تصفیه فاضلاب نساجی ، فرآیندی است که برای تصفیه و بازیافت آب و فاضلاب تولید شده در اماکن تولید نساجی انجام می‌شود. صنعت نساجی، به علت مصرف بالای آب و تولید فاضلاب به میزان زیاد، دستگاه‌های تصفیه فاضلاب سازگار با محیط زیست و کارآمدی برای بازیافت آب نیاز دارد. در این فرآیند، ابتدا فاضلاب نساجی جمع‌آوری و به بهره‌برداری‌های تصفیه فاضلاب منتقل می‌شود. در این بهره‌برداری‌ها با استفاده از مراحلی مانند پیش‌تصفیه، بیولوژیکی و فیزیکی فاضلاب، باکتری‌ها و میکروارگانیسم‌ها آلودگی و مواد آلی را تجزیه می‌کنند. سپس با تصفیه شیمیایی، مواد مضر و آلوده‌کننده‌های موجود در آب، شامل رنگ‌ها، حلال‌ها و مواد شیمیایی، حذف می‌شوند. بهره‌برداران تصفیه‌خانه‌های فاضلاب، آب تصفیه شده را بعد از بررسی‌های لازم، برای استفاده دوباره به صنایع نساجی بازیافت می‌کنند. این کار علاوه بر کاهش مصرف آب تا حد قابل توجه، به حفظ ذخایر طبیعی آب و کمک به حفظ محیط زیست نیز کمک می‌کند. اجرای تصفیه فاضلاب نساجی در صنایع نساجی با توجه به اهمیت حفظ منابع آب، از اهداف مهم در حوزه محیط زیست است و باعث بهبود کیفیت آب و کاهش آلودگی هوا و آب‌های رودخانه‌ها می‌شود.
فاضلاب نساجی یا فاضلاب بافندگی به منظور تولید پارچه‌ها و محصولات نساجی در صنعت بافندگی به وجود می‌آید. این نوع فاضلاب شامل مواد آلی و غیرآلی مانند رنگین‌کننده‌ها، شاده‌ها، ترکیبات شیمیایی و ضایعات مربوط به فرایندهای تولید می‌شود. اشکال و انواع این فاضلاب‌ها متناسب با نوع فرایند و مواد استفاده شده در بافندگی متفاوت است. فاضلاب‌های نساجی معمولاً حاوی مواد مضر و زاید به آب و خاک هستند که به محیط زیست و سلامت انسان‌ها آسیب می‌رسانند. برخی از این مواد شامل فلزات سنگین مثل کادمیوم و کروم، مواد رنگزا و رنگین‌کننده‌ها و نیز ترکیبات شیمیایی آلی مختلف است. اگر این فاضلاب‌ها به درستی دفع نشوند، می‌توانند رودخانه‌ها، دریاچه‌ها و منابع آبی را آلوده کنند و باعث آسیب به اکوسیستم‌های آبی و حیات وحش گردند. بنابراین، برای کاهش تأثیرات زیان‌ده فاضلاب نساجی بر محیط زیست، بهتر است از روش‌های مناسب جمع‌آوری، بازیافت و پالایش این فاضلاب‌ها استفاده شود. همچنین، استفاده از فرآیندهای تولید پایدار، کنترل کیفی آب و استفاده از سیستم‌های تصفیه آب نیز از جمله راهکارهایی است که می‌تواند به حفظ محیط زیست و بهبود کیفیت زندگی انسان‌ها کمک کند.
مضرات فاضلاب نساجی یک مشکل جدی در صنعت نساجی است که به وزرای سلامت افراد و محیط زیست آسیب می رساند. فاضلاب حاصل از فرآیند تولید در کارخانه های نساجی شامل مواد شیمیایی آلوده، فلزات سنگین و رنگ های زیادی است که می تواند سلامتی افراد را به خطر بیندازد. این فاضلاب همچنین به محیط زیست صدمه زیادی وارد می کند، با تخلیه آن به رودخانه ها و دریاچه ها، باعث آلودگی آب و کشتی های زنده و گیاهان می شود. برای حل این مشکل می بایست کارخانه های نساجی از سیستم های تصفیه مناسب استفاده کنند و به دور از تخلیه فاضلاب های آلوده به محیط زیست عمل کنند.
خطر زیست محیطی فاضلاب نساجی، یکی از مشکلات شدید در صنعت نساجی است. فاضلاب‌های این صنعت، شامل مواد شیمیایی مختلف، رنگ ها، مواد روان کننده و بسیاری مواد آلی دیگر است. این فاضلاب‌ها از آب شستشوی پارچه و پوشاک بر می‌آیند و می‌توانند آلاینده های خطرناکی مانند سرب، کروم، نیکل و مس را به محیط زیست منتقل کنند. این آلاینده های خطرناک می‌توانند آلودگی آب، خاک و هوا را تشدید کنند و احتمال افزایش بیماری هایی مانند سرطان، بهبود ناپایداری بومی، تلفات حشرات و در نتیجه کاهش تنوع زیستی را افزایش دهند. همچنین، این فاضلاب‌ها می‌توانند دامنه pH را در آب و بسترهای زندگی مختل کنند. از آنجا که این صنعت از مصرف زیاد آب استفاده می‌کند، لازم است به نحوی فاضلاب‌های تولیدی در صنعت نساجی را درمان کرد و آنها را قابل استفاده مجدد کرد.این مشکل باید توسط دولت ها و صاحبان صنایع متحمل آن شده و با ارائه راهکارهای مختلف به یافتن بهترین راه حل برای کاهش خطرات ناشی از فاضلاب‌های صنعتی، برای حفاظت از محیط زیست بیشتر تلاش کنند.
