فرصتی دست داد تا به بهشتی که در قالب دریاچه‌ای تازه تأسیس و فضایی با عنوان «باملند» که به قول سازندگان آن نمونه‌ای از فضای اروپایی را برای ما رقم‌زده و در تهران حرف آن میان مردم است سری بزنیم. جایی که در سایت معرفی به آن بسیار افتخار شده و امیدوار هستند.
دریاچه که با نام «دریاچه چیتگر» معروف است، جدا از مسائل اکوسیستم و دست بردن در آن‌که تخصصی ندارم! زیباست. هرچند برج‌های اطراف که منظره دریاچه را احاطه کرده‌اند کاملاً دلیل این قدم برداشتن در راستای تفریح مردم را توجیه می‌کند. سال‌هاست عادت نداریم مسئولین قدمی برای تفریح و سرگرمی مردم این سرزمین بردارند، مگر در مواقعی خاص که مزایای دیگری در آن نهفته باشد.
در کنار این دریاچه تفریحاتی درنظر گرفته‌شده، که با عناوینی چون شهربازی، کارتینگ، پاتیناژ، پیست دوچرخه‌سواری و غیره از آنها یاد می‌شود. این لیست آدم را به وسوسه می‌اندازد تا این تفریحگاه جدید را امتحان کند، شاید بتوان به‌عنوان پاتوق تفریحی از آن بهره برد.
پیست دوچرخه‌سواری
یک به یک عناوین تفریحی که در سایت این مجموعه تفریحی به آن اشاره شد سر می‌زنیم. ابتدا برای دوچرخه‌سواری هیجان‌زده هستیم. در راه اطراف دریاچه جمعیت بسیاری در حال قدم زدن و عکس گرفتن به را ثبت لحظه‌های خود هستند. در میان آدم‌ها دوچرخه‌سوارها به‌سختی در رفت‌وآمدند. سؤال پیش می‌آید آیا این فضایی که برای دوچرخه‌سواران در نظر گرفته شده است؟
بعد از کامل شدن قدم زدن دور دریاچه با فضایی حدود 10 درصد از فضای این دریاچه مواجه می‌شویم که مخصوص دوچرخه‌سواری ایجادشده است. در برابر این فضای بزرگ کوچک محسوب می‌شود، اما باز از نبود آن بهتر است. حالا سؤال بعدی این است که از کجا می‌توانیم دوچرخه تهیه کنیم؟ هیچ کجا! نه ابتدا و نه انتهای این پیست (!) در نظر گرفته شده فضایی برای کرایه دوچرخه نیست. در صورت تمایل می‌توانید دوچرخه خود را (اگر داشته باشید) با خود حمل کرده و به این فضا بیاورید تا در این فضای کوچک در نظر گرفته‌شده لذت (!) ببرید.
کارتینگ
تصمیم می‌گیریم به جای آن از کارتینگ لذت ببریم. حرکت می‌کنیم تا به زمینی که برای کارتینگ در نظر گرفته شده برسیم. لازم به اشاره است که کارتینگ یکی از رشته‌های مهیج اتومبیل‌رانی است که می‌توانید با این اتومبیل های کرایه‌ای سرعتی حدود ۱۸۰ کیلومتر در ساعت را تجربه کنید. به طور معمول فضای قابل‌توجهی برای این کار در نظر گرفته می‌شود تا مهلت برای سرعت گرفتن و دور زدن با ماشین را داشته باشید و هیجان را تجربه کنید. اما فضای کارتینگ در نظر گرفته شده در اطراف دریاچه چیتگر چند ده متری در نظر گرفته شده است. فضایی که تا پای راننده به گاز برسد ناچار به دور زدن است. چند مارپیچ کمتر از یک متر هم در این فضا در نظر گرفته شده تا شاید خدای‌نکرده با ماشین‌ها سرعت گرفته نشود.
پاتیناژ
ترجیح می‌دهیم پول ناچیز خود را برای تفریحی دیگر هزینه کرده و پاتیناژ، که تفریحی غریب در کشور ما محسوب می‌شود را تجربه کنیم. پس از چند دور گشتن در محیط گفته‌شده برای پیدا کردن این زمین پاتیناژ و تلاش ناموفق، آن را پیدا می‌کنیم. اما حتی وقتی با چشم‌های خود زمین این ورزش را می‌بینیم هم متوجه آن نمی‌شویم.
لازم به یادآوری است که پاتیناژ را به اسم اسکی روی یخ هم می‌شناسند. یعنی ورزشی که با کفش‌های مخصوص در زمینی که از یخ ایجادشده اسکی می‌کنید. معمولاً سالنی مخصوص برای این کار در نظر گرفته می‌شود که به علت وجود یخ از فضای خنکی برخوردار است.
متوجه میشیم زمین مستطیل شکلی که اندازه یک استخر است و بین ساختمان‌های فروشگاهی این مجموعه ایجاد شده و از دور شبیه زمین اسکیت کودکان دیده می‌شود، زمین پاتیناژ نام دارد. در گرمای آفتاب اگر زمین از یخ بود با این فضای باز چیزی از آن نمانده بود. پس زمین از پلاستیک ساخته‌شده که دو بچه کوچک به‌سختی تلاش دارند با کفش‌های مخصوص روی آن حرکت کنند. اما بیشتر به نظر می‌رسد تیغه کفش‌ها در این زمین گیرکرده است و خبری از سُر خوردن نیست.
شهربازی
شهربازی به عبارتی مینیاتور یک شهربازی است. تنها وسیله قابل‌توجه که پس از چرخ‌وفلک نه چندان بزرگ رخ‌نمایی می‌کند، یک بازی «یو» (U) است که در اینجا شبیه یک وی ( (V بزرگ است و تنها صدای جیغ و هیجان این بخش از آن شنیده می‌شود.
کمی آن‌سوتر جایی به اسم برج هیجان دیده می‌شود. این برج یک سرسره بزرگ و یک مارپیچ با کاری شبیه زیپ لاین دارد که ابتدا تا انتهای آن در چند ثانیه طی می‌شود. به‌طوری‌که حتی تماشاچیان هم برای استفاده از آن هیجان‌زده نمی‌شوند.
فروشگاه
تصمیم می‌گیریم تفریحات هیجان‌انگیز ر مثل همیشه که نداشتیم، نداشته تصور کنیم و در بخش فروشگاهی باملند چرخ بزنیم. فضایی با برندهای مختلف عموماً خارجی که قطعاً حمایتی از تولید ملی به میان نمی‌آیند، اما تماشای آن تنوعی محسوب می‌شود. مردمی هم هستند که دست‌پر از مغازه‌ها خارج می‌شوند.
رستوران
بعد از یک گردش چندساعته و تلاش برای تفریح! وقت غذاست. رستوران‌های زیادی در بلوک‌های باملند جا خوش کردن که اسم‌هایشان از دور به چشم می‌خورد و شکم آدم را به وجد می‌آورد. همزمان با ورود به نخستین رستوران در نظر گرفته شده پیشخدمت اعلام می‌کند الان پذیرش ندارند و پذیرش از یک ساعت بعد آغاز خواهد شد.
دومین رستوران تراس را برای نشستن بسته‌اند و علت این کار رو هوای سرد اعلام می‌کنند. این در حالی است که وسایل گرمایشی برای این مکان تعبیه شده. اما گویا ترجیح مدیران رستوران این است تا پس از ورود جمعیت بیشتری آنها را روشن کنند تا صرفه داشته باشد.
برای سر زدن به رستوران بعدی باید با آسانسور طبقات را رفت پایی و بلوک را تغییر داد، کمی میان فاصله به لو قدم زد، دوباره آسانسور را بالا رفت. رستوران بعدی با روی گشاده استقبال می‌کنند اما پس از استقرار پشت میز، تاکید دارند نکته‌ای را روی صورت‌غذا متذکر شوند. آن نکته این است که تعدادی از غذاها را امروز ندارند. بعد هم با انگشت روی 7 غذا از غذاهای لیست که سرجمع 20 عنوان هستند اشاره می‌کند. تقریباً چیزی برای سفارش باقی نمی‌ماند. بعد از تصمیم برای خروج از رستوران خدمتکارانش با تعجب تماشاگر هستند. انگار این یک امر طبیعی است که نزدیک به نیمی از منو در رستورانی که برای خود اسم‌ورسمی به هم زده است سرو نشود و مشتری‌ها هم بی‌سخنی تابع باشند.
رستوران بعدی فضای تقریباً بازی دارند و اعلام می‌کند به علت هوای سرد در این هوا پذیرش ندارند. در این فضا وسیله گرمایشی ای هم دیده نمی‌شود. ینی سازندگان آن فضایی ساخته‌اند تا تنها در هوای گرم خدمات ارائه دهند؟
رستوران بعدازآن جا ندارد. جلوی یکی دیگر از رستوران‌ها تابلوی «تعطیل است» رخ نشان می‌دهد. در جلو رستوران بعدی هم صف طولانی‌ای تشکیل شده که اسامی و تعداد نفرات مراجعین را یادداشت می‌کنند تا در صورت خالی بودن میز بتوانند وارد شوند. به‌این‌ترتیب فقط انتخاب یک رستوران که خدمات مناسب ارائه دهد در بین این‌همه برند غذایی، نزدیک به یک ساعت و نیم طول می‌کشد.
پارکینگ
جمعیت مراجعه‌کننده به این فضای تفریحی ساعت‌به‌ساعت بیشتر از قبل می‌شد و همین موجب آن است تا تردد در زمین خاکی‌ای که به اسم پارکینگ باملند در نقشه ثبت‌شده سخت‌تر از پیش باشد.
در خیابان اطراف هردو طرف ماشین‌ها پارک کرده‌اند و باز راننده‌های بسیاری سرگردان پیدا کردن جای پارک هستند. گویا سازندگان مجتمع به این بزرگی که قصد ساخت آن باز کردن افق جدید به روی تفرج‌گاه ایرانی است، تصمیم گرفتند ابتدا مجموعه را افتتاح کنند و بعدازآن از درآمد حاصله فکری به حال پارکینگ کرده باشند.
درنهایت نتیجه بازدید از مجموعه تفریحی باملند و دریاچه چیتگر، یک تلاش نافرجام است که هرچند نمی‌توان تنوع را در آن نادیده گرفت و از تماشای دریاچه لذت نبرد. اما باید چشمان خود را بر روی تلاش نافرجام امکانات تفریحی بست و توقع زیادی نداشت.
نتیجه سازندگان این مجموعه تنها کاریکاتوری مینیاتوری از مناطق تفریحی یاد شده است. انگار بنا نیست تا ذهن سازندگان ما از یک قدم جلوتر از خودشان فراتر رود و امکاناتی را به‌واقع برای جمعیت چند میلیون تهران بسازند که سال‌هاست مشتاق تفریحات تازه هستند.
#باملند #تهران #دریاچه #چیتگر #دوچرخه #پاتیناژ #ماهیگیری #شهربازی #رستوران #کافه #کافه_گردی #کافی_شاپ #پاساژ #خرید #برند
