مروارید گوهری است معمولا سفید و درخشان که در درون برخی نرم‌تنان دوکفه‌ای مانند به وجود می‌آید. میزان بزرگی و درشتی این گوهر معمولا در حد و اندازه تخم کبوتر است. این گوهر علاوه بر رنگ سفید به رنگ‌های صورتی، زرد، سبز، آبی، قهوه‌ای و حتی مشکی یافت می‌شود. بهترین نوع مرواریدها در جهان در خلیج فارس و اطراف کشور بحرین یافت می‌شود. علاوه بر خلیج فارس، مروارید را می‌توان در اقیانوس هند و استرالیا صید کرد. اما میزان صید این گوهر پاسخگوی نیاز مصرف نبوده. به همین منظور پرورش و تولید مروارید مصنوعی از قرن بیستم رواج یافت.
از آنجایی که جنس خود مروارید از جنس دیواره درون صدف است، به همین منظور برای تولید مروارید مصنوعی و پرورشی نیز باید از خود دیواره استفاده کرد. این مروارید از طریق سوراخ کردن پوسته سخت صدف و قرار دادن یه تکه از صدفی بسیار کوچک در درون پوسته صورت می‌گیرد. دقیقا تفاوت مروارید طبیعی و ارکانیک با مروارید پرورشی همین کار است. سوراخ کردن و قرار دادن صدفی کوچک در درون صدف، فرآیند تولید مروارید را شدت بخشیده، در حالی که همین فرآیند برای مروارید طبیعی و بدون دخالت بشر بسیار طولانی‌تر است که از لحاظ اقتصادی با توجه به نیاز بالای بازار اصلا به صرفه نیست.
با این حال فرآیند مروارید مصنوعی و پرورشی نیز بسیار طولانی است که نسبت به فرآیند بسیار کوتاه‌تر است. این زمان برای پرورش این مرواریدها از ۱۸ ماه شروع می‌شود که برای برخی مرواریدها نیز بیشتر است.
اولین مرواریدهای مصنوعی را می‌توان در چین یافت. به شکلی که بودای مرواریدی اولین بار در چین مشاهده شد. در حالی که ژاپنی‌ها از ابتدای قرن بیستم، پیشگام در فرآیند تولید مروارید مصنوعی به شکل امروزی هستند و حتی امروزه مروارید یکی از صنایع عمده ژاپن به حساب می‌آید.
مرورایدها با توجه به نوع خاص و رنگ منحصر به فردش از گذشته دور در زیورآلات مورد استفاده قرار می‌گرفت. اما با توجه به زمان بالای تولید مرواریدهای طبیعی، قیمت این محصولات به شدت بالا بود و نیز نمی‌توانست نیاز بازار را برطرف کند. به همین منظور استفاده از مروارید مصنوعی در زیورآلات شدت گرفت و از آنجایی که این مرواریدها نسبت به نمونه‌های طبیعی آن تفاوت چندانی در ظاهر و کیفیت نداشته به همین منظور مورد استقبال قرار گرفت و تا امروز نیز توانسته نیاز زیباپسندان را برطرف کند.
