امروزه نسل جدیدی از قفل های الکترونیکی وارد بازار شده اند که با نام قفل بیومتریک شناخته میشوند، این قفل ها با استفاده از تکنولوژی های مختلفی مانند، اثر انگشت، تشخیص صدا و اسکن عنبیه چشم انسان کار میکنند.
همانطور که گفته شد قفل های الکترونیکی با روش های مختلفی کار میکنند، قفل های بیومتریک با تکنولوژی تشخیص صدا با استفاده از روش FRR کار میکنند، که بسیار گران و پر هزینه است، به علاوه دارای نقص ها مشکلات مختلفی است.
اصلی ترین ایراد این قفل ها این است که حتی اگر کوچکترین تغییری در صدای فرد به وجود بیاید باعث میشود که قفل قادر به تشخیص صدا نشود، مواردی مانند: بیماری ها و مشکلات گلو باعث میشود که قفل قادر به شناسایی صدا نباشد و یا صداهای مشابه را تشخیص ندهد.
تکنولوژی دیگری که در قفل های الکترونیکی به کار میرود، تشخیص عنبیه چشم است، البته استفاده از این روش بسیار گران قیمت بوده استفاده از آن در مقایسه با روش های دیگری مانند تشخیص صدا، تشخیص چهره و اثر انگشت بسیار مشکل تر است. برای همین تنها در مکان های امنیتی از آن استفاده میشود.
دیگر تکنولوژی بیومتریک، اثر انگشت است، این تکنولوژی در مقایسه با تشخیص صدا بسیار دقیق تر هستند، به این دلیل که هر شخصی اثر انگشت مخصوص خود را دارد و احتمال اینکه دو نفر اثر انگشت های یکسانی داشته باشند بسیار کم است. پرطرفدارترین قفل های بیومتریک موجود در بازار هم این نوع هستند.
بر خلاف رمز و یا قفل کارتی که ممکن است به سرقت بروند، اثر انگشت افراد به هیچ عنوان سرقت نخواهد شد، حتی امنیت قفل الکترونیکی بیومتریک به اندازه ای بالا است که اگر جریان خون در انگشت وجود نداشته باشد آن را تشخیص خواهد داد و قفل باز نمیشود. این موضوع احتمال ورود افراد ناشناس به داخل خانه را تقریبا صفر میکند.
منبع:
