در سیر مطالعاتی خودم رسیدم به "مکاشفه یوحنا" در "عهد جدید" که به نکته جالبی اشاره می‌کرد؛ "چهار سوار آخرالزمان"!
این چهار نفر که سوار اسب‌هایی به رنگ‌های سفید، قرمز، سیاه و رنگ پریده هستند در آخرالزمان و به دستور مسیح به زمین میان که به ترتیب نماد بیماری، جنگ، قحطی و مرگ‌اند و بعد از آزاد شدن، سعی میکنن تا زمین رو از همین موضوعات پرُکنن.
مدتی بهشون فکر کردم و متوجه شباهت مدل‌های رفتاری و شخصیتی در آدم‌ها به اونها شدم؛ در واقع آدم‌ها از نظر رفتاری و شخصیتی، بیش از هرچیز دیگه‌ای، شبیه به یک اکوسیستم بزرگ هستن؛ اکوسیستمی که بخش‌های مختلف اون بر اساس کنش یا واکنش‌گرایی ساخته شده و هر تغییر کوچیک یا بزرگ در هر قسمت از اون ممکنه روند فعالیت بخش‌های مختلفش رو تحت تاثیر قرار بده.
چیزی که بیش از هر موضوع دیگه‌ای در این اکوسیستم برام جذابه؛ نحوه مواجهه آدم‌ها با مسائل مختلف زندگی برای ادامه بقاء اکوسیستمه؛ در واقع شاید هر آدمی در درون خودش چهار سوار خاص داره که اونها سوار بر اسب‌هایی تحت عنوان "خوبی"، "بدی"، "کرختی" و "زشتی" هستن.
آدمایی که بر اساس توصیه‌های سوار اسب "خوبی" عمل میکنن، اغلب رفتارهای درست و انسان‌دوستانه‌ای دارن و همواره تلاش میکنن تا با کمک کردن به بقیه به روح خودشون ارزش بدن.
آدمایی که گوششون به دهن سوار اسب "بدی" هست، تلاش میکنن تا به هر شکل و روشی که شده از بقیه جلو بیوفتن و بی توجه به ارزش‌های انسانی با عقب روندن بقیه پیشرفت کنن.
آدمایی که در مواجهه با مسائل مختلف به سوار اسب "کرختی یا خنثی بودن" مراجعه میکنن، اغلب آدمایی هستن که شاید خیلی قبل‌تر از دسته اول بودن و بدی دیدن و یا از دسته دوم بودن و مجازات کشیدن؛ آدمایی که شاید دیگه به هیچکسی مثل قبل اعتماد نکنن و اغلب سعی میکنن از بقیه دور باشن.
اما از همه این دسته‌ها، رذل‌تر و کثیفتر آدمایی هستن که سوار اسب "زشتی" در اونها حکمفرمانی میکنه؛ آدمایی که شاید الان ندونیم چه نقشه‌ای برامون کشیدن، دوست‌مون هستن یا نه؟ شاید به اونها اعتماد کنیم اما به مرور زمان ما رو با شکستهای متوالی مواجه میکنه که فهمیدن دلیلش شاید سال‌ها طول بکشه؛ مهم‌ترین ویژگی این آدم‌ها جذاب بودن "فتنه"، "حسادت" و "حاشیه" برای اونهاست.
در نهایت فکر میکنم بهتره اینطور با چهارسوار اصلی رفتار کنیم؛ از "سوار خوبی" مراقبت کنیم، به "سوار بدی" یاد بدیم، به "سوار کرختی" محبت کنیم و در نهایت از "سوار زشتی" تا جایی که ممکنه، دوری کنیم!
