زمانی که استرس مدیریت نمی شه یا شروع به غلبه بر زندگی شما می کنه، می تونه منجر به مسائل جدی تری مانند اضطراب و افسردگی بشه.
این چیزیه که بسیاری از دانش‌آموزا، والدین و معلما با نزدیک‌تر شدن به آغاز سال تحصیلی به اون فکر می‌کنن. ما می دونیم که سطح اضطراب و افسردگی هم برای بزرگسالا و هم برای کودکان در سال های اخیر به طور چشمگیری افزایش یافته.
استرس، اضطراب و افسردگی عملکرد رو مختل می کنه و کودکان رو از یادگیری و بزرگسالان رو از عملکرد شغلی باز می داره.
به همین دلیل توصیه میشه که دانش آموزا و بزرگسالان باید یاد بگیرن که علائم و نشانه های اضطراب و افسردگی رو بشناسن و روی توسعه ابزارهایی برای مبارزه با عوامل استرس زا کار کنن.
مدیریت استرس و مهارت های مقابله ای برای پیشرفت والدین، دانش آموزا و معلما در هر سال تحصیلی حیاتیه، به خصوص در سال تحصیلی، زمانی که COVID-19 هنوز یه نگرانی هس.
دانش آموزا در طول سال تحصیلی با انواع استرس ها مواجه خواهند شد. مجهز بودن به ابزارهایی برای کمک به مدیریت اثرات برای موفقیت بسیار مهمه. در اینجا چند استراتژی مقابله ای وجود داره:
می تونین در بین کلاس ها، هنگام ناهار یا قبل و بعد از مدرسه نفس عمیق بکشین.
راحت بنشینین و هر دو پا رو روی زمین بگذارین و یه دست رو روی شکم خود قرار بدین. مطمئن شید که عضلاتتان شل شدن.
از طریق بینی عمیق نفس بکشین تا شکمتان بالا بیاد.
این نفس رو به مدت 5 ثانیه نگه دارین، سپس به آرامی از طریق دهان خود بازدم کنین، مثل اینکه در حال دمیدن از نی هستین.
این الگو رو برای 3 تا 5 دقیقه تکرار کنین.
انجمن روانشناسی آمریکا آرامش پیشرونده عضلانی رو برای مبارزه با استرس و کاهش اضطراب توصیه می کنه.
در یه موقعیت راحت قرار بگیرین، در حالت ایده آل دراز بکشین.
با منقبض کردن عضلات ساق پا شروع کنین.
در حین انقباض این عضلات، 5 تا 10 ثانیه نفس بکشین، سپس بازدم کنین و انقباض رو رها کنین.
10 ثانیه در این وضعیت آرام بمونین.
به سمت بالا حرکت کنین، گروه‌های ماهیچه‌ای مختلف رو در حین تنفس به داخل و خارج منقبض کنین، 5 تا 10 ثانیه در هر نفس نگه دارین و سپس 10 ثانیه قبل از حرکت به گروه عضلانی بعدی استراحت کنین.
شرکت در فعالیت های روزانه از طریق ورزش یا ورزش می تونه به کاهش اثرات استرس کمک کنه. فرزندتون رو تشویق کنین که در یه ورزش یا فعالیت شرکت کنن یا عصرها به عنوان یکه خانواده ورزش کنین.
توروفسکی میگه کودکان و نوجوانان باید بدونن که مهارت‌های مقابله به این معنا نیس که همه احساسات منفی، مانند احساس ناراحتی، عصبانیت، ناامیدی، بی‌حوصلگی یا اضطراب از بین میرن.
در عوض، مهارت های مقابله ای باید به اونا اجازه بده تا این احساسات رو تشخیص بدن، اونارو برچسب گذاری کرده و اعتبار سنجی کنن و رفتارهایی رو برای کاهش اونا انجام بدن.
توروفسکی میگه که دانش‌آموزا باید توسط والدین و معلما تشویق شن تا در مواقعی که خسته، حواس‌پرت یا سرگردان هستن، احساسات شونو به اشتراک بگذارن.
مهارت‌های مقابله‌ای خاص ممکنه برای همه متفاوت باشه، اما توروفسکی میگه که برای اکثر ما، ممکنه به اشتراک گذاشتن این احساسات با افرادی که دوستشان داریم و به اونا اعتماد داریم دشوار باشه.
همچنین مهمه که دانش‌آموزا کسی رو داشته باشن که با دقت و بدون قضاوت به اونا گوش بده. دانش آموزا در هر سنی باید حداقل دو بزرگسال رو پیدا کنن که به اونا اعتماد دارن و بیشتر اوقات به اونا دسترسی دارن.
این می تونه شامل یکه معلم مدرسه، دوست خانوادگی، عضو خانواده، یا متخصص بهداشت روان باشه. از فرزندتون بخواین نام و اطلاعات تماس رو روی کارتی بنویسه تا در کوله پشتی یا تلفن خود بگذرن.
همانطور که گفته شد، مدیریت خانواده، کار و مدرسه عوارض خود رو داره و تعداد بیشماری از والدین و مراقبان در حال حاضر با سطح بالایی از استرس دست و پنجه نرم می کنن.
در اینجا روش هایی برای والدین برای مدیریت استرس در سال تحصیلی وجود داره.
بر اساس یه بررسی سیستماتیک و متاآنالیز منبع معتبر در سال 2014، حتی یه استراحت 5 دقیقه ای مراقبه - در زمان انتظار تعطیل شدن مدرسه، قبل از رفتن به محل کار یا قبل از رفتن به رختخواب - می تونه به کاهش استرس و پاکسازی ذهن شما کمک کنه.
همچنین می تونین از این زمان برای تمرین تنفس عمیق شکمی برای کاهش بیشتر استرس استفاده کنین. برای شروع تمرین مراقبه، مطمئن شوید که در مکانی ساکت هستید.
چشمان خود را ببندین، نفس عمیقی بکشین و روی لحظه حال تمرکز کنین.
اگر افکارتون منحرف شد - به رویدادهایی که دیروز اتفاق افتاد، به لیست کارهاتون یا هر چیز دیگری غیر از حال - اونا رو تصدیق کنین، اما سپس اونا رو رها کنین و توجه رو به لحظه حال برگردنین.
هرچه بیشتر مراقبه تمرکز حواس رو تمرین کنین، راحت تر می تونین افکار خودتونو کنترل کنین.
والدین اغلب اولین گروه از افرادی هستن که مراقبت از خود رو در انتهای لیست کارهای خود قرار میدن. اما توروفسکی میگه مراقبت از خود مهم‌تر از همیشه اس.
او میگه: «خوب خوردن، نوشیدن آب زیاد، ورزش و استراحت، و تنها بودن زیاد، کمک زیادی به جلوگیری از تحریک بیش از حد و تحریک‌پذیری می‌کنه.»
استراحت از تماشای یا خواندن اخبار و رسانه های اجتماعی می تونه به کاهش استرس کمک کنه.
مقدار زمان تفریحی (غیر مرتبط با کار) را که آنلاین می گذرونین محدود کنین یا اونو به 1 ساعت در روز در یه زمان از قبل برنامه ریزی شده محدود کنین.
حمایت اجتماعی هنگام مدیریت استرس بسیار مهمه. یافتن افرادی که به اونا اعتماد دارین - چه دوستان، اعضای خانواده یا همکاران - می تونه به شما در کاهش اثرات نامطلوب استرس کمک کنه.
هر هفته زمانی رو برای ملاقات با یه دوست اختصاص بدین. در صورت امکان، از این زمان برای ورزش استفاده کنین، زیرا فعالیت بدنی نیز استرس رو کاهش میده. توافق کنین چند بار در هفته با هم پیاده روی کنین یا به دوچرخه سواری برید.
علاوه بر راهبردهای ذکر شده برای دانش آموزا و والدین، در اینجا راه های دیگری وجود داره که معلما و سایر کارکنان مدرسه می تونن با استرس کنار بیاین.
توروفسکی میگه که معلما و سایر کارکنان مدرسه نیز مانند دانش‌آموزا باید اقرار کنن که ممکنه با فرسودگی شغلی دست و پنجه نرم کنن.
وقتی این اتفاق میوفته، بهترین کاری که می‌تونین انجام بدین اینه که با دلسوزی با خودتان رفتار کنین. توروفسکی میگه: «تمرین شفقت به خود شامل شناخت نشانه های ناراحتی و احساسات منفی و اعتبار بخشیدن به اونا به جای انتقاد از خوده.
سالتز میگه: «استرس ناشی از فرسودگی شغلی به‌طور خاص بر بسیاری از کارکنان مدرسه تأثیر می‌ذاره، و این مستلزم اینه که محل کار اونا بار کاری رو کاهش بده، ساعات کاری رو محدود کنه، ساعات بعد از کار رو در جایی که واقعاً آرام هستن، و ایجاد یه فضای کار ایمن ایجاد کنه».
او میگه معلما و سایر کارمندان مدرسه نیز باید بدونن که محل کارشون در صورت مشکل از اونا حمایت می‌کنه و اونارو برای کمک به مسائل بهداشت روان راهنمایی می‌کنه.
می‌تونین تنفس عمیق یا آرام‌سازی پیشرونده عضلانی رو - که در بالا توضیح داده شده - بین کلاس‌ها، هنگام ناهار یا قبل و بعد از مدرسه تمرین کنین.
خودمراقبتی روزانه رو تمرین کنین.
راه های مدیریت استرس در طول سال تحصیلی عبارتند از:
در اینجا چند نکته برای تحقق این اهداف وجود داره:
از یکشنبه برای برنامه ریزی وعده های غذایی و ورزش هفتگی استفاده کنین.
اگر در هنگام ناهار یا بعد از مدرسه وقت دارین برای پیاده روی داشته باشین، یه کیف یدکی در ماشین خود نگه دارین.
یخچال خود رو با سبزیجات و میوه های از پیش برش داده شده برای میان وعده های غذایی آماده کنین.
هر شب در یه زمان معقول و ثابت به رختخواب برید.
ممکنه زمان اون فرا رسیده باشه که به دنبال کمک حرفه ای باشین. سالتز میگه: «والدین باید نشانه‌هایی رو بدونن که باید به دنبال اونا باشن، تا بدونن چه زمانی زمان اینه که فرزندشون رو برای ارزیابی و احتمالاً درمان نزد یه متخصص ببرن.
همچنین زمانی که فکر می کنن فرزندشون به کمک، توجه، ابزار و حمایت بیشتری نیاز دارن، باید با مربیان ارتباط برقرار کنن. به علاوه، سالتز میگه، والدین باید بدونن چه زمانی ممکنه به کمک اضافی نیاز داشته باشن.
او میگه: اگر خودتان دچار اختلال اضطراب هستین، کمک به فرزندتون در مورد اضطراب سخته. در اینجا علائم رایج استرس وجود داره:
همه ما با استرس دست و پنجه نرم می کنیم. اما دونستن چگونگی شناسایی و مدیریت و کنترل استرس می تونه به کاهش اثرات منفی و حفظ سلامت شما و فرزندتون در طول سال تحصیلی کمک کنه.
با صرف زمان برای مراقبت از خود، درست غذا خوردن، ورزش، تمرین تنفس عمیق، تماس با دوستان و خانواده و درخواست کمک، می تونین بر استرس های روزانه کنترل کنین.
اگر این مداخلات مؤثر نبودن و احساس می‌کنین استرس شما یا سطح استرس فرزندتون خیلی بالا میره، وقت اینه که با پزشک تماس بگیرید. اونا می تونن به تعیین اینکه آیا ارجاع به یه متخصص مراقبت های روانی نیازه یا نه کمک کنن.
مجتمع آموزشی پیشرو
تماس با ما
تلفن :
۷۷۷۰۲۴۳۱
۷۷۸۷۸۸۰۰
آدرس : تهران -تهرانپارس -بزرگراه رسالت – بین اتوبان باقری و خیابان رشید – پ ۲۰۲- مجتمع آموزشی پیشرو
منبع: https://pishroschool.ir/
