کلمه ای که شاید این روزها بیشتر از گذشته شنیده اید و افراد زیادی هم درگیر آن شده اند… “استارتاپ” و اما واقعا این استارتاپ چیست؟ آیا صرف داشتن یک وب سایت یا فروشگاه اینترنتی می توانیم خودمان را صاحب یک استارتاپ بدانیم؟
علی رغم میل باطنی باید بگویم: خیر
در واقع استارتاپ به سبکی از شروع و راه اندازی کسب و کار گفته می شود، نه خود کسب و کار.
استارتاپ یک تیم، جمع و یا سازمانیست که تلاش می کند جایگاه خود را در بازار پیدا کند و به یک شرکت با مدل درآمدی تثبیت شده و قطعی تبدیل شود.
استارتاپ یک شرکت، وب سایت و یا یک نوع خدمت نیست، بلکه سبکی از کارآفرینی است.
پس می توانیم نتیجه بگیریم یک کسب و کار نمی تواند برای همیشه یک استارتاپ باقی بماند. در اصل زمانی که به رشد و شکوفایی می رسد، دیگر استارتاپ نیست.
عموما یک شرکت نوپای موفق قابلیت این را دارد که نسبت به یک شرکت جاافتاده رشد بیشتری داشته باشد، یعنی می تواند با سرمایه ای کمتر، نیروی کار یا زمینه رشد بیشتری نسبت به شرکت های قدیمی داشته باشد.
البته باید در نظر داشته باشیم که استارتاپ ها به دلیل عدم نیاز به سرمایه گذاری زیاد، تامین سرمایه اولیه یکی از چالش اصلی آنهاست.
همه به دنبال ایدههای نوآورانه! انواع و اقسام همایش ها، میزگردها، گردهمایی ها، جلسات و…
از استارتاپ ویکند گرفته تا چالش نوآورانه و همایش تجاری سازی ایده ها… واقعا همه با چه هدفی به دنبال کارآفرینی و جذب ایدههای نوآورانه هستیم؟
آیا ظرفیت کارآفرینی در کشورمان تا به این حد بالاست که تحمل این تب استارتاپ را داشته باشد؟ آیا این قبیل فعالیتها اساساً با هدف توسعه کارآفرینی انجام میشوند یا همانند اغلب کشورهای در حال توسعه، تب و تابی هستند که میآیند و میروند و عدهای موج سوارانه بر احساسات جوانان، مشغول کسب درآمد و ساختن نام های بزرگ و توخالی هستند؟