بهمن ۱۴۰۲: کتابی که عاشق شدن را یادت میدهد
در ادامهی چالش زمستان طاقچه یعنی «فصل زندگی، عشق مرگ و دوباره زندگی»، رسیدیم به بهمن با موضوع «کتابی که عاشقشدن را یادت میدهد». تنوع زیادی در کتابهای پیشنهادی بود، هم میشد رمان عاشقانه خوند و هم کتابهایی دربارهی فلسفه یا روانشناسی عشق. البته که به نظرم کتاب «عکاسی، بالونسواری، عشق و اندوه» که ماه پیش برای موضوع مرگ خوندم مناسب اینجا هم بود! چون هم دربارهی عشق بود و هم سوگ. اما برای اینکه کتاب جدیدی خونده باشم، تصمیم گرفتم یک بار دیگه برم سراغ آلن دوباتن. در کتابهای دیگهای که از این نویسنده خوندهم، نگاه واقعبینانهاش برام جالب توجه بوده و دلم میخواست نگاهش به موضوع عشق را هم بدونم. البته دوباتن کتابی هم داره با عنوان «جستارهایی در باب عشق»، اما کتاب دیگرش با عنوان «مصائب عشق» هم کمحجمتره و هم عنوانش به نظرم جالبتر اومد. پس همین رو انتخاب کردم.
مدتیه بیش از قبل با محتواهایی مواجه میشم که میگن «هیچ چیز با ارزشی قرار نیست آسون باشه». مثلا یه مدت در مورد شغل و حرفه، جو غالب این بود که: «علاقهت رو دنبال کن»! اما چند وقت پیش ویدیویی دیدم از جیمز کلیر، نویسندهی کتاب عادتهای اتمی، که میگفت وقتی شما میخواید بدونین چه شغلی مناسبتونه سوال درستتر اینه که «رنج چه شغلی برام قابل تحمله»؟ این حرف به من یادآوری کرد که بهتره در کنار «ببین به چی علاقه داری» به این هم فکر کنیم که «چه نوع سختی رو در کارت میتونی تحمل کنی». چون به هر حال هر کاری، حتی کاری که بهش علاقه داریم، سختیهای خودش رو داره.
حالا دوباتن در کتاب مصائب عشق هم در مورد یه رابطهی بلندمدت حرف مشابهی میزنه؛ میگه ما به هر حال به عنوان انسان نقصهایی داریم و در روابط انسانی قراره جاهایی اذیت بشیم (و حتی اذیت کنیم!)، پس باید ببینیم سختی بودن با چه آدمی رو میخوایم انتخاب کنیم. همچنین ببینیم چه بخشی از این مشکلات به اون شخص برمیگرده و چه بخشیش سختیهای ذاتی زندگی هستن.
دوباتن در چند بخش از مشکلات مختلفی که در کنار عشق پیش میاد حرف میزنه؛ مثلا وقتی با عادتهای منفی خودمون مواجه میشیم که قبلا متوجهشون نبودیم، یا ویژگیهای مشابهی در اثر شناخت بیشتر در طرف مقابل به چشم میان و باعث میشن فکر کنیم انتخابمون درست نبوده، وقتی مسائل بدیهی و روزمره مثل کارهای خونه تبدیل به تنش میشن، یا وقتی احساس تنهایی یا درکنشدن میکنیم و خیلی مسائل رو برخلاف انتظارمون نمیتونیم به شریک زندگیمون بگیم، و...
نویسنده اینجا خواننده رو به «واقعگرایی رمانتیک» دعوت میکنه، یعنی اینکه از تصورات فانتزی و رمانتیک دربارهی عشق فاصله بگیریم و واقعگرایانه بهش نگاه کنیم. اون میگه خیلی از این «مصائب» طبیعت انسان بودن ما و هر شخص دیگهای هستن. همینطور در جایی از این حرف میزنه که الگوی عشق چطور از بچگی در ذهن ما شکل گرفته و همین مفهومه که الان ممکنه باعث بشه در رابطهمون احساس رضایت نداشته باشیم. البته که دوباتن تشویق نمیکنه چون این مصائب طبیعی هستن باید به هر قیمتی در یک رابطه بمونیم! در بخش آخر کتاب در این مورد بحث میکنه و بهطور خلاصه میگه برای تصمیمگیری در مورد درستی یک رابطه لازمه که یه ارزیابی صادقانه از مشکلاتش داشته باشیم.
کتاب مصائب عشق با عنوان اصلی The Sorrows of Love از «مجموعهی مدرسهی زندگی» آلن دوباتن هست. این مجموعه شامل کتابهای کمحجمیه که به ابعاد مختلف زندگی مثل خودشناسی، بهبود روابط اجتماعی، موفقیت در حوزهی کاری و... میپردازه. این دومین کتابی بود که از این مجموعه میخوندم و مثل کتاب قبلی (خودشناسی)، اینجا هم یک سری مسائل کلی مطرح شده که شاید خیلی عمیق بهشون پرداخته نشده باشه، اما سرنخهای خوبی میده که خواننده بتونه هر جایی رو که احساس نیاز میکنه بیشتر دنبال کنه.
از کتاب مصائب عشق دو ترجمه و نسخهی صوتی هر دو رو در طاقچه پیدا کردم (خودم ترجمهی الناز عظیمی رو خوندم از نشر رخداد کویر). این دو ترجمه رو میتونید از لینکهای زیر تهیه کنید: