاین همه راه پرحادثه و خستگی بسیاری که در این پاییز و زمستان سردِ پردرد داشته‌ایم، لذت بهار را نیز از ما دریغ کند. همه نگران و دلواپس، نگران برای خودمان یا عزیزانمان، نگران سرانجام این ماجرا، ماجرایی که نه‌فقط زندگی ما را که زندگی کل مردم دنیا را فلج کرده.
همه منتظریم، منتظر خبری مسرت‌بخش و چشم به دستان دکتران و متخصصان برای کشف واکسن یا پادزهری، اما غافل از اینکه خود ما هم می‌توانیم در این بهبهه کاری کنیم و خبری خوشحال‌کننده هرچند کوچک و در حد توان خود داشته باشیم.
اما، ما خسته‌ایم، خسته‌تر از آنکه به دیگران فکر کنیم یا از حق خود بگذریم برای آنان، خسته‌تر از آنکه درد و ناراحتی آن‌ها برایمان مسئله باشد. واقعاً ما را چه شده؟! ما که میگویم؛ نگاهم به مردم است نه مسئولین و کسانی که دلِ خوشی از آن‌ها نداریم. مردمی که با خوبی و بدی کنار آمده‌ایم مردمی که با هر ظلم و خفقانی ساخته‌ایم. واقعاً چه شده که الآن این‌قدر از هم دور شده‌ایم. شاید واکسن این ویروس در دستان خودمان باشد، شاید این ویروس آمد تا ما بیشتر از این آدمیت را از یاد نبریم. ما را به قرنطینه برده تا فرصت فکر داشته باشیم تا از دویدن‌هایمان کمی بکاهیم و به خود بیاییم در یک قرنطینه‌ی خودخواسته کمی فکر کنیم، به چیزهایی که داشتیم خیلی عادی از کنارشان گذر می‌کردیم، به نعمت‌هایی که داشتیم و تابحال به آن‌ها توجه نداشتیم، به دوستانمان، به رفت‌وآمدها، به دست دادن‌ها و روبوسیدن‌ها، به دور همی‌ها، به جمع و جامعه و اجتماعمان.
حالا که نگرانی و ترس دامن‌گیر همه مردم سرزمینمان شده، سرزمینی که هرچه از گذشته مردمش خواندیم و شنیدیم جز مروت و جوانمردی و گذشت نبوده آن‌چنان‌که ملک‌الشعرای بهار سرآغاز جوانمردی را در ایران و به‌طور خاص از میان اسواران عصر قدیم و دوره هخامنشی می‌داند. زمانی در این سرزمین همه پشت‌هم در مقابل ناجوانمردی‌ها و دشمنی‌ها ایستادند تا نبینند ناراحتی و نگرانی را روی چهره احدی از مردمان این دیار. این ناامیدی و نگرانی به‌مراتب می‌تواند از این ویروس مخرب‌تر باشد.
دیگر نباید دست روی دست گذاشت و نشست. هرکسی می‌تواند کاری کند. صاحب‌خانه می‌تواند اجاره‌ی ماهی را نگیرد، تولیدکننده‌ی ماسک می‌تواند تولیدش را بیشتر کند، عابری می‌تواند برای کودکِ کاری ماسک و مواد ضدعفونی‌کننده خریداری کند و... .
خود شما می‌توانید یک مرهمی باشید. در این اوضاع به هر نحوی همه در تلاش هستند نگرانی مردم برطرف شود. ما هم نمی‌خواهیم نگرانی و ترس را در چهره و زندگی هم‌وطنانمان ببینیم، پس به‌قدر توان خود آمده‌ایم به میدان. بستری داریم برای ساخت فروشگاه اینترنتی، آن را به‌طور رایگان دو ماه فعال می‌کنیم برای کسب‌وکارهای کوچکی که دچار بحران و آسیب شدند. تا مردم برای تهیه‌ی مایحتاج خود، مجبور به خارج شدن از خانه نباشند و بصورت آنلاین، خرید خود را انجام دهند. همچنین فروشگاه‌ها در این اوضاع و کسادی بازار از طریق آنلاین شدن تحولی ایجاد کنند و به کسب‌وکار خود رونقی بخشند.
