بولینگ یک رشته ورزشی است که میتواند به عنوان بازی و سرگرمی نیز کاربرد داشته باشد و بازیکنان با غلتاندن توپ بر روی یک سطح صاف سعی در زدن میله‌هایی به اسم پپین را دارند که انداختن هرکدام از آنها امتیاز دارد.
تاریخچه بازی بولینگ راه زیادی رفته و قدمتی در حدود 5000 سال دارد و مصری‌ها اولین کسانی هستند که این بازی را انجام داده‌اند. این بازی بعد از میلاد مسیح به کشور‌های اروپایی راه پیدا کرده تا امروز شاهد یک بازی پر هیجان و مفرح باشیم.
در صورتی که به این بازی محبوب و جهانی علاقه دارید، با توریستها همراه باشید تا شما را با نحوه انجام درست و اصولی این بازی آشنا کنیم تا با آگاهی بیشتر از این بازی هیجان انگیز لذت ببرید.
بولینگ یک نوع بازی سرگرم کننده و محبوب در سراسر جهان است که قدمت آن به 5000 سال قبل از میلاد باز می‌گردد که در آن زمان مصریان باستان توپ های سنگی گرد را به سمت اشیائی می‌غلتاندند تا آنها را براندازند.
همچنین ورزش بولینگ در زمان‌های بسییار دور و در قرن 3 و 4 بعد از میلاد نیز در آلمان برگذار شده، اما نه به عنوان یک ورزش، بلکه یک مراسم مذهبی بوده که از آن برای تطهیر گناهان استفاده می‌کردند.
گذشت زمان و با پیشرفت تکنولوژی این ورزش محبوببیت بیشتری پیدا کرد تا جایی که توپ به جای سنگ، از چوب ساخته شد و انواع مختلفی از بازی بولینگ توسعه یافت، برخی با 3 پین بازی می‌کردند و برخی با 10 پین.
بولینگ تن‌پین در داخل یک سالن سرپوشیده با مساحت زیاد برگزار میشود. در این بازی توپ از یک مسیر باریک و طولانی از جنس چوب که عرض آن حدود 100 سانتی متر، و طول آن بین 17 تا 19 متر است عبور می‌کند.
پین‌ها که بسته به نوع بازی تعداد آنها متفاوت است، از جنس چوب با روکش پلاستیکی ساخته می‌شوند و به آنها سنجاق نیز گفته میشود. هر سنجاق 38 سانتی متر ارتفاع و حدود 1.5 کیلو گرم وزن دارد.
توپ بولینگ یک نوع کره سنگین و بزرگ است که روی آن جای انگشت قرار داده شده تا به راحتی پرتاب شوند. این توپ‌ها مساحتی در حدود 68 سانتی متر و وزنی در حدود 7 کیلو گرم دارند تا حرکت آنها به سمت پین، به درستی انجام شود.
کفش بازی بولینگ از نوع خاصی انتخاب میشود تا از آسیب رسیدن به زمین بازی جلوگیری شود. این کفش‌ها با توجه به راست یا چپ دست بودن بازیکن انتخاب شده، که یکی از آنها لیز است، و دیگری خاصیت ترمز گیری دارد.
بولینگ یک ورزش عالی است برای:
بازی بولینگ 10 مرحله دارد که به این مراحل فریم گفته میشود و در هر فریم، بازیکن یا بولر میتواند 2 بار توپ را به سمت پین‌ها برتاب کند. مجموع تعداد پین‌هایی که بازیکن آنها را در طی دو فریم به زمین می‌اندازد با هم محاسبه می‌شوند.
بولینگ قوانینی دارد که دانستن آنها کمک می‌کند تا با آگاهی بیشتر از این ورزش مفرح و سرگرم کننده لذت ببرید. دانستن نحوه امتیاز دهی به بازیکن کمک می‌کند تا برای هر پرتاب توپ هدف داشته باشد و در نتیجه، امتیازی بیشتری کسب کند.
همانطور که گفته شد هر بازی بولینگ چند نوع سیستم امتیاز دهی دارد که در مدل اپن فریم، به تعداد پین‌های انداخته شده توسط بازیکن امتیاز داده میشود. اما درمدل اسپیر که با علامت ” / ” بر روی تابلو اعلانات نمایش داده میشود، بازیکنی که اسپیر کرده باشد، امتیاز اولین پرتاب در فریم بعدی، به امتیاز او اضافه میشود.
در مدل استرایک که با علامت ضربدر نشان داده میشود، اگر بازیکنی همه پین‌ها را با یک پرتاب بریزد، امتیاز او 10 میشود و در دو پرتاب فریم بعدی، در صورتی که 3 و 5 پین را براندازد، این امتیاها با هم جمع شده و مجموع امتیازات استرایک به 18 میرسد.
در صورتی که یک بازیکن 2 بار استرایک برای او ثبت شود، مجموع امتیاز فریم اول او 20 محاسبه میشود. حداکثر امتیاز بولینگ 300 است که از طریق دوربین ثبت شده و به واسطه نرم افزار محاسبه میشود.
نشانه گیری هدفمند و دقیق در این بازی به یک پرتاب موفق ختم میشود که میتواند امتیاز خوبی به همراه داشته باشد. افراد مبتدی در این بازی سعی می‌کنند که پین اول را بزنند، اما این کار بیهورده است و باعث افتادن بقیه پین‌ها نمی‌شود.
بهترین حالت نشانه گیری در بازی بولینگ به دست راست یا چپ بودن بازیکن بستگی دارد. زیرا باید توپ را با زاویه‌ای پرتاب کرد تا بتواند در بهترین حالت نقطه‌ای بین پین شماره 1 و پین کناری آن را برخورد کند تا به افتادن بقیه پین‌ها ختم شود.
برای افراد دست راست زاویه‌ای در نظر گرفته شده تا نقطه پاکت را هدف قرار دهند و این نقطه جایی بین پین 1 و 3 است. و بهترین حالت پرتاب برای افراد چپ دست، بین پین 1 و 2 است که در صورت برخورد، امتیاز کامل را بگیرد.
در ورزش بولینگ حفظ تعادل و زمان بندی دقیق، باعث میشود تا پرتاب کننده توپ، امتیاز خوبی به دست آورد. نداشتن تمرکز مناسب برای حفظ تعادل، احتمال برخورد توپ با پین‌ها را پایین میاورد.
حفظ تعادل برای پرتاب توپ، نیازمند دانستن سه حالت تعادل است که بازیکنان حرفه‌ای در بازی‌های دوستانه یا مسابقات از این 3 حرکت برای برقراری تعادل اصولی در این بازی استفاده می‌کنند.
اولین هدف حفظ تعادل برای هر بازیکن این است که با تمرکز بتواند تعادل بدن خود را تنظیم کند تا در نتیجه برای پرتاب توپ، انرژی لازم تولید شود. پس هدف اول، چیزی جز حفظ تعادل اندام‌ها نیست.
دومین تکنیک حفظ تعادل ایجاد هماهنگی دقیق بین حرکت درست پا برای پرتاب توپ است. حفظ هماهنگی بین حرکت عضلات دست و پا، نیازمند تمرکز است تا به موقع و در بهترین زمان توپ پرتاب شود.
بازیکنی که در میانه راه تعادل خود را از دست بدهد، به سختی میتواند دوباره تعادل خود را به دست بیاورد و در نتیجه پرتاب خوبی نخواهد داشت. به این معنی که به واسطه عدم هماهنگی بدن او، مجبور است توپ را یا زود پرتاب کند یا دیرتر از موعد.
سومین تکنیک بعد از حفظ اصولی و دقیق تعادل به دست میاید، و آن چیزی نیست جز یک نشانه گیری دقیق و حرفه‌ای که میتواند امتیاز بالایی برای پرتاب کننده توپ به همراه داشته باشد.
سخن پایانی
همانطور که مشاهده کردید، این بازی که قوانین مختلفی برای امتیاز گیری و نحوه پرتاب توپ دارد، ممکن است در اولین برخورد ساده به نظر برسد، اما همین قوانین و اصول، این بازی را به یک بازی تعادلی سخت تبدیل کرده، تا هرکه بخواهد از این بازی به عنوان تفریح یا ورزش استفاده کند، تمرین‌های مداوم داشته باشد تا بتواند یک بازی حرفه‌ای و بدون آسیب انجام دهد.
