پزشک از بخیه برای بستن زخم پوست یا بافت‌های دیگر بدن شما استفاده می‌کند و هنگام بخیه زدن با استفاده یک سوزن که به نخ بخیه متصل است، زخم را می‌دوزد. مواد مختلفی وجود دارد که می‌توان برای زدن بخیه از آنها استفاده کرد که انتخاب آن به نوع جراحی، میزان برش و ... بستگی دارد. در ادامه این متن انواع بخیه زایمان از نوع جذبی و غیرجذبی، زمان کشین بخیه های مختلف و ... را برای شما شرح می دهیم.
انواع بخیه زایمان را می‌توان از جهات گوناگونی طبقه‌بندی کرد:
اول اینکه: جنس بخیه به دو نوع جذب‌شدنی و جذب‌نشدنی تقسیم می‌شوند.
در بخیه جذب شدنی نیازی نیست پزشک آنها را بکشد. زیرا در بافت‌های شما آنزیم‌هایی وجود دارد که این بخیه‌ها را به طور طبیعی هضم می‌کند.در بخیه‌های جذب‌نشدنی، لازم است که پزشک چند روز بعد از بخیه آنها را بکشد یا در برخی موارد بخیه برای همیشه در محل باقی می‌ماند.
دوم اینکه: جنس بخیه را می‌توان بر اساس ساختار واقعی مواد تشکیل‌دهنده آن تقسیم بندی کرد. نخ‌های بخیه مونوفیلامنت نخ‌های تک‌رشته‌ای هستند که به راحتی از داخل بافت عبور می‌کنند. نخ‌های بخیه بافته که شامل نخ‌های ریزی هستند که به هم بافته شده‌اند. این بخیه‌ها امنیت بیشتری دارند ولی احتمال بروز عفونت در آنها بالا است.
سوم اینکه: نخ‌های بخیه می‌توانند بر اساس طبیعی و مصنوعی بودن آنها تقسیم بندی شوند. اما از آن‌جا که همه مواد بخیه استریل می‌شوند، این تمایز چندان مفید نخواهد بود.
انواع بخیه زایمان، نوع جذبی
نخ‌های تهیه شده از روده. از این نخ‌های تک‌رشته‌ای طبیعی برای ترمیم زخم‌ها و پارگی‌های بافت‌های داخلی بدن استفاده می‌شود. در عمل‌های جراحی قلب یا اعصاب نباید از این نخ‌های بخیه استفاده کرد. بدن واکنش شدیدی به این نوع بخیه نشان می‌دهد و اغلب زخم می‌شود. به جز جراحی زنان این نوع بخیه چندان متداول نیست.
• پلی دی اکسانون (PDS): نخ بخیه تک‌رشته‌ای مصنوعی است که برای ترمیم بسیاری از جراحت‌های بافت نرم (مانند بستن شکم) و همچنین عمل‌های جراحی قلب کودکان به کار می‌رود.
• پلی گلی کاپرون (MONOCRYL): این نخ بخیه تک‌رشته‌ای مصنوعی در مصارف عمومی ترمیم بافت‌های نرم کاربرد دارد. از این نوع نخ بخیه نباید در جراحی‌های قلبی- عروقی و اعصاب استفاده شود. این نوع نخ معمولا در ترمیم پوست به روش نامرئی کاربرد دارد.
• پلی گلاکتین (ویکریل): این نخ بخیه بافته مصنوعی برای ترمیم جراحت‌های دست و صورت استفاده می‌شود و نباید در عمل‌های قلبی-عروقی یا اعصاب به کار برود.
بخیه زایمان طبیعی چگونه است؟
بخیه زایمان طبیعی معمولا از نوع جذبی است، نیازی به کشیدن ندارد و فقط باید با دقت درمورد آنها بهداشت را رعایت کنید. به این ترتیب که در دستشویی خود را از جلو به عقب بشویید. محل بخیه ها را دستکاری نکنید، بعد از هر بار حمام و دستشویی حتما با کمک حرارت ملایم سشوار محل را خشک کنید. درمورد بخیه زایمان طبیعی باز شده حتما در اسرع وقت برای ترمیم به متخصص مراجعه کنید.
بخیه زایمان طبیعی کی خوب میشه؟
خوب شدن کامل بخیه های زایمان طبیعی تا 6 هفته زمان می برد اما درد و سوزش شدید آن معمولا بعد از گذشت دو هفته بهبود پیدا می کند. اگر با گذشت 6 هفته همچنان در محل بخیه ها درد شدید دارید یا محل بخیه ترشح داشته و بد بو شده است، حتما به متخصص اطلاع دهید.
انواع بخیه زایمان، بخیه های جذب نشدنی
چند نمونه از نخ‌های بخیه غیرقابل جذب در زیر نام برده می‌شود. از این نوع نخ‌ها می‌توان در تمام ترمیم بافت نرم و عمل‌های جراحی قلبی-عروقی و اعصاب استفاده کرد.
• نایلون: نخ بخیه تک‌رشته طبیعی
• پلی پروپیلن (پرولن): نخ بخیه تک‌رشته مصنوعی
• ابریشم (سیلک): نخ بخیه بافته طبیعی
• پلی استر (Ethibond): نخ بخیه بافته مصنوعی
بعد از اتمام ترمیم محل برش سزارین، معمولا متخصصان تمامی بخیه ها را از نوع جذبی می زنند و برای آخرین بخیه از نوع غیر جذبی استفاده کرده و زمان مناسب برای کشیدن آن را به شما می گویند.
مواد بخیه نسبت به قطر آن درجه‌بندی می‌شود. در سیستم درجه‌بندی از حرف «O» لاتین استفاده می‌شود که به دنبال آن اعدادی برای مشخص کردن ضخامت نخ بخیه می‌آید. هرچه عدد بالاتر رود، ضخامت نخ بخیه کمتر است.
نخ بخیه به سوزن آن چسبیده است. سوزن می‌تواند کارکردهای مختلفی داشته باشد. ممکن است در اندازه‌های مختلف باشد، لبه برنده یا غیربرنده داشته باشد. سوزن‌های بزرگتر می‌تواند با هر بار بخیه زدن بافت‌های عمیق‌تری را ببندند، در صورتی‌که سوزن‌های کوچک‌تر خراش‌های سطحی را ترمیم می‌کنند.همان‌طور که انواع مختلف بخیه وجود دارد، روش‌های مختلف بخیه زدن نیز وجود دارد. برخی از آنها شامل موارد زیر است:
بخیه‌های پیوسته:
این روش شامل یک سری بخیه‌زدن است که از یک رشته نخ بخیه استفاده می‌کند. این نوع بخیه به سرعت انجام می‌شود و معمولا محکم است، زیرا فشار بخیه به طور یکسان در محل جراحت پخش شده است. در هنگام دوختن لایه های داخلی بدن حین زایمان از این نوع بخیه استفاده می شود.
بخیه‌های منقطع:
این نوع بخیه از چند نوع نخ بخیه برای بستن زخم استفاده می‌کند. وقتی یک بخیه زده شد، نخ بریده و گره زده می‌شود. در این روش زخم‌ها به صورت ایمن بسته می‌شود. اگر یک بخیه باز شود، بخیه‌های دیگر همچنان زخم‌ها را در کنار هم قرار می‌دهند. در دوختن پوست سطحی حین زایمان از این نوع بخیه استفاده می شود.
بخیه عمیق:
این نوع بخیه، در بافت‌های زیرین پوست انجام می‌شود. ممکن است مداوم یا منقطع باشد. این نوع بخیه معمولا برای بستن لایه‌های نیام (فاسیا) به کار می‌رود.
بخیه‌های دفن‌شده:
گره این نوع بخیه در داخل زده می‌شود (در زیر یا داخل محلی که قرار است بخیه شود). این نوع بخیه معمولا کشیده نمی‌شود و برای نخ‌های بخیه بزرگ در لایه‌های عمیق‌تر بدن مناسب است.
بخیه‌های کیفی‌ـ‌رشته‌ای:
نوعی بخیه است که به صورت پیوسته و دور یک ناحیه زده می‌شود و شبیه بند روی کیف است. به عنوان مثال در روده برای محکم کردن منگنه جراحی استفاده می‌شود.
بخیه‌های زیر پوستی:
این بخیه‌ها در پوست حقیقی شما، لایه زیرین پوست بیرونی زده می‌شود. بخیه‌های کوچک به موازات زخم شما زده می‌شود و سپس در انتهای زخم به هم متصل می‌شود.
چه زمانی باید بخیه ها را بکشیم؟
زمان کشیدن بخیه‌ها به محل بخیه بستگی دارد. طبق نظریه پزشکان آمریکایی زمان کشیدن برخی از این بخیه‌ها به این صورت است:
• پوست سر: ۷ تا ۱۰ روز
• صورت: ۳ تا ۵ روز
• سینه یا تنه: ۱۰ تا ۱۴ روز
• بازوها: ۷ تا ۱۰ روز
• پاها: ۱۰ تا ۱۴ روز
• دست یا پا: ۱۰ تا ۱۴ روز
• کف دست یا کف پا: ۱۴ تا ۲۱ روز
کشیدن بخیه زایمان سزارین بعد از 10 روز معمولا انجام می شود. برای کشیدن بخیه‌ها ابتدا جراح باید محل بخیه را استریل کند. سپس یک طرف بخیه را می‌برد. سعی می‌کند تا جایی که ممکن است به پوست شما نزدیک بماند و به آرامی بخیه را بیرون می‌کشد. پزشک با بخیه زدن، زخم‌ها و جراحات شما را می‌بندد. انواع مختلف نخ بخیه موجود است. همچنین روش‌های مختلفی برای بخیه زدن وجود دارد. پزشک از بهترین مواد و روش بخیه زدن مناسب با شرایط شما استفاده می‌کند. قبل از انجام بخیه زایمان در مورد دغدغه‌های خود با پزشک صحبت کنید.
منبع: نی نی پلاس
