وارد کافه میشم صدای دست بلند میشه. چند بادکنک گازی به سقف چسبیده‌ن و ربان‌های بلندشون تا نزدیک میزها رسیده. دوستم بلند میشه من رو در آغوش بکشه. به شوخی میگم "آخجون تولدمه!" (خودمم میدونم اینطور نیست). پسری با قد متوسط و چاق و موهایی که تا نزدیک گردنش رسیده، میگه "دست بزنید دست بزنید،خیلی قشنگ بود" نوع ادا کلماتش باعث میشه بهش بیشتر توجه کنم. پسر مبتلا به سندرم داون هست.
اینجا کافه داونتیسم. کافه‌ای که بچه‌های سندرم‌داون و بعضا اوتیسم یا برخی بیماری‌های خاص دیگه گردانندگانش هستند.
ورود من همزمان شد با پایان یکی از قطعه‌هایی که پسربچه حدودا هشت ساله ای در حال نواختنش با پیانو بود. پسرک چیزی مشابه سمعک روی گوششه و بعد از پایان هر قطعه مورد تشویق مهربونای کافی‌شاپ قرار میگیره.
سه پسر و یک دختر مبتلا به سندروم داون در حال سفارش‌گیری و آماده‌سازی هستند. سفارش گیری هیچ تفاوتی با کافی‌شاپ‌های دیگه نداره. بعد که سفارش‌ها آماده شد یک نفر دیگه میاد میز به میز میپرسه: شربت آبلیمو شما بود؟ چیپس و پنیر این میز بود؟ تا مقصد رو پیدا کنه.
پسر کلاه به سر وقتی متوجه میشه فراموش کرده سفارش من رو آماده کنه قول میده زود بهم برسوندش و سر میزم که میرسه میگه: عسلش رو زیاااد ریختم خوشمزه باشه.
ساعت پنج مردی چهارشانه با کت و شلواری خوش‌دوخت میاد داخل و اجازه همون پسری که همه رو به دست زدن تشویق میکرد میگیره تا اگر باهاش کاری ندارن بره. به نظر میاد پدر به وجود پسرش افتخار میکنه.
پسر کت تنش میکنه و دونه دونه سر میزها حاضر میشه و میگه "متشکرم به ما سر زدید،امیدوارم راضی باشید، بازم سر بزنید" البته برخی کلماتش رو باید با دقت متوجه شد. اما میتونه با این کار لبخند کشداری رو روی لب تمام حاضرین بیاره. همه خوشحالن از این حضور.
دختر بعد از خروج پسربچه پشت پیانو میشینه و شروع به تمرین پیانو میکنه. کسی براش دست نمیزنه، گویی این روند هرروزه کافه و اتفاقی عادی هست. وقتی خارج میشیم دست از پیانو زدن میکشه، میاد بیرون و از راهرو به ما که منتظر آسانسور هستیم نگاه میکنه و پاسخ دست تکون دادنمون رو با لبخندی دلنشین از ته دل میده.
اینجا کافه داونتیسم هست، کافه ای که یادمون میاره چقدر افراد توانمند در جامعه وجود داره که حواسمون بهشون نیست و نادیده‌شون میگیرم. کسانی که زندگی‌شون شاید از ما زندگی‌تر هست.
*پیشنهاد میکنم اگر صرفا دنبال فرصت گذراندن در کافی‌شاپ هستید و جای خاصی مد نظرتون نیست این محیط رو از دست ندید.
کافه داونتیسم در خیابان ونک، پاساژ آینه، طبقه اول قرار داره
