لاله واژگون با نام گیاه شناسی Fritillaria imperialis نوعی گیاه علفی چند ساله، بومی خاورمیانه و غرب آسیا است. گل های آویز زنگی شکل در انواع مختلفی در رنگ قرمز، نارنجی و زرد وجود دارند. پیازها باید در پاییز کاشته شوند. آن ها در اواسط تا اواخر بهار گل می دهند و در تابستان به حالت خواب می روند. این گیاه برای انسان و حیوانات سمی می باشد.
نگهداری
نور: آفتاب کامل را ترجیح می دهد (6 تا 8 ساعت آفتاب در روز)؛ گل‌های این گیاه زمانی که در زیر نور آفتاب کامل قرار می‌گیرند به اندازه کامل و نمایش رنگی خود می‌رسند. این گیاه می تواند در سایه جزئی نیز رشد کند، اما این منجر به شکوفه های کمتر و کوچکتر می شود. اگر گیاه در سال اول گل ندهد، ممکن است خاک به کود تقویت کننده که دارای فسفر و پتاسیم بالا باشد نیاز دارد.
خاک: توانایی برای رشد در خاک های مختلف از لومی تا رسی که از pH اسیدی، خنثی یا قلیایی متغیر است، انعطاف پذیر است. این گیاه بومی مناطقی مانند هیمالیا و ترکیه است و در صخره ها و دامنه های سنگی در خاکی با زهکشی خوب رشد می کند.
آب: فقط زمانی آبیاری کنید که گیاهان به طور فعال در بهار رشد می کنند. مراقب باشید که فقط 15 سانتی متر بالای خاک را نسبتاً مرطوب نگه دارید زیرا لاله واژگون به مقدار زیادی آب نیاز ندارد و می تواند خشکی را تحمل کند.
دما و رطوبت: لاله و اژگون گیاهان مقاومی هستند و می توانند در طیف وسیعی از سطوح رطوبت و دما زنده بمانند
کود: یک کود آلی در بهار و سپس یک کود کامل مایع کامل در پاییز بدهید. برای مقدار مصرف، دستورالعمل برچسب محصول و نظر کارشناس را دنبال کنید.
آفات و بیماری های رایج گیاهی
این گیاه واقعاً در برابر اکثر آفات و بیماری های رایج مقاوم است. یکی از مواردی که باید مراقب آن باشید حمله سوسک ها هست که برگ ها را می‌خورند. متأسفانه، حشره‌کش هایی که روی این سوسک ها کار می‌کنند نیز به گیاه آسیب می‌رسانند، بنابراین راهبرد بهتر حذف حشرات با دست و یا نصب تله های چسب در اطراف گیاه است.
جهت کسب اطلاعات بیشتر اینجا کلیک کنید.
