پیشینهی نگرش اصالت زمین (زمینسوژگی)
«نگرش اصالت زمین برای نخستین بار با طرح شخصیتی ساختگی (هرمانپوپ) از جانب آرش آذرپیک در نشریهی «کرمانشاه/ سهشنبه: 29/دی/1383- سال سوم/ شماره 117» به چاپ رسید» (صیدی، 1400: 35)، «مکتبی به اسم ترالیبیسم...که ارائه دهندهی نگرش فرابطلمیوسی بود» (سلیمانپور، 1398:16).
نخستین بیانهی رسمی نگرش اصالت زمین شامل مباحث زیر میشود:
«انسان هر چه قدر هم که از زمین فاصله بگیرد باز پاهایش در کرهی خاکی فرو رفتهاند، زیرا بنا بر محدودهی زمانی خود هیچ گاه نخواهد توانست فضا را به تسخیر خود درآورد... عریان یک حقیقتِ عمیق شهودیست و شهود عمیق، تنها فرایندیست که نطفهی نابودی را در پیکرهی نامحدود خود نمیپروراند... برخورد دوم پیر- کودکی میشود که با اعتقاد به نظریهی «تجاهل العارف» در اوج تعقل و تجربه، به جنونی کودکانه دست مییابد که در آن روابط طبیعیِ علت و معلولی که ذاتی نگرش عام شده است را به گونهای کاملاً هنرمندانه بر هم میریزد و این آغاز حیرت و سکر است... متن عریان پروسهای فعال است برای آزاد ساختن تمامی سکوتها، صداها و عقدههای پنهان و عریان منظومهی تاریخ که متأسفانه حتی در صورت ثبت نیز توسط یک دانای کل و روایتگر وابسته، کلینگر، برجستهبین و نام و نشاننویس انعکاس یافته است... متون آوانگارد عریان با تکیه بر تمهیدات و مؤلفههای اولیه هیچ گاه به اشباعشدگی و سنگشدگی تن درنخواهند داد، زیرا هر پایانی در این وادی آغازگر راهی به مراتب بهتر و بزرگتر است» (آذرپیک، مهدویان، 1384: 106-108).
برگرفته از مقاله تقابل زمینسوژگی و انسانسوژگی در ادبیات طبیعتگرا
به قلم: سِتی سارا سوشیان
چاپ شده در: دوفصلنامهی پژوهشهای نوین ادبی- دوره 1، شماره 1، شماره پیاپی 1، بهار و تابستان 1401 (اردیبهشت 1401)، صص 155-172
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
منابع این قسمت:
صیدی، یلدا، (1400)، جنبش جهانی شعر سبز –از مکتب ترالیبیسم تا جنبش ادبی-فلسفی 1400-، چاپ نخست، تهران: امید سخن.
سلیمانپور، مهوش، (1398)، ماهنوشتههای یک فرازمینی، چاپ نخست، کرمانشاه: دیباچه.
آذرپیک، آرش/ مهدویان، مهری، (1384)، جنس سوم، چاپ نخست، کرمانشاه: کرمانشاه
