برای موفقیت به عوامل متعددی نیاز است.
کشف استعداد، تمرین و ممارست، تحقیق، مصاحبه با دیگران، مطالعه و…
به نظر من برای موفق شدن یک پازل باید درنظر گرفت.
تعدادی تکه باید در کنار هم قرار بگیرند تا در نهایت این پازل تکمیل شود.
گاهی برای کامل شدن یک پازل به ۴ تکه نیاز است.
در این‌صورت ممکن است که آن پازل زودتر به سرانجام برسد.
اما بعضی دیگر از پازل‌ها شاید بیش از ۱۰۰۰ تکه داشته باشند که باید با دقت و تمرکز فراوان کنار هم قرار بگیرند تا در آخر به موفقیت ختم شود.
گاهی در مواجه با پازل‌های دشوار آدم ممکن است خسته و بی‌حوصله شود.
احتمال دارد که یک روز فقط یک تکه را سر جای خود قرار دهد.
یک روز هم بخت با او یار باشد و بتواند جای مناسب ۱۰۰ تکه را پی‌در‌پی پیدا کند و خوشحال از این اتفاق تشویق شود برای ادامه‌ی کار.
موفقیت دقیقا هم‌چون پازل است.
مجموعه‌ای از فعالیت‌هاست که با پشتکار می‌تواند به نتیجه‌ی دلخواه منجر شود.
کسی که زود خسته می‌شود و پازل را در میانه‌ی راه رها می‌کند طبیعتا به موفقیت هم نخواهد رسید.
درمقابل کسی که با دقت و حوصله تکه‌ها را کنار هم قرار می‌دهد به آنچه می‌خواهد می‌رسد.
بعد از آن فاصله می‌گیرد و به نتیجه‌ی کارش نگاه می‌کند.
ممکن است رسیدن به موفقیت زمان‌بَر باشد اما چشیدن شیرینی آن، به همه‌ی سختی‌هایش غلبه می‌کند.
بعضی‌ها ممکن است که برای عدم موفقیت‌شان بهانه‌تراشی کنند.
مثلا عامل موفق نشدنشان را به اوضاع بد مالی یا سایر محدودیت‌های دیگر ربط دهند.
این عوامل اهمیت دارند اما نه در حدی که تلاش و تمرین را تحت تاثیر خود قرار دهد.
برای رسیدن به موفقیت در هر زمینه‌ای علاوه‌بر استعداد و توانایی، صبر و تداوم هم لازم است.
خیلی‌ها را دیده‌ام که توانایی انجام یک کاری را دارند ولی صبر و استقامتش را نه.
یا گروه دیگری که پول دارند ولی استعداد و تلاش در وجود آن‌ها جایی ندارد.
پس در نهایت به موفقیت هم نمی‌رسند.
اما ممکن است کسی باشد که استعداد چندانی در آن کار نداشته باشد اما با تلاش و علاقه، به همه چیز برسد.
جمله‌کوتاه امروز:
قانون طلایی رسیدن به موفقیت این است: مجموعه‌ای از صبر، تلاش و استعداد در کنار هم.
