بسیاری از افراد برای اصلاح زیر بغل، کشاله ران یا اطراف سینه از همان تیغ صورت یا ژیلت های عمومی استفاده میکنند. استفاده مکرر از این ابزارها مخصوصاً روی پوست نیمه خشک یا بدون لغزش کافی، بهمرور باعث قرمزی دائمی، تیرگی خفیف و حس خارش مزمن شود که بسیاری آن را طبیعی تلقی میکنند درحالی که کاملاً قابل پیشگیری است. پوست نواحی حساس نازک تر، دارای چین خوردگی بیشتر و در معرض اصطکاک دائمی لباس است. به همین دلیل کوچک ترین خطای ابزار یا فشار دست میتواند به التهاب فولیکول، قرمزی و جوشهای ریز منجر شود.
وقتی از ابزار اشتباه برای نواحی حساس استفاده میکنید، پوست عملاً در حالت دفاعی قرار میگیرد. نتیجهاش چیزی نیست جز:
قرمزی طولانی
خارش
سوزش
و در بسیاری موارد، موهای زیرپوستی
راه حل حرفه ای این است که ابزار اصلاح را متناسب با ناحیه انتخاب کنید یعنی وسیله ای که هم کنترل بهتری بدهد و هم احتمال تماس تهاجمی با پوست را کاهش دهد. در این نقطه استفاده از یک ماشین اصلاح تخصصی بدن مانند مدل های بادی گروم فیلیپس این مزیت را دارند که تماس مستقیم تیغ با پوست را کاهش میدهند و برای اصلاح روی نواحی حساس طراحی شده اند.
یکی از رایج ترین و در عین حال نادیده گرفته شده ترین باورهای اشتباه در اصلاح بدن انجام اصلاح روی پوست خشک یا بدون آمادهسازی مناسب است. بسیاری از افراد تصور میکنند اگر تیغ تیز باشد یا ماشین اصلاح کیفیت خوبی داشته باشد تفاوتی نمیکند پوست در چه شرایطی قرار دارد. این تصور دقیقاً همان نقطه ای است که مشکلات پوستی آغاز میشود.
خیلی ها اصلاح روی پوست خشک را ترجیح میدهند چون فکر میکنند هم سریعتر است و هم دردسر کمتری دارد. اما پوست خشک دقیقاً همان حالتی است که بیشترین اصطکاک را ایجاد میکند.
وقتی پوست خشک است:
تیغ یا دستگاه سخت تر روی پوست حرکت میکند
فشار ناخودآگاه بیشتر میشود
احتمال خراش های ریز بالا میرود
این خراشها شاید دیده نشوند اما چند ساعت بعد با قرمزی و خارش خودشان را نشان میدهند.
بسیاری از افراد هنوز باور دارند که هرچه پوست خشک تر باشد، تیغ یا ماشین بهتر میلغزد و اصلاح تمیزتر میشود در حالی که این عادت یکی از اصلی ترین دلایل سوزش، خارش و ظاهر ناصاف پوست بعد از اصلاح است. همان زبری آزاردهنده یک دو روز بعد، همان موهای زیرپوستی ریز و همان لکههای قرمز در اغلب موارد حاصل همین اصلاح روی پوست خشک است.
آمادهسازی پوست قبل از اصلاح، یک مرحله اضافی یا تجملی نیست بلکه یک ضرورت است. تماس پوست با آب گرم برای چند دقیقه، موها را نرم تر میکند و انعطافپذیری پوست را افزایش میدهد. در چنین شرایطی، اصلاح با فشار کمتر، حرکت روان تر و آسیب به مراتب کمتر انجام میشود.
این باور شاید در ظاهر منطقی به نظر برسد: وقتی خلاف جهت رشد مو اصلاح میکنید، پوست در لحظه صاف تر حس میشود. اما این حس کوتاه مدت بهای سنگینی دارد.
اصلاح خلاف جهت رشد مو باعث میشود:
مو زیر سطح پوست قطع شود.
احتمال گیر کردن مو زیر پوست افزایش پیدا کند.
جوش های دردناک و زیرپوستی ایجاد شوند.
در واقع شما به جای حل مسئله فقط آن را به چند روز بعد موکول میکنید، آن هم با ظاهری بدتر و دردناک تر.
موها با زاویه مشخصی از فولیکول خارج میشوند و اطراف هر فولیکول، اعصاب و عروق ظریفی قرار دارد. وقتی اصلاح خلاف جهت رشد مو انجام میشود، مو ابتدا به داخل فولیکول خم میشود و سپس بریده میشود. نتیجه این اتفاق، نوک تیز و زاویه داری است که به جای رشد طبیعی به بیرون به زیر پوست برمیگردد. همین فرآیند، عامل اصلی موهای زیرپوستی دردناک، برجستگیها و التهاب بعد از اصلاح است.
اصلاح خلاف جهت رشد، در ظاهر پوست را صاف تر نشان میدهد اما در عمل، فشار مضاعفی به فولیکول وارد میکند. مو تحت کشش از ریشه بلند میشود و با زاویهای غیر طبیعی قطع میگردد. این نوک تیز هنگام رشد مجدد، به دیواره فولیکول فشار میآورد و زمینه را برای التهاب، خارش و فولیکولیت فراهم میکند. این مشکل در نواحی حساسی مثل کشاله ران، زیر بغل و داخل ران شدیدتر است جایی که رطوبت، تعریق و اصطکاک لباس، تحریک پوست را چند برابر میکند. بسیاری از تیرگیهای تدریجی و جوشهای ریز مداوم، نتیجه تکرار همین عادت اشتباه هستند.
در مقابل، اصلاح در جهت رشد مو شاید در لحظه کاملاً صفر به نظر نرسد اما به سد پوستی احترام میگذارد و فولیکول را در وضعیت طبیعی نگه میدارد. روش حرفهای این است که ابتدا کل ناحیه را در جهت رشد مو اصلاح کنید. اگر نیاز به تمیزی بیشتر بود فقط روی بخشهای محدود و با فشار بسیار کم، زاویه حرکت را کمی تغییر دهید نه این که کل سطح را خلاف جهت اصلاح کنید.
اصلاح قرار نیست یک مبارزه باشد. اگر برای تمیز شدن مجبورید فشار زیادی وارد کنید یعنی ابزار یا روش شما مناسب نیست. یکی از رایج ترین اشتباهات در اصلاح بدن، وارد کردن فشار بیش از حد به تیغ یا ماشین اصلاح با این تصور است که هرچه فشار بیشتر باشد، پوست صاف تر و تمیز تر میشود. در واقعاین کار شبیه ساییدن مداوم یک سطح حساس است. فشار زیاد باعث میشود تیغ علاوه بر مو، لایه محافظ سطحی پوست را هم بتراشد و سد دفاعی آن را تضعیف کند. نتیجه این آسیب، سوزش، کشیدگی، قرمزی نامنظم و گاهی حس سوزن سوزن شدن بعد از اصلاح است، علائمی که اغلب به اشتباه طبیعی تلقی میشوند در حالی که نشانه تحریک مداوم پوست هستند.
در نواحی حساس مانند گردن، زیر بغل، سینه و کشاله ران، این فشار بالا یک آسیب دوگانه ایجاد میکند. از یک طرف مو بیش از حد نزدیک به سطح پوست و با زاویه تیز بریده میشود و از طرف دیگر خراشهای میکروسکوپی روی اپیدرم شکل میگیرد. موهایی که اینقدر نزدیک بریده میشوند، هنگام رشد مجدد راحت تر به زیر پوست برمیگردند و به موهای زیرپوستی دردناک تبدیل میشوند. همزمان همین خراش های ریز در تماس با تعریق، اصطکاک لباس و باکتریهای طبیعی پوست، خطر فولیکولیت و التهابهای مکرر را بالا میبرند. به همین دلیل است که بعضی افراد بعد از هر اصلاح با الگوی تکراری نقاط قرمز و خارش دار مواجه میشوند،بدون آنکه متوجه نقش فشار دست خود باشند.
اگر برای گرفتن نتیجه قابل قبول مجبور به فشار زیاد هستید، معمولاً یکی از این مشکلات وجود دارد: تیغ کند شده، ابزار برای آن ناحیه مناسب نیست یا پوست به خوبی آماده نشده و لغزندگی کافی ندارد. رویکرد درست این است که اجازه دهید تیغ یا ماشین روی پوست سر بخورد نه اینکه در آن فرو برود. استفاده از تیغه سالم، ژل یا فوم مناسب بدن و حرکت های کوتاه با فشار سبک، هم ظاهر اصلاح را بهتر میکند و هم در بلند مدت از تیرگی، زبری پوست و سوزش دائمی جلوگیری خواهد کرد. اصلاح تمیز، نتیجه فشار بیشتر نیست؛ حاصل کنترل، ابزار درست و احترام به پوست است.
اصلاح بدن درست قبل از ورزش یا بلافاصله بعد از آن از نظر متخصصان پوست یکی از بدترین زمانبندی هاست حتی اگر از نظر برنامه روزانه به صرفه بهنظر برسد. هنگام ورزش دمای بدن بالا میرود، جریان خون پوست افزایش پیدا میکند و غدد عرق به حداکثر فعالیت میرسند. در این وضعیت پوست در حالت حساس و تحریک پذیر قرار دارد. اگر قبل از تمرین اصلاح کنید،در واقع روی پوستی که قرار است تا دقایقی بعد در معرض عرق، اصطکاک لباس و تماس مداوم باشد خراشهای ریز ایجاد کرده اید. این ترکیب زمینهای ایدهآل برای قرمزی ماندگار، خارش، جوشهای بعد از ورزش و فولیکولیت فراهم میکند.
همچنین بعد از تمرین، پوست هنوز داغ است، رگ ها گشاد هستند و سد محافظتی پوست به دلیل تعریق طولانی مدت ضعیف تر شده است. در این شرایط هر حرکت تیغ یا ماشین اصلاح آسیب پذیری پوست را چند برابر میکند. خراش های میکروسکوپی ناشی از اصلاح، در حضور باقی مانده عرق، نمک و باکتری های طبیعی پوست، میتوانند به نقطه شروع التهاب، سوزش و جوشهای دردناک تبدیل شوند.
اصلاح و ورزش هرکدام به تنهایی یک استرس فیزیکی برای پوست محسوب میشوند. قرار دادن این دو پشت سر هم فرصت ترمیم طبیعی پوست را از بین میبرد و التهاب را به حالت مزمن نزدیک میکند. رویکرد ایمن تر این است که اصلاح بدن را زمانی انجام دهید که پوست خنک، آرام و بدون تعریق باشد. بهترین انتخاب چند ساعت قبل از ورزش یا چند ساعت بعد از آن است، زمانی که دما و گردش خون به حالت طبیعی برگشته و سد پوستی فرصت بازسازی داشته است.
همراه کردن این زمان بندی با دوش آب ولرم، پاک سازی کامل عرق و استفاده از ژل یا فوم مناسب بدن بهطور محسوسی احتمال التهاب، جوش و تیرگی را کاهش میدهد. این تغییر ساده اصلاح بدن را از یک تجربه پرریسک و غیرقابل پیشبینی به فرآیندی کنترل شده و کم عارضه تبدیل میکند.
چند بار رفت و برگشت دادن تیغ یا ماشین اصلاح روی یک نقطه، یکی از مخربترین عادتهای اصلاح بدن است، عادتی که معمولاً از وسواس تمیزتر شدن می آید اما هزینهاش را پوست پرداخت میکند. هر عبور اضافی فقط مو را کوتاه تر نمیکند بلکه لایه محافظ سطحی پوست را هم تضعیف میکند. وقتی این عبور چند بار روی یک ناحیه تکرار میشود پوست فرصت ترمیم ندارد و وارد چرخه تحریک مداوم میشود. نتیجه این وضعیت معمولاً قرمزی موضعی، خارش، سوزش و حساسیت به آب داغ یا عرق است.
مشکل فقط به سطح پوست محدود نمیشود. هر رفت و برگشت، مو را در زاویهای متفاوت و بسیار نزدیک به سطح پوست قطع میکند. این نوع برش باعث میشود نوک مو تیز و نامنظم شود. چنین مویی هنگام رشد مجدد به جای خروج مستقیم، به دیواره فولیکول فشار می آورد یا زیر پوست گیر میکند. نتیجه آن موهای زیرپوستی، برجستگی های دردناک و در برخی موارد فولیکولیت است. بسیاری از جوشهای ریز و سمجی که بعد از اصلاح دیده میشوند نه به جنس مو مربوط اند و نه به نوع پوست بلکه محصول همین تکرار افراطی روی یک نقطه هستند.
نکته مهم این است که تکرار معمولاً با افزایش ناخودآگاه فشار دست همراه میشود. وقتی مو در یک عبور کامل برداشته نمیشود دست محکم تر میشود و آسیب چند برابر میگردد.
کاهش تعداد عبور و افزایش کیفیت هر حرکت است. تیغ تیز یا ماشین مناسب بدن، لغزندگی کافی با ژل یا فوم، اصلاح روی پوست آماده و حرکتهای کوتاه و کنترل شده باعث میشود در یک یا دو عبور بیشترین مو برداشته شود. اگر بعد از دو بار عبور هنوز مو باقی مانده است، به جای تکرار روی همان نقطه، زاویه یا جهت اصلاح را اصلاح کنید.
