تولید محتوا جادو نیست و کاری نیست که بتوانید به صورت خودکار انجام دهید. محتوای اصلی نوشتن است و در نهایت باید بنشینید و از الهام گرفتن لذت ببرید. در ادامه این مقاله به معرفی و بررسی راه های خواهم پرداخت که به شما در تسلط به نوشتن کمک خواهند کرد.
گر روی نوشتن حجم زیادی از محتوا تمرکز دارید، پیشنهاد می‌کنم هر روز در یک زمان مشخص بنویسید. این تکرار باعث ایجاد عادت می‌شود و مغز شما را برای خلاقیت در یک زمان خاص از روز آموزش می‌دهد.
اگر نمی توانید (یا نمی خواهید) هر روز بنویسید، همچنان باید زمان نوشتن خود را عمدی انتخاب کنید. پل گراهام در مقاله ای در مورد تفاوت بین برنامه کاری مدیر و برنامه کاری گفته است: "سازنده برای افراد خلاق (یعنی "سازندگان")، انجام کارهایی مانند کد زدن یا نوشتن در بخش های یک ساعته بین جلسات بسیار دشوار است. این افراد تمایل دارند به صورت نیم روز فکر کنند تا به آنها امکان دهد به حالت جریان ذهن دست یابند."
در دنیای کسب و کار، معیارهایی مثل تعداد سرنخ (لید) و نرخ تبدیل را اندازه‌گیری می‌کنند. شما هم به همین شکل باید خروجی نوشتاری خود را در طول زمان پیگیری کنید. برای این کار می‌توانید از یک صفحه گسترده استفاده کنید و در آن، تعداد کلمات نوشته‌شده در هر روز و میزان احساس خود را در هر جلسه‌ی نوشتن ثبت نمایید.
اگر در نوشتن تازه کار هستید، برای نوشتن 500 کلمه در یک جلسه عکس بگیرید. اگر نویسنده باتجربه تری هستید، 1000 کلمه در هر جلسه هدف خوبی است. همانطور که اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کنید و ایده های شما آزادانه تر جریان می یابد، می توانید اهداف روزانه و ماهانه جاه طلبانه تری را تعیین کنید.
داشتن یک هدف شمارش کلمات برای هر جلسه به شما کمک می‌کند سریع‌تر بنویسید و بدانید چه زمانی بیشتر و بهتر می‌توانید بنویسید. اگر متوجه شدید که فقط می توانید 600 کلمه در ساعت در صبح بنویسید اما 900 کلمه در بعدازظهر بنویسید، برنامه نوشتن خود را تغییر دهید.
یک محرک روانی می تواند هر چیزی باشد که شما را وادار به شروع نوشتن کند. برای برخی، این اولین فنجان قهوه در صبح است. آنها چنان ارتباط قوی بین قهوه و نوشتن ایجاد کرده اند که اولین فنجان روز به طور خودکار به مغزشان می گوید زمان نوشتن فرا رسیده است. محرکی را پیدا کنید که برای شما کار می کند.
اگر فکر می‌کنید می‌توانید برای یک ساعت یا بیشتر بدون استراحت بنویسید لازم نیست Wi-Fi خود را خاموش کنید. با این حال، اکثر مردم نمی‌دانند که قدرت اراده مانند ماهیچه‌ای است که خسته می‌شود و شما هر روز چیزهای زیادی برای استفاده دارید. برای اینکه فقط بنشینید و بنویسید اراده فوق‌العاده‌ای لازم است. با حذف کامل وسوسه ها مانند اینترنت، به خودتان لطف کنید.
در حالی که یک میز نوشتن نامرتب ممکن است خلاقیت بیشتری نسبت به یک میز مرتب داشته باشد، یک دسکتاپ به هم ریخته کامپیوتر فقط حواس‌تان را پرت می‌کند. نوعی سیستم فایل را برای پاک کردن صفحه نمایش خود ایجاد کنید و فضا را برای تفکر خلاق باز کنید.
بهترین راه برای اطمینان از اینکه همیشه می‌دانید قرار است چه چیزی بنویسید این است که فهرستی از موضوعات مقاله یا پروژه‌های بالقوه نوشتن داشته باشید. شما متخصصان محتوای پیچیده، احتمالاً از قبل یک تقویم محتوایی دارید، اما انبار ایده شما چیزی شخصی تر است.
می‌توانید تمام ایده‌هایتان را در انبار ایده‌تان بیاندازید. حتی آن ایده‌های حواس‌پرتی که در نیمه‌شب شما را از خواب بیدار می‌کنند. مهم نیست که چگونه این ایده ها را دنبال می کنید.
اگر «درباره نوشتن» استیون کینگ را خوانده باشید، می دانید که من این مفهوم را از او دزدیده ام. وقتی کینگ می گوید: «با در بسته بنویس. با در باز بازنویسی کن.» منظورش این است که شما باید بدون قضاوت و بدون نگرانی بنویسید که دیگران وقتی آنچه نوشته‌اید را می‌خوانند چه فکری می‌کنند. سپس، با در نظر گرفتن خوانندگان خود، بازنویسی و ویرایش کنید.
اکثر نویسندگان و رهبران حداقل یک ایده یا ترس دارند که دائماً در پس ذهن آنها نقش بسته است. شاید این چیزی در مورد صنعت شما باشد که شما را در شب بیدار نگه می دارد. شاید این مسئله ای باشد که مدتی می خواستید درباره آن بنویسید اما نگران این هستید که در حال حاضر تخصص یا مهارت لازم برای مقابله با آن را ندارید.
اگر مطمئن نیستید از کجا شروع کنید، در اینجا روندی وجود دارد که می تواند کمک کند:
شما در این مقاله با تولید محتوا و نکاتی برای بهتر شدن آن آشنا شدید. البته، این روند ها برای هر نویسنده ای کار نمی کند، اما من شما را تشویق می کنم که چند مورد از این نکات را امتحان کنید تا فرآیند خلاقانه ای را پیدا کنید که متناسب با سبک نوشتاری منحصر به فرد شما باشد. چه ساعت 3 بامداد در هیاهوی زیاد و چه در بعد از ظهر جمعه که دفتر شما کاملاً ساکت است، بیشترین الهام‌بخشی را احساس می‌کنید. مهم این است که ثبات داشته باشید و اجازه ندهید چیزی در اهداف شما اختلال ایجاد کند.
نویسنده: شادی علویان
