پاسخ دکتر جردن به پرسش روزنامه رعد در خصوص راه اصلاح ایران و آینده آن در چهار ماه قبل از جنگ جهانی دوم
دکتر جردن شرح ذیل را در جواب نوشته‌اند که عینا در روزنامه رعد بچاپ رسیده است:
آقای مدیر محترم روزنامه رعد
«ترقی هر ملت بسته به فداکاری آن ملت است و این مسئله از جمله اصول مسلمه‌ایست که جمله دانایان صحت آنرا تصدیق دارند در این سنوات اخیر از میان ملت ایران بسیاری حاضر بوده اند جان خود را در راه وطن خویش، در میدان
جنگی فدا نمایند لكن چیزی که على الظاهر تا بحال وجوب آنرا ملت ایران تمیز نداده‌اند این است که مقصود از فداکاری نه فداکاری موقتی است بلکه فداکاری دائمی، وطن پرست حقیقی آن است که وجود خود را وقف مملکت خویش سازد و نه فقط در معرکه جنگ بلکه در تمام دوره زندگانی در راه وطن فداکاری نماید. بدبختانه در این چند سال کسانی که در موقع جنگی خدمات شایان کرده‌اند کمی بعد نام نيک خود را برای منافع شخصی بیاد داده متقبل خدمات دولتی و پلتیکی شدند نه برای آنکه به وطن خویش خدمت کنند بلکه بدان مقصود که جیب خود را پر سازند و این معنی باعث سلب اطمینان مردم از جميع اشخاصی که دعوی وطن پرستی می‌نمایند گردید جرأت و جلادت اگر چه در میدان جنگ مطلوب است ولی در موقع صلح و سلم بیشتر مطلوب می باشد. جرأتی که در موقع صلح مطلوب است عبارت از این می‌باشد که انسان از جمیع منافع شخصی چشم بپوشد اگر چه کسی نباشد که او را تمجید نماید و بر این فداکاری تحسین کند و اینگونه فداکاری نه فقط باید از اعاظم و اشراف و مردان سپاهی به منصه ظهور برسد بلکه باید این حس بزرگ از هر طبقه و کلیه افراد جلوه‌گر گردد .
قدر و قیمت علم و تربیت را جمیع ایرانیان تمیز داده و همگی به خوبی فهمیده‌اند که یگانه وسیله ترقی مدرسه و تربیت است از اینرو جمیع وطن پرستان دوراندیش باید هم خود را مصروف تأسیس مدارس نمایند اما برعکس چنانکه مشاهده می‌شود تقریبا تمام جوانان تربیت شده ایران مسئله تدریس و معلمی را وسیله اخذ مواجب و حقوق دانسته و آنرا وسیله خدمت به وطن نشمرده‌اند. از میان جوانان ایران خیلی کم تدریس را شغل دائمی خود قرار داده‌اند.
سعادت و ترقی هر ملت منوط به ترقی افراد آن ملت است و از اینرو ما باید در راه ترقی و پیشرفت افراد قدم بگذاریم و پسران و دختران امروزی که مادران و پدران آینده می‌شوند افراد صالح مملکت سازیم. اساس و بنیان هر ملت آن افرادی هستند که معاش خود را از راه زحمت دست و بازو فراهم می‌آورند در اینصورت چه سبب دارد و کجا انسان است که آنها که لاف وطن پرستی می‌زند هشت یا ده مقابل آنها که به زحمت و رنج خوراک و لباس ما را تهیه می‌نمایند حقوق بگیرند.
من یقین دارم اولین وهله که جوانان ایران لزوم ترقی را تمیز دادند وقتی است که نخستین قدم خود را تربیت ابناء وطن قرار خواهند داد و از این راه خدمت خواهند کرد. آنها میدان زندگانی را محل غارت و جلب منافع شخصی نخواهند شمرد بلکه آنرا جای خدمت وطن خواهند دانست آنوقت است که در عوض تنزل، ترقی و بجای خرابی آبادی؛ بهره خواهند گرفت».
جردن
