تصمیم بر این شد تا پایانی که سایه تاریک ویروس کرونا حاکم است،کتابهایی که در ایام خود قرنطینگی مطالعه میکنم،یا قبل از قرنطینه مطالعه کرده ام را خیلی کوتاه و گزیده معرفی کنم
قرعه به کتابی با عنوان<فقط روزهایی که می نویسم> اثری از آرتورکریستال رسید.
قبل از معرفی بخش کوتاهی از کتاب را مطالعه کنیم:
مثل بیشتر نویسنده ها،من هم روی کاغذ و در نوشته هایم،باهوش تر از جهان واقعی به نظر می آیم.در واقع،موقع نوشتن آدم باهوش تری هستم.معمولا کسی شاهد شروع های اشتباه و چرک نویس های هولناکی که هوشمندی مفروض مرا به سخره می گیرند،نیست اما ادعایم دلیل دیگری دارد:وقتی کار خوب پیش میرود،من نکته ها و نظراتی را بیان می کنم که هرگز در گفت و گو به عقلم نمی رسند و ممکن است جز موقع نوشتن هرگز از ذهنم نگذرند. (صفحه68 کتاب)
در این کتاب شما با پنج جستار روایی درباره نوشتن و خواندن روبرو هستید،به عنوان یک اهل قلم و کمترین که عاشقانه می نویسد و می خواند ،هنگام مطالعه کتاب در بخش های زیادی خودم را می دیدم و این تجربه بهتری از مطالعه این کتاب برایم ساخت که حتی باعث شد چند بار یک جستار را بخوانم،اگر علاقه مند به نوشتن هستی یا نویسنده ای شبیه من که علاقه مند است بیشتر درباره زندگی نویسندگی بخواند،این کتاب برای شماست
این کتاب توسط احسان لطفی ترجمه،و از نشر اطراف منتشر شده است
