تا به حال این موضوع فکر کرده بودید که چرا خیلی از محصولات دست ساز با ظاهر خوب و لوکس ساخت فرانسه هستند؟
خوب چنین چیزی اتفاقی نیست و البته همه‌اش زیر سر یک نفر است!
ژان باتیست کولبرت (Jean-Baptiste Colbert)
کولبرت وزیر اقتصاد لوئی چهاردهم در سال های ۱۶۰۰ بود.
او نگران عقب ماندن کشور فرانسه از موفقیت های کشورهای همسایه همچون انگلستان، پرتغال، اسپانیا بود که به طرز توقف ناپذیری در حال استعمار دنیا بودند.
او برنامه‌ای چید تا با موفقیت این کشورها مقابله کند.
و برای این منظور کولبرت صنعت کالاهای لوکس را سازمان‌دهی کرد.
برای آن قانون تعیین کرد و این صنعت را رواج داد.
او می‌دانست که مصرف‌کنندگان ثروتمند سراسر جهان چه می‌خواهند و به شرکت‌های فرانسوی کمک کرد آن کالاها را ارائه دهند.
به دیگر کشورها اجازه می‌داد مواد خام را به دست بیاورند،
فرانسوی‌ها محصولات را درست و آن را برندسازی می‌کردند و به عنوان محصولاتی با قیمت بالا به خود آن کشورها می‌فروختند.
یکی از عوامل ضروری برای این کار وجود صنعتگران غیرقابل جایگزین بود.
لوئی ویتون (Louis Vuitton) مایوهای شنا را با دست و در کارگاهی کوچک پشت خانه‌اش در خارج از پاریس درست می‌کرد.
هرمس (Hermes) صنعتکاری را مسئول کار روی زین اسب می‌کرد و صنعتکار باید هر چقدر که طول می‌کشید به کار ادامه می‌داد.
عمده‌فروشان مشهور شامپاین به نیروی کار حرفه‌ای وابسته بودند؛ افرادی که تمام زندگی‌شان با شراب کار کرده بودند تا نوشیدنی‌ای بسازند که بتواند سراسر جهان را درنوردد.
کولبرت می دانست که وابستگی به نیروی انسانی، کار را سخت می‌کرد،
کاری را که در فرانسه انجام می‌شد کم‌یاب می‌کرد، و کم‌یابی سبب ایجاد ارزش می‌شود.
از آن زمان بود که عبارت «ساخت فرانسه» معنی خاصی به خود گرفت و هنوز هم پس از سیصد سال این معنی را حفظ کرده است.
و دلیل آن هم کلمه ی «ساخت» است.
منبع: کتاب «مهره حیاتی» (ست گادین)
