تفاوت را دوست دارم. اگر قرار باشد همه راست باشند، چپ بودن را ترجیح می دهم، اگر سیاهی رنگی باشد برای توصیف عشق، عشق برای من قطعا سفید است. اینکه برای فرار از رسوایی باید همرنگ جماعت شد را نه درک می کنم و نه در قاموس خود می گنجانم. معتقدم که گاهی لازم است رسوا شد. چه کسی گفته رنگ غم سیاه است؟ این کلیشه ها تنها قراردادهایی میان ماست تا برای خود معنایی بیابیم. چه می شود اگر در یک مجلس عزا، سیاه نپوشیم؟ هیــــــــــچ!
درست است؛ هیچ اتفاقی رخ نمی دهد. نه مرده زنده می شود و نه غم درونی فزون! گاه باید ماهی ای قرمز بود که نه تنها رنگ طغیان گرَش آبی دریا را مسخ می کند، بلکه حرکتش خلاف جهت آب، تحسین نهنگان را برمی انگیزد. چه می شود اگر پرنده ای خوش خط و خال همسفر کلاغان سیاه شود؟ به کجا بر می خورد اگر گدایی همنشین شاهی شود؟ دنیا را تفاوت هایش دنیا کرده، ما آدمیان را تناقض هایمان!
