من، شادان شریعتی، مدرس زبان انگلیسی هستم و تو چند پست متوالی می خوام از دلایلی بگم که باعث شده به تدریس زبان علاقمند بشم.
اولین و در واقع میشه گفت پایه ای ترین دلیلی که من را به تدریس زبان علاقمند کرده، برمیگرده به دلیلی که قبل از شروع این کار داشتم که مربوط به علاقه شخصی خودم به یادگیری و آموزش زبان های جدید است که در دنیا و کشورهای مختلف وجود دارند و صحبت می‌شوند.
این اشتیاق به کشف یک زبان دیگر، از زمان نوجوانی با من همراه بوده. با اینکه زبان جدید، همیشه دنیایی متفاوت، ناشناخته و شاید گاهی ترسناک به نظر می رسیده، اما چالش جالبی بوده و باعث شده دلم بخواد امتحانش کنم و در واقع یادگیری یک زبان جدید با تفاوت های بسیار بسیار زیاد را شروع کنم و به سمتش قدم بردارم. متاسفانه گاهی به دلیل مشغله های کاری یا دغدغه های زندگی فرصت نکرده م که جدی تر زبان دیگر رو ادامه بدم. اما یکی دو سالیست که در بازه های کوتاه مدت و بلند مدت برای خودم وقت گذاشتم تا بتونم صرف زبان جدید کنم. البته چندین بار این تلاش قطع شده! متاسفانه!
به هرحال یادگیری زبان جدید مثل ترکی یا فرانسوی، حتی در سطوح مبتدی، برای من که به طور خودخوان اتفاق میفته، با یادگیری روش یادگیری و آموزش به خودم همراه میشه. به عبارت دیگه یادگیری زبان جدید، باعث میشه کم کم یاد بگیرم چطوری مطالب رو برای خودم توضیح بدم و با آزمون و خطاهای بسیار روش های بهتری برای آموزش خودم پیدا کنم. برخی از روش ها، یا بهتر بگم خلاقیت هایی که من به عنوان یک مدرس زبان در کلاس های خودم برای ارائه مطالب استفاده میکنم، از روش هایی ایده میگیرد که من برای تقویت خودم در همان زبان در سطوح بالاتر و یا برای یادگیری زبان دیگر، استفاده میکنم. البته این امکان وجود داره که یک روش یا متودی برای هر کلاس یا هر زبان آموزی مفید واقع نشه.
البته شاید به توصیه ی بسیاری از مدرسان زبان که کم و بیش با نحوه ی فعالیتشون و دیدگاه تدریسشون آشنا هستم، برای شروع زبان جدید، شرکت در کلاس های گروهی برای یک مبتدی مفیدتر و کاربردی تر باشه. من خودم هم با این مسئله موافقم. البته همیشه استثناهایی وجود داره. از طرف دیگه، متاسفانه من فرصت کلاس رفتن ندارم... البته شایدم یه بهونه اس! :-/ :-)))
