هر فرد مبتلا به دیابت باید در ابتدای تشخیص، توسط یک چشم پزشک یا اپتومتریست، معاینه حرفه ای چشم داشته باشد و سپس بعد از آن حداقل هر دو سال (کودکان این غربالگری را معمولاً پنج سال پس از تشخیص یا در سن بلوغ شروع می کنند).
مهم است به فردی که چشمان شما را بررسی می کند اطلاع دهید که دیابت دارید. اگر رتینوپاتی یا ناهنجاری دیگری یافت شد، آزمایشات چشم هر ساله یا بیشتر، در صورت توصیه چشم پزشکتان، مورد نیاز است. مشکلات چسم مرتبط با دیابت عبارتند از:
رتینوپاتی هنگامی است که عروق خونی در شبکیه آسیب می بینند که نهایتاً بر بینایی شما تأثیر می گذارد. رتینوپاتی مراحل مختلفی دارد. در مراحل اولیه آن، معمولاً علائمی وجود ندارد بنابراین یک بررسی کامل چشم دیابتی برای تشخیص زودهنگام آن ضروری است. بررسی های مرتب چشم به کشف هر گونه تغییرات کمک می کند و امکان درمان زودهنگام را در مواقعی که برای پیشگیری از آسیبِ بیشتر، نیاز است فراهم می کند.
ماکولا قسمتی از شبکیه است که به شما کمک می کند اشیاء را واضح ببینید. تورم این ناحیه زمانی می تواند اتفاق بیفتد که عروق خونی شبکیه آسیب دیده اند که باعث تجمع مایع می شود. این می تواند منجر به آسیب دیدن ماکولا شود و ممکن است بینایی دچار تاری شود. درمان در دسترس است. تشخیص زودهنگام اهمیت دارد.
عدسی چشم کدر می شود و می تواند باعث شود که بینایی دچار کدورت، به هم خوردگی یا حساسیت به نور شود. افراد دارای دیابت ممکن است در سن پایین تر از معمول دچار کاتاراکت شوند.
فشار مایع درون چشم تا سطح بالاتر از نرمال افزایش پیدا می کند. این فشار می تواند به مرور زمان به چشم آسیب بزند. گلوکوم در افراد دیابتی یا غیر دیابتی رخ می دهد ولی در افراد دارای دیابت شایع تر است.
در حالی که اکثر افراد دارای آسیب چشم در مراحل اولیه هیچ علائمی ندارند، علائم خاصی وجود دارد که ممکن است رخ بدهند و نیاز به بررسی فوری دارند. اگر دچار جرقه های نور، اجسام شناور، لکه ها و نقطه ها یا از دسترفتن بخشی از دیدتان هستید، بلافاصله به پزشک خود مراجعه کنید.
به قلم دکتر رضا نادری متخصص ارتوپد در تهران
