دنیای مدرن بدون فولاد غیر قابل تصور است. به اطراف خود نگاه کنید، کمتر شیئ یا وسیله ای می توان یافت که در ساخت آن از اشکال مختلف فولاد یا آلیاژهای آن، استفاده نشده باشد. صنایع فولاد با کاربرد وسیع خود، نقش پررنگی در زندگی انسان بازی می کند. در ساختمان سازی، ساخت پلها، برج‌ها، تجهیزات پزشکی، لوازم خانگی، تجهیزات صنعتی، همه و همه، می‌توان ردپایی از فولاد یافت. با سراج توس سری به دنیای وسیع فولاد می‌زنیم، با ما همراه باشید.
از لحاظ تاریخی, اولین پلها، تیرهای ساده از سنگ یا چوب بودند که بر روی پایه‌های سنگی در روی رودخانه انداخته می‌شدند. از اوایل قرن نوزدهم ساخت پلهای معلق، قوسی یا با تیر حمال از آهن آغاز شد. اولین پل معلق از آهن در سال 1796 به دهانه 21 متر در آمریکا ساخته شد، همچنین در سال 1850 یکی از مهمترین پلهای با تیر حمال از جنس آهن متشکل از دو دهانه 140 متر و دو دهانه 70 متری در انگلستان ساخته شد.
پل گلدن گیت (Golden Gate Bridge)، یک پل معلق در سانفرانسیسکوی آمریکا است که این شهر را به شمال ایالت کالیفرنیا وصل می‌کند. این پل بر روی تنگه گلدن گیت ساخته شده‌است. گلدن گیت بریج، با هزینه‌ی ۳۵ میلیون دلار و ظرف مدت ۴ سال در سانفرانسیسکو ساخته و در ۲۷ مه ۱۹۳۷ گشایش یافت. گلدن گیت بریج در فاصله بین سال‌های ۱۹۳۷ تا ۱۹۶۴ با طول ۱۳۰۰ متر، طولانی‌ترین پل معلق دنیا به حساب می‌آمد.
ساکنین شهر سانفرانسیسکو این پل را نماد شهر خود به حساب می‌آورند. ارتفاع این پل از سطح آب ۶۷ متر و وزن آن ۸۸۷۰۰۰ تن است. دو برجی که در طول این پل ساخته شده‌اند ۲۲۷ متر ارتفاع دارند.
پل گلدن گیت، ابتکار مهندس مشهور جوزف استراس بود که پیش از طراحی پل گلدن گیت، طراحی ۴۰۰ پل متحرک را برعهده داشت. ایرونیگ مارو، مهندس معمار و مهندس چارلز آلتون الیس و لئون مویسیف از طراحان پل در اجرای این پروژه بزرگ مشارکت داشتند. ساخت این پل از ۵ ژانویه سال ۱۹۳۳ شروع شد.
در طول دوره بهره برداری و در زمان‌های مشخص، باید قسمت‌های مختلف پل مورد بازدید قرار می‌گرفتند. در پلهای فلزی که احتمال از بین رفتن اتصالات پیچ و جوش، زنگ زدن المان‌ها، خوردگی آنها و بروز نا پایداری‌های الاسیتک وجود دارد، این بازدیدها باید به‌طور مداوم و حداقل هر پنج سال یکبار انجام شده و برای جلو گیری از تخریب قطعات، آنها را با مواد مناسب پوشانید.
سازه‌های تاریخی قرن بیستم که انواع آنها را در سرتاسر جهان می‌بینیم، همگی نقش نمادین مهمی در تاریخ معاصر داشته‌اند. گلدن گیت امروز به‌عنوان نمادی از سن‌فرانسیسکو یا به بیان بهتر، ایالات متحده شناخته می‌شود. پلی که در ابتدای فرایند ساختش با چالش‌ها و مقاومت‌های متعددی روبه‌رو بود؛ اما پس از اتمام پروژه، تقریبا همه‌ی آمریکایی‌ها و حتی اکثر مردم جهان، زبان به تحسین آن گشودند. زمانی ساخت این پل «غیرممکن» به نظر می‌رسید اما پس از گذشت نزدیک به یک قرن، هنوزاین پل، یکی از نمادهای مدرن شهرسازی محسوب می‌شود.
دو کابل اصلی در پل گلدن گیت وجود دارد که با عبور از برج‌های اصلی در دو انتهای پل توسط لنگرگاه‌های عظیم حفظ می‌شوند. جنس کابل‌ها از فولاد کربنی گالوانیزه است که در همان محل پل در زمان نصب، پیچیده شدند و ۶ ماه و ۹ روز، فرایند ساخت آنها به طول انجامید. قطر هریک از کابل‌ها با احتساب پوشش بیرونی به ۰/۹۲ متر می‌رسد. طول هرکدام نیز ۲،۳۳۲ متر است. مجموع طول سیم گالوانیزه‌ای که برای ساختن مجموع دو کابل اصلی استفاده شد، ۱۲۹ هزار کیلومتر بود. یک میلیون سیم برای ساختن کابل به کار رفت که هر کدام قطر نزدیک به پنج میلی‌متر داشتند.
پل گلدن گیت از ۲۵۰ جفت طناب عمودی بهره می‌برد که هرکدام نزدیک به ۷ سانتی‌متر قطر دارند. در طول کابل‌های اصلی پل گلدن گیت، در هر ۱۵ متر مکان‌های اتصال طناب‌های عمودی قرار دارد. در سال‌های ۱۹۵۳ و ۱۹۵۴ سیستم مهار جدیدی به پایین پل اضافه شد که بار وارده به طناب‌های عمودی و درنهایت پیچ‌های اتصال به کابل‌های اصلی را افزایش داد. مهندسان تخمین زده‌اند که ۵۰ درصد بار اضافه به پیچ‌ها وارد می‌شود. در سال ۱۹۵۴ پیچ‌ها مجددا تنش‌دهی و تقویت شدند. در دهه‌ی ۱۹۷۰ نیز زمان تعویض طناب‌های عمودی پل رسیده بود که مجددا با افزایش تنش‌دهی به پیچ‌ها همراه شد. تعداد ۶۰۰ هزار میخ پرچ گالوانیزه در هریک از برج‌های پل گلدن گیت به کار رفته است.
با گالوانیزه کردن می‌توان از زنگ‌زدگی فولاد جلوگیری کرد. از همین روی، ورق گالوانیزه یکی از انواع پرمصرف ورق‌های فولادی است و کاربرد فراوانی در صنعت دارد. در لوازم خانگی، تجهیزات آشپزخانه، تابلوهای برق، سینی کابل، بدنه و سقف سوله‌ها و سالن‌ها، مجراهای هوا و دودکش‌ها، ناودان‌ها و لوله‌ها، مخازن و ساخت انواع سازه‌های فلزی، از ورق گالوانیزه استفاده می‌شود. برای اطلاع از قیمت روز ورق گالوانیزه، اینجا کلیک کنید.
