احتمالا معقول ترین هدفی که برای روز زن به نظر میرسه، باید قدردانی از دست آوردهای زنان برتر جهان، پرداختن به مشکلات زنان، سیاستگذاری در راستای حل آنها و... باشد.مثل این داستان تکراری که مامان ها روز مادر یا تولدشون به بچه هاشون میگن؛"کادو نمیخوام برو اخلاقت رو درست کن!".
خطاب به مجامع بین‌المللی ای که 8 مارس رو هر روز پررنگ تر از قبل میکنند باید گفت که زنان دنیا از شما نمایش های فانتزی و تقدیر های یک روزه نمیخوان، بروید اخلاقتون رو درست کنید!.
یک نمونه ی واضح بی توجهی به اوضاع زنان، اتفاقاتی است که در سال گذشته برای زنان جنبش مقاومت افتاده است. شاید حماس بیانیه داده باشه و فقط با اعداد و ارقام از اوضاع این زنان گفته باشه که؛
"12 هزار زن شهید، 14 هزار زن همسر و یا سرپرست خانوار از دست داده، 2هزار زن دچار قطع عضو شده، ده ها هزار زن اسیر و تحت شکنجه قرار گرفته و ده ها هزار زن تحت بد ترین شرایط بهداشتی زندگی میکنند.
و در قسمتی از بیانیه از این مادران، همسران، دختران و خواهرانی که هر روز مقاوم تر از قبل ایستادگی کرده اند و میکنند تشکر کرده است."
و ما هر روز کلیپ های جدیدی از زنانی در فلسطین می بینیم که بر روی باقیمانده های خانه هایشان( که برای ما خرابه ای بیش نیست) هر روز زندگی را باز به دنیا می‌آورند. سفره ی افطار میچینند، عکس میگیرند و خبرنگاری میکنند، تکه های وسایل را جمع میکنند و با لبخند زندگی را می‌پرورانند. زنانی که ده ها ماه زیر صدای بمب و موشک و استرس و غم و داغ سیر کرده‌اند اما هنوز زندگی روزمره ی باشکوهی را به تصویر میکشند.
حالا در روز زن باید از زنانی که موفق شده‌اند که هر روز و هر ساعت زندگی بزایند و حیات را در غزه نگه دارند تقدیر کرد. و باید بر سر مجامع بین‌المللی فریاد کشید که تمام ادعاهایشان در خصوص حفظ حقوق زنان نمایش های تهی ای بیش نبوده.
و یا زنان لبنانی که مثل سیل بر سر تانک های اسرائیل سرازیر شدند و خانه‌هایشان را پس گرفتند. و یا زنان یمنی که سال ها در مقابل حملات عربستان، قحطی ناشی از نرسیدن مواد غذایی، مرگ کودکان و... ایستادگی کردند و اگر همراهی این زنان نبود قطعا مردان و کودکان توانایی آن را نداشتند که هر روز راهپیمایی های آزادی خواهانه برای فلسطین در خیابان های یمن شکل بدهند و کشتی های آمریکایی را بدبخت کنند.
بله، باید از تمام زنان زحمت کش دنیا تشکر کرد، اما فراموش نکنیم که اگر شکل گیری روز 8 مارس به بهانه ی تقدیر از جنبش های آزادی خواهانه ی زنانه بوده است، امروزه زنده ترین جنبش های آزادی خواهانه ی زنانه در جهان، دست زنان جبهه ی مقاومت است.
عکس ها به وضوح نشان میدهد که عاطفه ای که در محافل خانوادگی، خاندانی، قومی و... جریان داشته است از جمله مهم ترین ملات های مردم برای مقاومت بوده است. و حفظ این محافل بر عهده ی زنان جامعه بوده است.
چیزی که هیچ کدام از رسانه های خارجی برایشان مطلوب نیست ببینند مقاومت،عقیده و شکوه این زنان است. زیرا که تمام مطالباتشان در خصوص زنان خاورمیانه در سال های گذشته تنها به نمایش و یا ابزاری برای اهداف زودگذری که تاثیری بر زندگی زنان نداشته است انجامیده، و این میدان های جنگ و مقاومت بوده موفق شده تا جنبش های زنانه با ریشه های محکم ایدئولوژیک، معتقد و مومن به قداستِ نهاد خانواده- حتی زیر بمب باران و خشونت های وحشتناک جنگی- را احیا کند.
ما در یکی از اپیزود های گوشواره در مورد گوشه ای از نقش زنان در جنبش مقاومت صحبت کردیم که خوشحال میشیم بشنوید و نظرتون رو با در میان بزارید.
