نقد یکی از آثار ماریو جاکوملی
کودکان شاد فارغ از دلواپسی ها و نگرانی های خانواده هایشان سعی در بالا رفتن از تپه کاه دارند، گویا سعی دارند به آسمان خارج از تصویر برسند و به آرزوهای کوچک خود دست یابند و یا بالا رفتن از کاه ها را نشانه ی بزرگ شدن و قدرت خود میدانند و دوست دارن با سبقت گرفتن از هم و دست و پا زدن های کودکانه زودتر صعود کنند. پدران و مادرانشان گویا در زمین های کشاورزی به کار مشغولند و آنها را به حال خود رها کرده اند، در نتیجه آنها کودکیشان را زندگی می کنند. و اما در کنار تصویر، پیرمرد کشاورزی قرار گرفته که انگار خارج از احوالات کودکان در حال گذر است و در عوالم خود فرو رفته. قدمت و اصالت روستا را می توان در چین و چروک های روی صورتش دید. احتمالا او هم به سمت زمین خود برای شروع کار، در حرکت است و این از سایه های بلند وسط تصویر برداشت میشود.
این عکس از مجموعه عکس "زمین خوب [La buona lungo]" ماریو جاکوملی [Mario Giacomelli] در دهه 60 میلادی ست که روزمرگی زندگی کشاورزان در ایتالیا را بعد از جنگ جهانی دوم روایت می کند. به گفته خود جاکوملی، او می خواسته از زندگی کشاورزان مطلع شود، آنها را مشاهده کند که در فصول مختلف بدون توقف کار میکنند، مثل زمین که از چرخش نمی افتد. انسان های متواضعی را به تصویر بکشد که در تاریخ، آثاری از خود به جای نگذاشته اند اما کار و هوش عملی خود را در فضای طبیعی و انسانی اطراف خود منتقل کردند. جاکوملی هنگام چاپ در لابراتوار، هم در نگاتیو و هم در موضوع عکسهایش تغییراتی ایجاد می کرد. و گویا در این تصویر هم پس زمینه سفید رنگ پشت پیرمرد گویای این اتفاق است.
مشغله اصلی او در این مجموعه ثبت هویت ، فرهنگ و روزمرگی خانواده کشاورزان بود. دنیایی که به نگاه ما زیبا به نظر می رسد ولی جاکوملی نشانه های ضرر را با ورود ماشین های آهنی که همه کارها را انجام می دهند، نشان داد. او می گوید با ورود این جانوران غول پیکر دیگر هیچ امید و خیالی در میان کشاورزان وجود ندارد و این را شاید بتوان در چهره پیرمرد داخل عکس احساس کرد.
جاکوملی عکاس ایتالیایی متولد سال 1925 بود. او در سیزده سالگی ترک تحصیل کرد و به شغل حروفچینی روی آورد و در کنار آن نقاشی می کرد. جاکوملی در سال 1945 به واسطه نوع شغلش با عکاسی آشنا شد و به عکاسی روی آورد و در نهایت، در سال 2000 در زادگاهش از دنیا رفت.
