آدمی که در علوم بیزینس و بازاریابی بسیار منو تحت‌تاثیر قرار داده تئودور لویت است. محققی که ۶۰ سال پیش، در دوره رونق نفت، پیش‌بینی کرد که این صنعت را زوالی هست! نمی‌دونم چرا حرفهای عمیقش و پیش‌بینیهایی که تنها و تنها با تسلطش به علم بازاریابی به دست اومد در حد چند خط در کتابهای بازاریابی مورد توجه قرار گرفته، اما میدونم این حرفها برخلاف بسیاری از محتواهای تولید شده در این رشته عمیق و تفکربرانگیزه. تئودور لویت از این میگه که مردم هرگز عاشق هیچ صنعتی نیستند،بلکه به خاطر نیازی از اون صنعت استفاده میکنند؛ مردم عاشق راه‌آهن نیستند،بلکه نیاز به حمل‌ونقل دارند، مردم عاشق هالیوود نیستند بلکه نیاز به سرگرمی دارند لویت عقیده داره صنایع در چرخه‌ای از خودفریبی گرفتارند،خود فریبی وجود حمعیت انبوه که تا همیشه مشتری خوبی برای محصولات آنها باقی میمانند، در حالیکه نوآوریها مدام در حال رخ‌دادن و تغییر شیوه برآورده شدن نیازه، بنابراین مردم از برای نیاز حمل و نقل از هواپیما و اتومبیل شخصی و اتوبوس استفاده میکنند و قطار و راه‌آهن مشتریهای زیادی رو از دست میدن لویت به هالیود هم انتقاد میکنه که به خاطر محدود کردن خودش در سینما،و نه تامین نیاز سرگرمی،از تلویزیون جا موند.اگر لویت الان زنده بود میدید کع هالیود حتی از یوتیوب و نتفیلیکس هم جا مونده! راجع به نفت لویت عقیده داره این صنعت هیچ نوآوری به خصوصی نداشته و علن اینکه تا زمان اون افول نکرده،خوش‌شانسی بوده که در صنایع مرتبط با نفت رخ داده،برای مثال پیشرفت در صنعت خودرو و ماشین‌های بنزینی تقاضا را برای این صنعت افزایش داد،اما لویت پیش‌بینی میکنه بزودی این نوآوریهای صنایع مرتبط نیز توانایی نجات صنعت نفت رو ندارند و این صنعت از دوران اوجبه شدت فاصله میگرد.چیزی که امروزه ما با نگاه کردن به کاهش شدید قیمت نفت به آن رسیده‌ایم. اما اهمیت تئودور لویت پیش‌بینیهای شگفت‌انگیزش نیست،بلکه نحوه نگاهش به بازاریابی است،نگاهی عمیق که آنچنان بصیرتی به او می‌دهد که در دوره‌ای که برای صنایع بسیاری آینده‌ای درخشان تصویر میشد،او ایستاد و و چونان دخترک آن قصه فریاد زد:این پادشاه لخت است!
چنین عمیق اندیشیدن آرزو است
