دو روز دیگر سرخابی های پایتخت دربی شماره ١٠۴ را برگذار خواهند کرد. مسابقه ای قدیمی که ریشه‌اش به سالهای گذشته بازمی گردد. در این بین اما سهم حضور زنان تنها یک مسابقه بود. دربی گذشته (١٠٣) که با تساوی بدون گل دو تیم به پایان رسید، تنها شهرآوردی بود که بانوان نیز اجازه حضور در ورزشگاه را داشتند. اتفاقی بی سابقه و خوب که گمان می رفت ادامه دار باشد اما این اتفاق رخ نداد. وضعیت نامشخص ورزشگاه آزادی و خانه به دوشی سرخابی علاوه بر خودشان، هواداران را نیز آزرده کرده است. میزبان دربی روز چهارشنبه، استقلالی ها هستند. آنها ورزشگاه امام خمینی اراک را برای میزبانی انتخاب کرده اند. ورزشگاهی که اگر کاملا پر شود، تنها ظرفیت هشت هزار تماشاگر را دارد. ورزشگاهی که امکان جداسازی بانوان و آقایان نیز در آن فراهم نیست و به مانند ادوار گذشته، مسئولین برگزاری هیچ دیواری کوتاه تر از بانوان پیدا نکردند. سوال اما اینجاست که این به ظاهر مسئولین چرا به هنگام ساخت و بازسازی ورزشگاه ها اینقدر دقیق و سریع عمل نمی کنند و همه جوانب را نمی سنجند؟ چرا فقط هنگامی که بحث حضور بانوان به میان می آید، سرعت عمل شان بیشتر می شود؟
