چگونه حسرت گذشته را نخوریم ؟ رهایی از حسرت گذشته چگونه ممکن است؟ چیزی به نام زندگی بدون هیچ پشیمانی وجود ندارد. پشیمانی دو وجه دارد. هم احساسی است (یعنی احساسات شما را درگیر میکند) و هم الگویی از تفکر است که شخص در همان اتفاق متمرکز می شود و یا مدام آن را مرور می کند.
پشیمانی می تواند به خاطر اتفاقات دردناکی در گذشته شما باشد که اجازه نمی دهد اکنون به زندگی خود ادامه دهید. شما را غمگین می کند و آینده شما را تحت الشعاع قرار می دهد. همچنین می تواند شما را از حرکت رو به جلو باز دارد.
اگر اکنون متوجه شده اید که پشیمانی دارید (از هر چیزی که در گذشته اتفاق افتاده است) لطفا احساس پشیمانی خود را شناسایی کرده و یاد بگیرید که خود را ببخشید و ادامه دهید.
در این مقاله 3 قدم رهایی از حسرت گذشته برای شما عزیزان آماده شده است.
ابتدا بیاموزید که پشیمانی چیست؟ پشیمانی یک روش مهم تفکر یا احساس است که در این حالت، شما خود را به خاطر اتفاقاتی که رخ داده سرزنش می کنید. پشیمانی مولد می تواند به شما کمک کند که یاد بگیرید برای آینده رفتار خود را تغییر دهید. پشیمانی غیر مولد، به این صورت است که شما بطور کامل خود را مقصر می دانید و می تواند استرس مزمن ایجاد کند که منجر به مشکلات سلامتی و آسیب جسمی شود.
پشیمانی می تواند دلیل های زیادی داشته باشد. یکی از دلیل هایش این است که شما ممکن است بخاطر کارهایی که کرده اید یا کارهایی که نکرده اید پشیمان باشید.
موضوع شناسایی حس پشیمانی ممکن است برای هر فردی متفاوت باشد. اما احساس پشیمانی شامل: غم، از دست دادن، افسوس، افکار منفی ، عصبانیت، شرم و اضطراب است.
این احساسات مربوط به پشیمانی را باید شناسایی کنید. به عنوان مثال، ممکن است شما در فکر یکی از کارهای گذشته تان باشید و در بیشتر روزهای امروزتان به آن فکر کنید. ممکن است به کاری که انجام داده اید یا جمله ای که گفته اید فکر کنید و یا ممکن است به آنچه فکر کنید که اگر کاری متفاوت در گذشته انجام داده بودید می توانستید وضعیت فعلی خود را نیز تغییر دهید. مصلا یک تصمیم اشتباه در گذشته تان. حال به این توجه کنید که چه احساسی در شما بوجود آمده است؟ ندامت؟ افسوس؟ اضطراب و...
بازاندیشی و پشیمانی مداوم می تواند باعث اضطراب شود. اگر جلوی آن را نگیرید و آن را شناسایی نکنید ممکن است در آینده نیز دچار پشیمانی بدتر شوید.
دقیق و با جزئیات فکر کنید و ببینید چه چیزی باعث پشیمانی شما شده است. به چند دلیل افراد می توانند احساس پشیمانی کنند. تجربه های دیگر افراد شامل موارد زیر است:
- سبک زندگی: بسیاری افراد از مهاجرت به کشوری دیگر پشیمان می شوند. مثلا فرض کنید شما از ایران به استرالیا مهاجرت کرده اید، زیرا میخواستید زندگی بهتری داشته باشید و آزادی های خاص خود را داشته باشید. اما فقط چند ماه بعد از اینکه مهاجرت کردید متوجه می شوید مشکلاتتان بجای اینکه کمتر شود بیشتر شده است و احساس غربت می کنید و اینجا احساس پشیمانی به سراغتان می آید و با خود می گویید کاش مهاجرت نکرده بودم.
- کار: بعضی ها از مسیر شغلی خودشان راضی نیستند و پشیمان هستند که چرا رویاهای خود را دنبال نکردند. و برعکس، کسانی هم هستند که رویاهای خود را دنبال کردند اما بدون آگاهی و دانش کافی به شکست خوردند و از اینکه رویاهایشان را دنبال کردند پشیمان هستند!!!
-خانواده
-ازدواج
-رشته دانشگاهی
بهترین راه حل رفتن نزد روانکاو، روانشناس و در مسائل جدی تر روانپزشک است.
یک نکته بسیار مهم. بعضی افراد هستند که از طریق معنویت آرامش می گیرند و می توانند با ایمان و اعتقادی که دارند بر هر مشکلی در زندگیشان غلبه کنند. اگر انسان ایمانداری هستید جملات زیر خالی از لطف نیست.
خوب است که اشتباهات و گناهانمان را به یاد بیاوریم و احساس پشیمانی کنیم. احساس پشیمانی فقط برای همین خوب است. این حس پشیمانی هم به چهار دلیل خوب است.
زندگی بدون حسرت و پشیمانی یک سراب است. اگر به گذشته‌تان نگاه کنید و اشتباه و گناهی در آن نبینید و از اشتباهات و گناهان‌تان احساس ندامت و پشیمانی نکنید، پس واقعیت را نمیبینید.
واقعیت را احساس نمیکنید. شما سراب میبینید. همه ما گناهکار هستیم و در زندگی مرتکب اشتباهاتی شده‌ایم. نگرش‌ها، کلام و اعمالی داشته‌ایم که خداپسندانه نبوده‌اند بلکه خودخواهانه بوده‌اند، از روی محبت نبوده‌اند بلکه از روی سنگدلی بوده‌اند، از سر ایمان نبوده‌اند بلکه از سر ترس بوده‌اند.
چیزهای بسیار زیادی بوده‌اند که از دهان‌تان بیرون آمده‌اند و قصدشان ساختن نبوده‌اند و مسیرهای خوب بسیار زیادی بوده‌اند که با انگیزه‌های اشتباه طی شده‌اند. زندگی بدون حسرت، سراب است.
روزهایی که کارهایی انجام داده‌اید که شما را از خدا جدا کرده است را به یاد بیاورید. روزهایی که نا امید و بدون خدا بوده‌اید.
مطمئنا دلیل این خاطره این است که به سپاسگزاری ما از فضل و رحمت خداوند وابسته است و حس قدردانی ما را تشدید میکند.
و آخرین دلیل برای به یاد آوردن اشتباهات و گناهانمان در زندگی. انسان درستکار هرگز گذشته‌ی حسرتبار خود را فراموش نمیکند. او خدا را شکر میکند که راه نجات و جبران اشتباهاتش را پیدا کرده است.
