ضرب المثل هایی که کسی بفکر اصلاحشون نیست

مقدمتون رو به این نوشته خوش آمد میگم. از دیرباز چیزهایی گفته شده و ما انسانها تکرار کردیم بدون اینکه ریشه اشتباهش رو شناخته باشیم. از دید روانشناسانه، نابودی یک جامعه به همین باورهای غلط مربوطه. این مطلب، هرچند از دیدگاه جدید و جذابی نوشته شده اما ممکنه در ابتدا یکم گیج کننده باشه. ضرب المثل هایی رو انتخاب کرده م که اصلاحش، کلید خیلی از مشکلات ماست.

میگن: بیچاره اگر مسجد آدینه بسازد یا سقف فروافتد و یا قبله کج آید

برخلاف دیدگاه عمومی ما که میگیم "بیچاره اگر مسجد آدینه..."، نزول بلا ربطی به بیچاره یا فقیر بودن نداره. بلکه این نیت بد ماست و به عبارت دقیق تر، شرک ماست که باعث نزول همه جور بلایی هست. قاعده توحید اینه: هروقت که بصورت فردی یا جمعی اینطور بیندیشیم که 'ما میلیاردها وجود مستقل هستیم، و به علاوه همگی از خداوند هم جدا هستیم'، باید آماده نزول بلای فردی یا جمعی باشیم. دنبال هیچ علت دیگه ای هم نباید بود. تصورش خیلی ساده ست >> اگه دو تا بچه داشته باشی که یکیشون همیشه کارهای تو رو زیبا می بینه و خودش رو، نه در کنار تو، بلکه زاییده از تو می بینه و همه‌ی استعدادهاش رو از تو می بینه و بچه دیگرت، همیشه خودشو در کنار تو قرار میده و ادعا داره و بعضی مواقع هم بهت انتقاد داره، ... فکر میکنی لطف و محبتت به کدومشون بیشتر باشه؟ یا کدومشون رو بیشتر به حال خودش رها میکنی؟ خداوند هم در مورد بنده هاش اینطوره. اون کسی که باهاش یگانه ست و خودش رو از خدا می دونه، در امانه. اما اون کسی که خودش رو از خدا جدا می دونه یا از بنده های دیگر خدا جدا میدونه، حتی اگه مذهبی باشه، باید آماده بلا باشه.

» » » پس بجاش بگید: "کج‌فکر اگر مسجد آدینه بسازد یا سقف فرو افتد و یا قبله کج آید"

میگن: هرچی سنگه مال پای لنگه

در مورد این ضرب المثل هم مثل گفته های قبلی رو باید گفت. واقعا گمان بدی به آفرینش بردیم که سنگها رو مال پای لنگ دونستیم. تصور هم نمی کنیم که این جملات جاهلانه چطور موریانه وار، زندگی هامون رو تخریب میکنه. {اونها هم میگن: Flies go to lean horses}

شاید بگید: 'خب خیلی پیش اومده که وقتی مشکلی داریم، از همونجا بیشتر ضربه می خوریم. مثلا وقتی پول نداریم، خرجهای لعنتی پیش میاد' یا 'وقتی درس نخوندیم، همون موقع معلم یا استاد میخواد امتحان بگیره' و... یا حتی ممکنه بخواید این موضوع رو به گفته مورفی ربط بدید: 'همیشه نانِ تُست از سمت کره‌ زده بر زمین می‌افتد!' که در این مقاله درباره ش بحث شده.

آیا تا حالا هیچکس نبوده که بگه این مشکلاتِ ظاهراً بی موقع، مربوط به افکارِ بی ربط و روحیاتِ عمدتاً ناشکر ماهاست؟ و ربطی به قوانین خلقت نداره؟ در واقع، حرف دقیق و صحیح رو از زبان توحید باید شنید:

یک من بیشتر نیست، یک وجود بیشتر در کار نیست. اگر سنگی از جایی به سمت کسی پرت میشه، مبدا پرتاب و مقصد پرتاب، یکیه. -زی تیر نگه کن و پر خویش بر او بین- و بگو -ز که نالیم که از ماست که بر ماست- مطمئن باش روزی که کتک میخوری، انرژی کتک از افکار و روحیات خودت تامین شده. البته برای اینکه فکرتو اصلاح بکنی. یک داستان جالب رو در این زمینه در این منبع ببینید -1-

» » » پس بگیم: هرچی سنگه مال نیت لنگه

شاعر میگه: نابرده رنج، گنج میسر نمی‌شود

حتما شما هم همینطور فکر می کنید: ' آره، حتما باید رنج برد تا به گنج رسید. اینو مردم مغرب زمین هم معتقدن. میگن: No Pain, No Gain' . اما حقیقت ماجرا کاملا متفاوت هست. ما بیشترین رنج رو از دست خودمون می کشیم، نه از سختی های روزگار. رنج های ما بخاطر حرص خوردن ها، حرص زدن ها، سوء نیت ها، بخل ها و سایر افکار منفی ماست. تمام اجزاء خلقت خدا، مسئولن که با افکار منفی ما مبارزه کنن. پس به ما سخت می گیرن و ما رنج می کشیم. این رویه تا جایی ادامه پیدا میکنه که ما به تجربه یاد بگیریم که افکار منفی رو از خودمون دور کنیم. اونوقت هست که رنج هامون کم میشه و به گنج نزدیک میشیم. بنابراین اگر آقا یا خانم آگاه، پیش از حرکت به سمت هر گنجی، تلاش کنه این روحیات منفی رو از خودش دور کنه، خیلی سریع به گنج می رسه.

نکته کاربردی: اگه به روحیات منفی مون فکر کنیم، تمامشون ناشی از احساس عدم یگانگی با خلقت هست. بهش دقت کنید. در نگاه توحید کاربردی با شعار "توحیدِ من، یگانگی ما، تو خودمی"، به این احساس جاهلانه میگیم شِرک. بنابراین سریع ترین راه برای دور کردن روحیات منفی، دوری کردن از شرک هست. به این معنی که بدونیم "یک من بیشتر نیست و اون خداونده. پس من و تو در همون منِ یگانه هستیم و در نتیجه با هم یکی هستیم"

» » » از این به بعد خواهیم گفت: نابرده یگانگی، گنج میسر نمی‌شود

مردم میگن: از تو حرکت، از خدا برکت

اما من میگم نمیخواد حرکت کنی تا به برکت برسی. حرکتی که باید بکنی، حرکت از خودت و افکار بدت هست. حرکت از ناسپاسی ها، غرورها، حسادت ها و در یک کلام حرکت از این اندیشه شوم هست که میگه 'من، منم. تو هم تو. ما از هم جداییم' این حرکت از خود، همان و رسیدن به برکت، همان. بلافاصله و فوری اتفاق میفته. هرکس خود رو زودتر فراموش کنه، خداوند زودتر بهش برکت میده.

نتیجه جنبی جالب: کارهایی که برای منفعت عام شروع میکنی، خیلی زود به نتیجه میرسه. اهداف بزرگتر و اهدافی که منافع جمع بزرگتری از انسان ها رو تامین می کنه در تمام جهان، دست یافتنی ترن! چندتا تجربه در این زمینه شنیدید؟! اگه همین حالا بتونی از هدف درآمدی که برای خودت گذاشتی، دل بکنی و صادقانه نیت کنی که نصف درآمدت برای فقرا باشه، خیلی سریع تر ثروتمند میشی. این بخاطر قدرت کلمه توحید یعنی یگانگی ما با خالقمون هست.

» » » پس ما میگیم: از تو حرکت از خود، از خدا برکت به تو

موقع دعا بهت میگن: ان شاءالله هرچی خیره پیش بیاد

نباید بگیم هرچی خیره پیش بیاد. چون که هرچه در عالم اتفاق میفته، خیره. خیر برای همه در همونه، اونهم بالاترین خیر. این جمله حتی بدون یک استثنا درسته. چون هرچه پیش میاد از طرف خداست -2- و نه از طرف هیچ کس دیگه ای. و خدا هم خیر مطلقه. و برای همه دلسوزه.

ممکنه بگید: پس آدم های بد چی؟ خدا برای اونها هم خیر میخواد؟ این عادلانه ست؟ خواهم گفت: بله برای اونها هم خیر میخواد. چون بنده خودشن. هرچند که خیر اونها در اینه که پس‌کلّه ای بخورن. همه باید درست سر جای خودشون بشینن، خیر برای همه در اینه. اما کریمان عالَم، با اولین بفرما، میشینن سر جاشون. بقیه با تاخیر. و اونهایی که نمیشینن با کلمه بتمرگ خواهند نشست. پس نگران نباشید و همیشه بگید هرچی خیره پیش میاد. زیرک ها میگفتن: "هرچه پیش آید خوش آید . . . ما که خندان می رویم"

» » » من بعد خواهیم گفت: هرچی خیره پیش میاد

لطفا اگه ایده ای دارید که این نوشته رو غنی تر میکنه یا ضرب المثلی میشناسید که اونهم اشتباه ویرانگری داره این پایین بگید.

منابع

-1- شيخ رجبعلي خیاط فرمود: روزي براي انجام كاري روانه بازار شدم، انديشه مكروهي از ذهنم گذشت، ولي بلافاصله استغفار كردم. در ادامه راه، شترهايي كه از بيرون شهر هيزم مي‌آوردند، قطاروار از كنارم مي‌گذشتند. ناگاه يكي از شترها لگدي به‌سوي من انداخت كه اگر خودم را كنار نكشيده بودم آسيب جدي مي‌ديدم. به مسجد رفتم و اين پرسش در ذهن من بود كه سبب اين حادثه چه بوده است. با نگراني عرض كردم: خدايا اين چه بود؟ در عالم معنا به من گفتند: اين نتيجه آن فكري بود كه كردي. گفتم: گناهي كه انجام ندادم. گفتند:‌ لگد آن شتر هم كه به تو نخورد.

-2- لا حول و لا قوه الا بالله