در این نوشته از اصول کتاب مهندسی نرم افزار نوشته ی رابرت مارتین استفاده میکنم و هر جایی هم که مثال یا توضیحی به نظرم بیاد بهش اضافه می کنم. در این مثال ها از PHP ورژن ۷.۱.۳ استفاده شده.
خیلی ساده است. بخاطر اینکه درکش راحت تره. دفعه ی بعدی که ادامه ی کار رو خواستیم انجام بدیم فهمش سریع تره. دوباره بتونیم از کدامون استفاده کنیم. بقیه راحت تر بتونند کد ما رو بفهمن. حتی بعدا بتونیم راحت تر ریفاکتورش کنیم و کلی دلیل دیگه که شما میتونید برای خودتون داشته باشید.
و یه نکته اینکه این ها دستورالعمل یا اصول قطعی نیستند و میتونید دنبالش نکنید. صرفا یه توصیه است شاید شما با بعضی از پیشنهادها موافق نباشید یا پیشنهاد بهتری داشته باشید که اگر در کامنت ها مطرح کنید منم میتونم ازشون آگاه و ممنون شما بشم.
۱- توی نامگذاری متغیر ها از نام های معنی دار استفاده کنید. منظورم این نیست اسم متغیرتون رو بزارید akbar$ یا naghi$ بلکه نامی رو انتخاب کنید که چیزی رو که توی متغیر میریزه رو به خوبی شرح بده:
۲- برای اطلاعاتی که مربوط به یک چیزه از یک متغیر استفاده کنید.
۳- به جای مقادیر از ثابت ها(با رعایت اصل یک و نام های قابل جستجو) استفاده کنید
یا حتی روش بهتر اینه که از کلاس استفاده کنید.
۴- از متغیر های توضیحی استفاده کنید.
در مورد Subpatterns مطالعه کنید
5- از به کار بردن جمله های شرطی تو در تو اجتناب کنید و خلاقانه تر کد بنویسید.
اگر چند جمله ی IF بعد از هم دیگه میان از AND استفاده کنید:
* نکته ای که باید بدونید اینه که زمانی که در IF از OR استفاده می کنید. اگر PHP در هر جمله ای به TRUE برسه جملات دیگه رو چک نمی کنه و در AND هم بر عکس این ماجرا وجود داره.
