زمین پاک

زمین پاک

دوم اردیبهشت ماه روز زمین پاک است. در این روز ما به طبیعت میرویم و آش رشته میخوریم. شاید بگویید آن سیزده فروردین است که باید بگویم آش خودمان است دوست داریم دوم اردیبهشت بخوریم. در روز زمین پاک ما به مصاحبه های مسئولین بیشتر گوش میدهیم و توجه میکنیم. شاید بگویید بقیه سال هم مسئولین مصاحبه میکنند که باید بگویم الان بحث دوم اردیبهشت است و بقیه سال را در جای دیگر خواهم گفت. دوم اردیبهشت ما یادمان میفتد یک زمین برای سکونت داریم که باید پاک بماند بعد یادمان می اندازند ما یک زمین هم نداریم ولی همسایه مان ظاهرا 3_4زمین دارد در جاهای خوب و چون پولدار است زمینش هم همیشه پاک است. در دوم اردیبهشت یادمان میفتد که میوه هایمان را در کیسه های پلاستیکی حمل نکنیم بعد یادمان میاندازند که ما میوه نداریم چون گران است و بالطبع کیسه هم نیاز نداریم. در دوم اردیبهشت تصمیم میگیرم زباله را از شیشه ماشین به بیرون پرت نکنیم بعد یادمان میفتد ماشین نداریم اگر هم ماشین دیگری باشید چیزی نداریم بخوریم که زباله اش را به بیرون پرت کنیم. در دوم اردیبهشت گوشزد میکنند به منابع طبیعی و اراضی ملی و حیات وحش  و پارک های ملی و جنگلها تعرض نکنیم بعد یادمان میفتد که ما که باشیم که بخواهیم تعرض کنیم و کردنی ها را قبلا خوردند و یک استکان آب جوش هم روی آن میل کردند که در گلویشان گیر نکند. دوم اردیبهشت یادمان میفتد که زمین میراث پدرانمان نیست و امانت فرزادنمان است ولی بعد یادمان میفتد این هم از این شعار قشنگ هاست که برای تزیین پل های عابر کاربرد بیشتری داد و ما نه ارثی داشتیم و نه امانتی در دستمان است و نه اگر داشتیم تا امروز خوب تا کردیم و نه اگر داشته باشیم فرهنگ امانتداری را بلدیم و یادمان میفتد که برای داشتن زمین پاک عزم همگانی میطلبد و همت بزرگان که در این وانفسا کدام عزم و کدام همت و در آخر یادمان میفتد امروز سوم اردیبهشت است و حتی یادمان نبود که این چند خط را لااقل همان روز بنویسم.