برنامه نوشتن همیشه آدم را با چالش‌های فراوانی روبرو می‌کند.
این که برای خودمان یک لیست بلند و بالا از کارهایی که دوست داریم انجام دهیم بنویسیم خیلی راحت است.
اما وقایع و اتفاقاتی که ممکن است در طول روز سر راهمان قد علم کنند را هم به‌حساب آورده‌ایم؟
مثلا رسیدن مهمان سرزده‌ای که هیچ آمادگی برای پذیرایی از او نداشته‌ایم.
یا حتی یک مریضی ساده مثل دل‌درد.
این مسائل را هم در برنامه‌مان درنظر گرفته‌ایم؟
به‌نظر من بهتر است که یک لیست از مجموعه کارهایی که دوستشان داریم و می‌خواهیم بصورت روزانه انجامشان دهیم در ذهن تدوین کنیم.
بعد صبح روزی که از خواب بیدار می‌شویم طبق آن عمل کنیم.
هر کاری را که انجام دادیم آنوقت در برنامه‌ی روزانه‌مان بنویسیم.
اینگونه دیگر اگر کاری هم پیش بیاید نگران نیستیم که عقب مانده‌ایم.
پس از انجام هر کاری در برنامه یک ضربدر یا هر علامت دیگری که دوست داریم می‌زنیم.
مثلا تا الآن که ساعت ۱۶:۴۰ روز یکشنبه ۸ فروردین است من در برنامه‌ی روزانه‌ام اینگونه عمل کرده‌ام:
خب و اما جمله‌کوتاه امروز:
همیشه در نوشتن برنامه‌ی روزانه‌ات، احتمالات را درنظر بگیر
