مقدمه
در این سری نوشته ها قصد دارم از طراحی برایتان بگویم، از تجربیات سه ساله ام در زمینه طراحی به خصوص طراحی سیاه قلم.
قطعا و ابدا خودم را مدرس یا معلم در هیچ کدام از زمینه های طراحی نمی دانم و فقط و فقط قصد دارم تجربیات خودم را در این زمینه به افرادی که به طراحی علاقه دارند یا قصد شروع آن را دارند، انتقال دهم چرا که معتقدم امروزه طراحی و آموزش آن جنبه تجاری پیدا کرده و متدهای آموزشی در بیشتر مواقع کاملا غیراصولی است و از چیزی که واقعا باید باشد دور شده است. لذا امیدوارم این نوشته ها هرچند اندک، راهنمایی اصولی برای کسی باشد که علاقه مند به طراحی است و یا دوست دارد در این زمینه بیشتر بداند.
اولین و مهمترین نکته ای که باید به آن توجه کنیم همین علاقه است. شروع طراحی فقط و فقط باید بر اساس شور و اشتیاق قلبی باشد که اگر غیر از این باشد چیزی به جز یک تفریح کوتاه مدت نیست. پس روی صحبت من با کسی است که علاقه شدید قلبی به این هنر داشته و قصد انجام آن را به صورت حرفه ای دارد نه از روی هوسی زودگذر یا تفریحی برای گذران وقت.
بر خلاف اکثریت که می گویند اگرحتی یک بار هم قلم به دست نگرفته ای می توانی طراحی کنی، من معتقدم که اگر حتی یک بار هم قلم به دست نگرفته ای نمی توانی طراح شوی و در خوش بینانه ترین حالت مدت زمانی را بیهوده سپری خواهی کرد. چرا که اگر علاقه ای نباشد نتیجه ای هم حاصل نمی شود. اگر میخواهی در مسیری موفق شوی باید عمیقا در آن مسیر قرار گرفته باشی. زیرا علاقه، تاثیر و ارتباط مستقیمی روی میزان یادگیری و خلاقیت شما دارد و این دو مهمترین عوامل پیشرفت شما به حساب می آیند.
مفهوم طراحی
درادامه می خواهم راجع به مسائلی صحبت کنم که تجربه شخصی خودم از طراحی است. قبل از شروع طراحی ابتدا باید بدانیم که هدفمان چیست! و راه اصولی رسیدن بهاین هدف را نیز برای خودمان مشخص کنیم.
هدف ما طراحی است اما طراحی اصولی. پس ابتدا باید بفهمیم که مفهوم طراحی چیست؟
طراحی در لغت نامه به معنای «طرح افکنی» و «نقشه ریزی» آمده است ولی در مفهوم تخصصی باز آفریدن تصاویر عینی یا تجسم بخشیدن به تصاویر ذهنی است.
به عبارات «تصاویر عینی» و «تصاویر ذهنی» با دقت توجه کنید. هدف اصلی ما در طراحی این است که بتوانیم سوژه ای را که با چشم می بینیم روی کاغذ ترسیم کنیم یا ایده ای که در ذهنمان پرورش داده ایم روی کاغذ بیاوریم. پس با توجه به این تعاریف، کپی برداری در هیچ کدام از این موارد نمی گنجد. چیزی که امروزه رایج ترین روش در آموزش طراحی است ومتاسفانه ملموس ترین.
طراحی در مفهوم واقی خود یعنی بتوانیم در عین سادگی، سوژه ای را که می بینیم یا مفهومی را که در ذهن داریم به صورتی تاثیرگذار بیان کنیم نه اینکه شیوه ی بیان کس دیگری را تقلید کنیم. کپی برداری فقط می تواند در ابتدای راه مجاز باشد آن هم کپی از آثار هنرمندان بزرگ و آثار برجسته هنری به منظور مطالعه تکنیک های به کار گرفته شده، سایه پردازی و دیگر موارد. در غیر اینصورت یک کار کپی شده هیچ ارزش هنری نداشته وازنظرمن تقلیدی بیش نیست.
