اهمیت اندازه گیری زمان به وسیله ابزار های مکانیکی برای اولین بار حدود 5500 سال پیش در مصر باستان مورد توجه مردم قرار گرفت. تاریخ هزار ساله انواع ساعت های خورشیدی و شنی موجب شد این دانش تمام مدیترانه را فرا بگیرد. اینگونه شد که رومی ها و ایرانیان به دنبال این صنعت رفتند.
با گذر قرن ها اندازه گیری زمان اهمیت خاصی در میان مردم پیدا کرد.ساعت های آفتابی در حدود قرن چهارم قبل از میلاد در مصر ساخته شدند و اولین آنها ساعتی هرمی شکل بود که در سال 3500 قبل از میلاد ابداع شد. در آن زمان ساعت های خورشیدی بسیار مورد توجه قرار گرفته بودند. به منظور سهولت اندازه گیری زمان، مصری ها طول روز را به 10 قسمت مساوی تقسیم کردند و 4 قسمت اضافی هم برای زمان سایه روشن هوا در هنگام طلوع و غروب خورشید در نظر گرفتند.
اولین ساعت جهان Oldest Watch در سال 1275، اولین ساعت مکانیکی بود که در انگلستان اختراع شد. Oldest Watch یکی از قدیمی ترین ساعتهای کاری در کلیسای جامع سالزبری است که در سال 1386 طراحی و اجرای آن تکمیل شده است. این ساعت هیچ جذابیت ظاهری خاصی ندارد و درجه بندی دقیقی نداشت و به صورت حدودی زمان را نشان می‌داد. در اوایل دهه 1300، سه مدل ساعت مکانیکی در ایتالیا ساخته شد. یکی ساعت نجومی بود، دومی هر یک ساعت یک بار زنگ می‌زد و سومی ساعتی بود که طلوع آفتاب و روزهای ماه را دنبال می کرد. هرچه سال های بیشتری می‌گذشت، آهنگران به ساختن ساعت هایی با زنگ های بلند ادامه می‌دادند تا صدای آن در خانه های بزرگ و شهرها شنیده شود و به گوش همگان برسد.
با پیشرفت علم و دانش بتدریج زمان ساعتهای دقیق تر وزنه ای، فنردار، برقی، باطری دار و کامپیوتری جای ساعت های شنی و آبی را گرفتند. در اوایل قرن 16 بود که اولین ساعت مچی آهنی که بسیار زمخت بود توسط آلمانی ها طراحی و ساخته شد. بعدها اواخر قرن هجدهم با استفاده از فنر و چرخ دندانه های بسیار کوچک، امکان ساختن ساعت مچی ظریف بوجود آمد، بطوریکه اولین ساعتهای مچی شبیه ساعتهای امروزی، در کشور سوئیس از سال 1790 به بعد ساخته شد.
اکنون با پیشرفت تکنولوژی در قرن 21 ساعتهای هوشمند جایگزین خوبی برای ساعتهای عقربه‌ای و مچی قدیمی شده است. قابلیت این گجت‌های پوشیدنی به قدری بالا رفته که نیاز است در عصر تکنولوژي یک بار تجربه استفاده از آن را داشته باشیم.
