یک مثل قدیمی هست که میگوید آفتابه و لگن هفت دست شام و ناهار هیچی، البته هیچوقت نفهمیدم شام و ناهار چه ربطی به آفتابه لگن دارد چون تا آنجاییکه یادم می آید غذا را در بشقاب و دیس سرو میکردند. از این مثل بازیها که بگذریم حس میکنم باز بهتر است حداقل برای چند دقیقه نگذریم چون کم کم دارم ارتباط منطقی بین ناهار و لگن پیدا میکنم. شما اینجوری تصور کن برای پانصد نفر غذا آماده کنی ولی چون سفره و بشقاب نداری عملا غذایت بدون استفاده میماند. اگر متوجه منظورم نشدید پس مثال ملموس آن همین انتخاب سرمربی شایسته برای تیم ملی فوتبال است که بر اساس نسخه های مورد استفاده طی سالیان گذشته با گمانه زنی ها رایزنی ها و مخ زنی ها آغاز شد و طبق نتایج بدست آمده در بیست سال گذشته باز هم به همان مورد قابل پیش بینی از مسئولین امر منجر گردید. در ابتدا صحبت از مربی تراز اول دنیا میشود سپس با یک درجه تخفیف مربی همسطح با مربی قبلی را مد نظر قرار میدهند! حال اینکه مربی قبلی چه گلی به سر فوتبال ما زده و با دو حذف در جام ملتها چه افتخار قابل اتکایی را کسب کرده است یکسوی داستان و از سوی دیگر اینکه چگونه و بر اساس کدام پارامترها مربیان سطح سنجی میشوند آن سوی دیگر! البته بر طبق عادت مرسوم ما عادت کرده ایم به اینکه چیزی نگوییم چون تضعیف فوتبال است و تشویق هم بکنیم چون به نفع کشور خودمان است ولی حداقل حق داشتن یک پرسش باید برای ما محفوظ باشد و آن اینکه قراداد 70میلیاردی برای مدت سه سال با چه دوراندیشی و چه هدف گذاری و با چه ضمانتی بسته شده است. شاید بگویند صعود به مرحله بعدی جام جهانی و حضور در فینال جام ملتها که میگوییم رویای قشنگی است ولی با کدام پشتوانه داخلی؟ در فوتبالی که زیرساختهای آن مشکل دارد، هیات های استانی فاقد بودجه مناسب هستند، مربیان سازنده دلسرد از توجه و عدم امکانات گوشه نشین شده اند و باشگاههای ریشه دار تعطیلی را به فعالیت ترجیح میدهند،آیا رسیدن به فینال جام ملتها یک اتفاق دائمی و اصولی و بر سر ذوق آورنده است یا مسکنی گذرا تا التیام بخش زخمهای پیدا و نهان فوتبال ما باشد. با 70میلیارد بودجه در طی سه سال و در این اوضاع اقتصادی کشور آیا نمیشد سی استان را تجهیز کرد کمپ ساخت استعداد یابی کرد و دستمزد مشخص و قابل قبول برای زحمتکشان واقعی تعریف کرد؟ با این پول نمیشد به باشگاهها و رده های سنی پایه کمک کرد تا سازندگی را برای حداقل ده سال در دستور کار قرار دهند؟ شاید بپرسید این مطلب قرار بود طنز باشد پس چرا انقدر سرد و بی روح است که در خاتمه لازم است در این خصوص هم توضیح دهم که همان عبارت 70میلیارد برای سه سال در کشوری بدون لیگ جوانان و امید و فاقد تاریخچه باشگاهی مشخص برای طنز این نوشته و کل امروز کفایت میکند.
